Behalve dat ik donderdagavond weer op cursus moest tot half tien in de avond, was er over de werkweek weinig spannends te vertellen. Op het moment van schrijven wil mij in ieder geval niet iets bijzonders te binnen schieten. Het weekend dan maar? Zaterdag stond op de planning dat ik een vliegles zou krijgen van een half uur. Dit kado had ik van mijn nakomelingen gekregen. En ik had meteen een afspraak gemaakt om dat dit weekend maar te gaan verzilveren. Maar zaterdagochtend, toen ik opstond, regende het pijpenstelen. Dus maar even bezorgd getelefoneerd naar vliegveld Teuge, waar dit gebeuren op stapel stond. Zij stelden mij gerust, het zou tegen een uur opklaren, maar voor de zekerheid moest ik als ik van huis ging nog maar even bellen of het definitief doorging. Gelukkig klaarde het inderdaad op, en toen ik om een uur van huis vertrok met Ruben was het zelfs stralend weer. Op vliegveld Teuge kregen Ruben en ik nog uitleg over hoe een vliegtuig eigenlijk werkt, en wat de belangrijktste onderdelen van het vliegtuig waren (vleugels, rolroeren en de staartvleugels) en hoe die bediend werden. Voor Ruben was het gesneden koek, maar ik luisterde toch maar aandachtig. Per slot van rekening moest ik later dat ding een stuk vliegen! En ik heb inderdaad een stuk gevlogen! Eerst moest ik taxien over het vliegveld naar de startbaan. Dat valt nog best tegen. Je bestuurt dat vliegtuig dan met twee voetpedalen, en zo'n vliegtuig reageert dan net iets trager dan je denkt, waardoor je automatisch als een dronken bestuurder over de weg slingert. Het opstijgen en landen wordt, gelukkig, nog verzorgt door een ervaren piloot die naast je zit. Ik wilde graag naar Hoevelaken vliegen, maar dat ging helaas niet door. Hoevelaken was niet in een half uur heen en terug te bevliegen. Jammer, maar helaas. In plaats van naar Hoevelaken te vliegen, voerde ons vluchtplan ons naar het noorden naar Zwolle, en daarna de IJssel afzakken richting Deventer en vervolgens weer landen in Teuge. Ik vond het reuze spannend allemaal. Zelf bochten vliegen en zo. Zo'n vliegtuig is toch wel wat anders dan je auto besturen. Iedere windvlaag en thermiekbel die voel je in het stuurtje. Ik was in ieder geval al druk bezig om alleen maar het vliegtuig recht uit, en horizontaal te laten vliegen. Maar ik vond het helemaal geweldig. Een zeer goed en leuk kado. Ruben heeft als passagier achter in gezeten, en hem was de taak toebedeeld om te fotograveren. En dat is goed gelukt. Hieronder is daarvan een impressie weergegeven. U begrijpt dat dit voor mij wel het hoogtepunt van het weekend was. De rest van het weekend kon ik mijn laptop van het werk weer gaan herinrichten. Heel fijn. Zondag nog om twee uur voor de buis gaan zitten en de F1 gekeken. Ik ben een fan van Jenson Button. Ik heb hem ook in mijn raceteam bij het spel van Bert. Maar ik zal toegeven dat ik in deze race helemaal voor Kobayashi was. Wat een leuke strijd om plaats drie. Daardoor was het een hele leuke wedstrijd om te zien. En toen was het weekend weer op.