Open Source Content Management

Ik weet niet meer of ik dit in een vorige bijdrage al vermeld had, maar ik dacht het niet, ik mag nog een week langer naar Tilburg. Verlenging met een week dat had ik nog niet meegemaakt. Maar ik kom wel lekker aan mijn kilometers zullen we maar denken. Verder door naar het weekend. Zaterdag mochten we niet uitslapen. We mochten weer vroeg uit de veren, want we moesten naar Woensdrecht. Het werk van Ruben organiseerde een familie dag. Dus familie leden mochten naar de luchtmachtbasis komen om eens te kijken waar hun familie nu werkte. Dus om zeven uur opstaan en daarna een stukje kachelen. Je zit daar letterlijk op de grens met het buitenland. Ruben heeft ons uiteraard helemaal rondgeleid. We hebben zijn werkplek gezien, en hij heeft uitgelegd wat dat werk inhield. Ook in de werkplaatsen verschillende F-16’s, Chinooks en Apaches in diverse stadia van onderhoud gezien. Van een F16 hadden ze zelfs de vleugels gedemonteerd en dan blijft er alleen nog maar een vuurpijl vorm over, en van sommige helikopters waren alle rotor bladen gedemonteerd. Ook in de motoren werkplaats diverse motoren kunnen bewonderen. Kortom, het was behoorlijk indrukwekkend. Wat ik mij toen in ieder geval realiseerde was dat een F16 piloot bijna letterlijk boven op de motor zit van zijn vliegtuig. Een kleine cockpit, een klein compartiment voor electronica en de rest is motor en brandstof. Ruben vertelde ook nog dat in feite zo’n F16 weinig draagkracht heeft van zijn vleugels. Zo’n vliegtuig wordt alleen in de lucht gehouden door zijn snelheid. Voor draagkracht zijn de vleugels te klein. Kortom ik heb veel geleerd op die dag. En ik kan u ook vertellen dat de vliegbasis echt heel groot is, qua oppervlak. Het schijnt dus dat in de oorlog de duitsers de vliegvelden in het zuiden hebben aangelegd (Woensdrecht, Volkel, Gilze-Rijen). In ieder geval waren nog uit die tijd een paar oude bunkers aanwezig, en een oude vliegtuig hangaar. Dus na een leerzame dag weer naar huis getuft, met zijn tweeën. Ruben vond het niet de moeite waard om voor die resterende dag van het weekend nog naar huis te gaan. En ik kan mij daar wat bij voorstellen. Bovendien ging hij nog met wat maten in Antwerpen stappen. Antwerpen is voor Woensdrecht echt om de hoek. Op zondag zijn we nog naar mijn schoonzus en haar man ter visite geweest. Daar waren we al een poos niet meer geweest, dus dat werd wel weer eens een keer tijd. Ook daar gegeten, en hoewel mijn dierbare schoonzus fundamentalistisch vegetarisch is, moet ik toch de kreet LEKKKUUUUURRRRHHHHH aanheffen. Nasi met vegetarische kip. En nee, dat is niet een kip die alleen groenten heeft gegeten, maar dat is nep vlees. Ik weet niet waar ze dat van maken, maar de structuur en smaak van vlees is toch wel heel erg goed nagemaakt. Vandaar de kreet dus. Toch moesten we weer redelijk op tijd op hoes an. Want de volgende dag zou om 6 uur de wekker weer afgaan. En ondanks het uurtje extra in dit weekend ging het toch weer veel te snel voorbij.