Eigenlijk ging de afgelopen week vrij rustig voorbij. Geen schokkende gebeurtenissen. Wel mocht ik nog een avondje naar mijn werkgever in Utrecht.
Maar om dat schokkend te noemen gaat mij eigenlijk te ver. Wel saai, en verplicht. Ik kan al bijna van te voren voorspellen wat het bestuur van mijn clubje in de presentatie gaat zeggen.
Anyway. Dat was het werk weer. Op zaterdagavond was ik het enige gezinslid wat niet naar de voetbal wedstrijd wilde kijken. Dus met een boek op schoot en vingers in mijn oren mijn zaterdagavond doorgebracht, terwijl Ruben en Marjolein naar de buis aan het kijken waren. Af en toe hoorde ik geluiden van medeleven nog vaag doordringen, maar ik kan mij redelijk goed afsluiten. Wel werd het een latertje. Op zondag mijn rust gepakt, door veel tijd in de tuin door te brengen. Verder eigenlijk niet veel uitgevoerd. We zijn duidelijk aan het aftellen. Nog twee.