De vorige week. Het was me een weekje wel. Maandag mocht ik nog naar Huizen. Bij een leverancier van software oplossingen mocht ik ter intake komen. Zij doen een project bij Achmea (in Leusden!!!!! Of all places!!! Om de hoek!!!!) en hadden daar handjes nodig. Na een zeer prettig gesprek, werd mij verteld dat ik de volgende dag om negen uur mij mocht melden bij Achmea in Leusden. Dus op dinsdag, stond de heer Faber in zijn nette pak op de stoep bij deze verzekeraar. Daar werd hij toch wel met een beetje verbazing ontvangen. Want dat was wel een beetje te voortvarend. Ze waren kortom niet voorbereid op de komst van de heer Faber. Dus om een lang verhaal wat in te korten, Simon kon eigenlijk wel weer meteen naar zijn werkgever kachelen. Deze was not amused over de gang van zaken, dus er vond nog wat heen en weer gebel plaats over hoe mijn inzet nu geregeld was. Inmiddels kon ik dus weer gewoon naar Capgemini op en neer kachelen. Woensdag avond werd ik om half negen ineens gebeld door dezelfde software leverancier in Huizen. Zij hadden nog wel een opvul klus. Of ik ervaring had met een ander product van hun. Ehhhh, nee. Ik ken een paar producten van hun, maar die alleen maar zeer basaal. Oh. Of ik ervaring had in programmeren. Dat dacht ik dus wel. Nou, dan zou ik ook niet zo'n probleem hebben met dit product. En of ik dus de volgende dag naar Nieuwegein wilde voor een heel kort klusje bij een klant van hun. Dus zogezegd zo gedaan. Ik ben me een partij flexibel tegenwoordig! Maar er gebeurde nog veel meer in deze week. De verbouwing van de voorpui van ons huis begon. Er werden overal in de kamers stofschotten gebouwd, en deze transformeerden onze ruime lichte kamers tot donkere, kleine kasten. 's Avonds in je bed lig je nu echt in het donker, het enige licht is dan nog afkomstig van mijn wekker. En aan computeren hoef ik al helemaal niet te denken. Ik heb echt geen trek om in een doka te gaan zitten computeren. Zeker niet met het heerlijke weer dat ons vorige week trof. Het is gelukkig maar tijdelijk, maar ik zie nu al uit naar het tijdstip dat de verbouwing weer achter ons is gelaten. Zaterdag dan. Omdat er tegen ons huis toch een enorme steiger is opgebouwd, besloten we maar meteen van de nood een deugd te maken, en de schoorsteen te gaan vegen. Door de steiger was het nu wel heel erg makkelijk om op het dak te komen. Het was ook wel nodig, het vegen van de schoorsteen, want er kwam behoorlijk wat roet uit dat ding. Omdat ik bij mijn nieuwe klant niet meteen door de mand wil vallen door mijn summiere kennis van het software ontwikkel product wat ik daar moet uitvoeren, heb ik me de rest van het weekend in de tuin bekwaamd in deze software, door middel van het volgen van e-cursussen. Lang leve het internet. Dus toen zondagavond eindelijk weer aangebroken was, zat mijn hoofd weer vol met kennis die ik meteen in de komende week weer mag gaan benutten.