Afgelopen maandag was het 31 maart. En op deze dag, werd eindelijk door de opdrachtgever het hoge woord uitgesproken. Ik hoef hier per 1 mei niet meer te komen. Ik kan weer op zoek naar een andere boeiende uitdaging. Ach, aan alles komt een eind niet waar. En ik heb hier ook al weer 2,5 jaar gezeten. Waarbij ik toch 2 jaar met plezier hier heb gewerkt. Dat moet ik vooral niet vergeten. Twee en een half jaar alweer. Tempus fugit. Zoals de latijnen zeggen. Wat valt er nog meer te vermelden over de werkweek. Bar weinig kan ik u mededelen. Verder kabbelde alles vrolijk zijn gangetje. Ook het weekend was redelijk rimpelloos. Zaterdag niet veel gedaan. Zondag ochtend kwamen mijn ouders nog langs voor koffie. Martijn gaf ook nog acte de presence. Dus de zondag kabbelde zeer gezellig voort. Koffie ontaarde uiteraard al snel in drank, en zo ging de dag in vreugde voorbij. Dit keer was de F1 wedstrijd op de ongelukkige tijd van vijf uur gepland. Dus dat werd met het bordje op schoot naar de wedstrijd kijken. En qua racen was het een zeer fraaie wedstrijd. Er werd ook echt voor de eerste plek gestreden! En ook voor de andere posities werd er leuk geracet. Driewerf hulde! En na dit alles kan ik meteen de week weer voor gesloten verklaren. De teller gaat nu op nul.