www.simonfaber.eu

De laatste werkweek van het jaar heb ik weer gehad de afgelopen week. De hele week natuurlijk in angst gezeten. Vragen als, waar doe ik het allemaal voor. En moet ik nog naar mijn werk op vrijdag als de wereld toch vergaat. Maar we zijn er weer doorheen gezwijnd. Vrijdag verging de wereld niet, en mocht ik alsnog naar de belastingdienst om mijn diensten aan ze aan te bieden. In januari begin ik met een nieuwe klus bij de belastingdienst. Erg spannend. Maar mijn huidige opdrachtgever bij de belastingdienst is hier helemaal niet blij mee. Die heeft stennis lopen schoppen bij mijn accountmanager. En het gevolg is nu dat ik in januari en februari nog twee dagen in de week bij mijn oude klus mijn gewaardeerde kunstjes laat zien. Ach, vooruit dan maar. Het weekend. Dat ging ik met een heel fijn gevoel in. Vooral het idee dat ik nu anderhalve week vrij ben trekt me erg aan. Ik had ook nog van de week een NAS besteld, en die werd zaterdag bij mij afgeleverd. Dus mijn oude server slopen (letterlijk) want ik had de harde schijf hierin nog nodig. Ik heb best wel veel ervaring in het openen en veranderen van PC's. Het mooie hiervan is dat in een PC alles modulair is opgebouwd en dat je makkelijk onderdelen kan vervangen. Zoniet dus in mijn oude DELL server. @#$%%. Ik moest lettelijk brute kracht gebruiken om bij de harde schijf te kunnen komen. En toen koste het me nog bloed, zweet en tranen om dat ding te verwijderen. Maar het is uiteindelijk gelukt. De harde schijf is heelhuids in de NAS terecht gekomen. En het installeren van dat ding was ook een fluitje van geringe financiële waarde. Dus zaterdag ook mijn webpage verplaatst naar de NAS, want dat ding is tevens te gebruiken als webserver, printserver en uiteraard fileserver, mediaserver en wat voor server allemaal niet nog meer. Ik moet alleen nog binnenkort even checken buiten mijn netwerk om, of de webserver wel goed bereikbaar is, maar dat heeft een wat lagere prioriteit. De zondag dan. Die ging in gepaste rust voorbij. We zijn ons aan het voorbereiden op de feestdagen die komen gaan. Maar daarover uiteraard in een volgende aflevering van de Cool:Kast! Rest mij niets anders dan de Kast:genoten en allen die zij lief hebben een fijne feestdagen toe te wensen, en een goede jaarwisseling. 

De vervelende verkoudheid waar ik u vorige week mee lastig viel, werd geleidelijk gedurende de week minder. En wat ook minder werd was de pijn in mijn schouder. Ik kan me nu al bijna zonder pijn mijzelf aankleden! Let wel op de kleine nuancering bijna. Ik heb nog wel een verbetertraject te gaan, maar goed, vergeleken met een aantal weken terug zie ik wel verbetering. Ook mocht ik nog deze week even een avondje doorbrengen bij mijn baas in Utrecht. Ook altijd gezellig. En vrijdag was mijn vader jarig. Samen met iemand uit het Utrechtse plaatsje U. volgens mij. Dus zaterdag kwam de familie wederom bijeen in het huis van mijn ouders. Dit gezellig samenzijn werd feestelijk afgesloten bij een van de vele leuke uitgaansmogelijkheden die Hoevelaken ons biedt. Ik mag hier de bekende kastkreet weer aanheffen. Al met al een gezellige zaterdag doorgebracht met mijn familie. De zondag hiervan natuurlijk bijkomen. Een beetje een Harry Potter marathon georganiseerd. Dus met spiralen in mijn ogen uiteindelijk weer mijn mandje ingekropen, om wederom uitgerust aan de laatste werkweek van het jaar te gaan beginnen.

Een korte werkweek was mijn deel de afgelopen week. Ik moest vrijdag vrij nemen. De reden? De dochter van mijn zusje, in de volksmond mijn nichtje genoemd, studeerde af als medische dokter arts in Leiden. En ze mocht bij dit gebeuren 10 mensen uitnodigen. Ik was dus zeer vereerd dat ik hierbij ook aanwezig mocht zijn. Dus vrijdag, samen met mijn ouders, richting Leiden gereden. Ik was nog nooit in Leiden geweest, maar wat ik ervan gezien heb, viel het mij beslist niet tegen. Het lijkt mij een gezellige stad. De uitreiking van de bul vond plaats in het oudste gebouw zo'n beetje van de universiteit. Gebrandschilderde ramen met Willem van Oranje erop (die de universiteit aan Leiden had geschonken) en meer van die 16e eeuwse spullen. Wel indrukwekkend allemaal. Mijn nichtje ontving met 10 andere kandidaten nog haar diploma. Zij werd nog extra in het zonnetje gezet, omdat ze als enige van de 11 afgestudeerde artsen cum laude was geslaagd. Toen dat bekend werd gemaakt had mijn zus het toch even te kwaad. Haar dochter cum laude afgestudeerd! Ik kan me dat heel goed voorstellen. Na de uitreiking nog weer naar Alphen aan den Rijn getogen voor een borrel en wat eten, en daarna wederom naar Leiden. Mijn zwager had voor de gelegenheid een kroeg in Leiden afgehuurd om daar nog even te vieren dat zijn dochter was afgestudeerd. U begrijpt, het werd wat laat op vrijdag.
Op zaterdag zijn we nog naar het oosten van het land gereisd. We hebben vrienden in Enschede wonen, en de man van het stel vierde het feit dat hij met pensioen ging. Iets waar wij nog lang naar uit mogen kijken. Maar ik gun het hem van harte. Dus ook op zaterdag was het laat voor wij weer terug waren gekeerd in het midden van het land, en tussen de klamme lappen kropen.
En dat waren alweer de hoogtepunten van het weekend. Op zondag namelijk alleen maar uitgeslapen en gecomputerd. En een verstopte afvoergoot van mijn schuur ontstopt. Maar om dat een hoogtepunt te noemen voert wat ver.....

Woensdag was de dag van St. Nicolaas. Een dag dat je kadootjes van de goedheiligman mag ontvangen. In huize Faber vieren we dit, sinds Martijn het huis verlaten heeft, niet meer. Maar toch kreeg ik op deze dag nog een kadootje. Ik moest namelijk op intake voor een nieuwe klus. Als datawarehouse ontwerper. En als opdrachtgever wederom mijn huidige opdrachtgever. Dus zelfde opdrachtgever, andere klus. En men ziet dit wel zitten! Dus in januari krijg ik een nieuwe klus. Ik vermoed dat ik nog steeds naar Apeldoorn mag, maar wel naar een andere locatie. December is, zoals u ook uit voorgaande jaren had kunnen lezen, voor de familie Faber de maand van verjaringen. En zaterdag was mijn zwager weer aan de beurt om zijn verjaardag te vieren. Dus op zaterdagavond weer naar Alphen aan den Rijn. Terwijl bij ons in de straat een ijslaag het wegdek bedekte, en een dik pak sneeuw het landschap ontsierde, was in Alphen geen drup sneeuw te bekennen en waren de wegen ook helemaal schoon. Kan je nagaan hoe plaatselijk het weer soms is. Op zondag sloeg bij mij de verkoudheid genadeloos toe. Ik had het al wel een week aan voelen komen, maar zondag werd het toch erger. Snotterend en snuivend verplaats ik mij door het huis. Martijn en zijn vriendin kwamen nog ter visite. En prikten nog een vorkje mee. Dus dat was nog een leuke afsluiting van de week. Hopelijk kan ik volgende week berichten over hoe mijn verkoudheid plotseling weer overging.....

Deze week werd Ruben weer overgeplaatst naar Woensdrecht. Woensdag moest hij zich daar weer melden. Dus vanaf woensdag waren de heer en mevrouw Faber weer zonder kinderen in huis. Alleen in de weekenden komt Ruben nog thuis, verder zit hij daar op de vliegbasis.
Nu is Ruben geen drukke prater ofzo, maar het was toch wel stil zo zonder kids meer in huis. Gelukkig kwam hij vrijdagmiddag weer thuis. Het weekend verder niet veel beleefd of zelfs maar uitgevoerd. Beetje mij verder in de combinatie Joomla met Linux verdiept. Zit toch iets niet helemaal lekker op het onderhoud van mijn site. Ben ik nog niet helemaal achter.
Uiteraard nog wel de formule 1 ontknoping gezien. En wat voor een ontknoping. Ik zat af en toe op het puntje van mijn stoel. De race was net op tijd afgelopen om Ruben weer naar het station in Amersfoort te brengen. En dat was alweer alles. Niet veel dit keer. Het is niet anders.