Open Source Content Management

Omdat ik langzamerhand de N.V. Nederlandse Spoorwegen helemaal zat word, merk ik aan mezelf dat ik steeds meer de auto ga gebruiken. Onder het motto, liever een half uur in de file maar wel warm, dan staan blauwbekken op een koud perron hopende dat je trein op tijd is (vaak niet), of in ieder geval rijdt (blijft een gok) en het niet in vee vervoer ontaard (vaak wel). Zaterdag was het trouwens winter, zoals u ongetwijfeld ook gemerkt zult hebben. Het was ernstig wit buiten, en dan heb ik het over het feit dat er sneeuw lag in het centrum van het land. Dus lekker binnen moeken. Marjolein en ik hebben Band of Brothers eindelijk ontdekt dus werd het zaterdag al een mini marathon van deze serie. Zaterdag avond mochten wij nog ter verjaring tijgen. Vrienden die een dorp verderop wonen vierden hun verjaardag. We gaan inmiddels al meer dan 30 jaar met elkaar om. Mijn hemel, ik word oud. En het was wat ons betreft weer heel gezellig. Vanwege de sneeuw echter (het bleef zaterdagavond maar sneeuwen) was de meeste visite wel weer op tijd weg. Marjolein en ik waren de laatste die nu gingen, want wij woonden toch maar een dorpje verder. Toch wel voorzichtig rijden, want zelfs de snelwegen waren nog dicht gesneeuwd, kwamen we achter. Zondag, omdat het buiten nog steeds vrolijk wit was, maar de haard weer eens ontstoken. En de band of brothers marathon voortgezet. Ik had al eerder gehoord dat het een goede serie was, maar tot nu toe had ik er nog weerstand aan kunnen bieden. Maar man, wat is dat een goede serie. En daarmee is de week wel weer afdoende besproken.