www.simonfaber.eu

De elementen waaruit de afgelopen week bestond, waren werk en fysiotherapie. Ik loop nog steeds met mijn schouder bij de fysio. En de vooruitgang gaat soms met sprongetjes. Zo ook gelukkig de afgelopen behandeling. Na de behandeling was de continue zeurende pijn in mijn schouder ineens weg. Wel heb ik nog ernstig (vind ik dan) bewegingsbeperking in mijn arm, maar de zeurende chronische pijn is er nu uit. Hier worden we weer wat optimistischer van. Verder was op werkgebied geen sprake van bloedstollende ontwikkelingen. Van het westelijk front geen nieuws. Het weekend bestond dit keer uit een zaterdag en een zondag. De zaterdag was vredig. De zondag hebben we nog doorgebracht in het Amsterdamse plaatsje A. Ongeveer een maal per jaar gaan we op bezoek bij een neef van Marjolein. Hoewel de man inmiddels ruimschoots de veertig is gepasseerd, mag hij nog steeds officieel oom tegen mij zeggen. Op de een of andere manier lukt hem dat niet. Anyway. We gaan hier zo een maal per jaar naar toe, om een dagje in de stad van dood en verderf door te brengen. Hierdoor waren pas tegen tien uur weer in huize Faber. En was de race in Amerika inmiddels al verreden. Wat ben ik dan blij dat je dit soort evenementen ook kan opnemen. Dus, meteen toen ik thuis kwam, het tv apparaat aan, en naar de opgenomen race kijken. De race viel absoluut niet tegen. Je kan tenminste inhalen op dat circuit. Dus overal werden leuke duels uitgevochten. En ik was meteen getuige van de allerlaatste grand prix die Lewis Hamilton ging winnen. Nou, ok dan. Wellicht dat hij in Brazilië ook nog een kans maakt. Al met al was het een uur of een dat ik in mijn kribbe stapte. En dat terwijl ook voor mij op maandagochtend het klokje van gehoorzaamheid weer op tijd afgaat.

Het was een weinig enerverende week de afgelopen week. Dus om hier nu een heel verhaal aan te gaan weiden is een beetje zonde van de opslagruimte. Op mijn werk kabbelt alles rustig door. We gaan nog iedere dag trouw naar Apeldoorn. En ik zag dat het goed was. In het weekend kwam mijn zwager mij nog verblijden met een vijftal Billy boekenkasten. U kent ze waarschijnlijk wel van die Zweedse firma. Dit ter voorbereiding van het feit, dat ik binnenkort mijn computerkamertje eens grondig wil gaan herinrichten. Ik kan mijn zooi niet meer kwijt. Dus mijn zwager kwam met zijn jongste zoon even vijf kasten bij ons droppen. Zolang maar in de garage gestald, in afwachting van dingen die komen gaan. Toen alles was uitgeladen kwam ook Martijn met aanhang nog langs. Dat had hij goed getimed :-) Het werd, kortom, nog even heel gezellig in Hoevelaken. Zondag een beetje rare dag. Om half twaalf moest ik mijn betere wederhelft naar Schiphol brengen. Zij moest, samen met een collega, voor haar werk naar het buitenland. Mij verweesd achter latend met Ruben. Maar gelukkig komt ze op dinsdag weer terug. Dus het leed is te overzien. Dus toen ik weer terug van Schiphol was heb ik de rest van de dag een beetje dom voor me uit zitten staren. DvD-tje kijken, computeren, u kent dat wel. Niet zoveel verschil met anders.En dat was het weer.

Ik loop weer bij een fysiotherapeut. Ik heb al vanaf begin augustus last van schouder(s). Eerst vijf weken mijn linkerarm. Dat het vijf weken duurde kan ik afmeten aan mijn vakantie. Gedurende deze hele vakantie had ik last van mijn linkerschouder. Dit ging spontaan over, maar ging ook spontaan over naar mijn rechterschouder. En dat wil maar niet overgaan. Dus ik was vorige week maar eens naar de medische dokter arts gegaan. Ik trof dit maal de man zelf aan, en niet een van zijn lieftallige assistentes. Ik had de goede man zelf al een aantal jaren niet gezien, dus dat was bijna een hernieuwde kennismaking. In ieder geval constateerde deze man dat ik last had van een geïrriteerd schouderkapsel. Ach ik ben zelf ook wel eens geïrriteerd, zullen we maar zeggen. Maar als remedie werd ik toch maar even doorverwezen naar een fysiotherapeut. Dus dinsdag mocht ik naar de fysiotherapeut. Daar constateerde de peut van dienst dat ik last had van een frozen shoulder. Zoals dat in medische termen heet. Goh, leuk. Minder plezant is dat dit een langdurige kwestie gaat worden. Er staat zo'n anderhalf tot drie jaar voor. Balen. Dinsdag was ook trouwens de dag dat bij mij op de bovenverdieping mijn pui vervangen ging worden aan de achterkant van het huis. Dus de hele week hadden we bouwvakkers over de vloer. Tenminste, ik zie ze amper. Want ze komen weliswaar al om 7 uur in de ochtend aan, maar ik ben al vertrokken om half acht. En als ik thuis kom zijn ze al vertrokken. We hebben wel in ieder geval geluk gehad met deze verbouwing. De oude achterpui moest er uiteraard uitgebroken worden, dus we zaten twee dagen met een gapend gat op de bovenverdieping, waar eerst een pui zat. Maar dit waren, godlof, net de dagen dat het niet echt koud was. Het was zelfs nog lekker aangenaam (overdag). En net toen de eerste nachtvorst zich aandiende, hadden ze de nieuwe pui geplaatst. Dus van het weekend zaten we gelukkig weer lekker behaaglijk. Komende week moet het een en ander nog afgewerkt worden, en dan is ons huis weer wat onderhoudsarmer geworden. De nieuwe pui is namelijk gemaakt van alluminium. Dat blijft wel goed. De weekenden waren verder niet om over naar de Kast te schrijven. Weinig eventvol. Uiteraard wel de F1 gekeken. Niet echt een bijzondere race, maar daar zullen de meningen wel over verdeeld blijven. Ik heb in ieder geval mijn laatste plek in de F1 competitie weten te handhaven. Daar krijgen ze mij voorlopig niet vanaf. Een kleine anekdote wil ik u trouwens nog doen toekomen van de gebeurtenissen van het afgelopen weekend. Ik zit vredig om een uur of half twaalf op mijn kamertje te internetten. De rest van de familie is reeds ter bedstede. Wordt er aangebeld. De buurman. Bleek een heel groot afdekzeil, wat gebruikt is om het gapende gat in mijn huis af te dichten, over het huis heen gewaaid was en bij mijn buurman op zijn garage was beland. Dus dan sta je om middernacht nog met je buurman een groot afdekzeil te bergen. Toch heel wonderlijk dat zo'n zwaar stuk zeil over het huis kan wapperen. Ik kan mij niet herinneren dat het namelijk heel hard gewaaid had. Maar goed. Ijs en weder dienende meld ik mij volgende week weer. Of ik moet weer ineens verrast worden door een vroege update.

Afgelopen week legden de bouwvakkers de laatste hand aan mijn pui aan de achterkant van mijn huis. Het ziet er nu weer strak en zeer onderhoudsarm uit. Ook ben ik in deze periode er achter gekomen dat er een zeikerd achter mij woont. Eerst even een stukje achtergrond informatie. Achter mijn tuin heeft de gemeente nog een stukje plantsoen waar wat struiken en bomen op gehouden worden. Al jaren geleden probeerden Marjolein en ik dit stukje grond van de gemeente te kopen, en ook mijn buren wilden graag hun gedeelte van de gemeentegrond van de gemeente kopen. Op voorhand achten wij onze kansen hierop groot in, want de rest van het blok had ook van de gemeente hun belendende stukjes grond mogen kopen. Mijn buren en wij kregen hiervoor echter nul op rekest. De argumentatie was dat wij aan een gezichtsbepalend stukje groen woonden. Juist. Wij wel, de rest van het blok niet. Maar goed het zij zo. Achteraf bleek dat dat gezichtsbepalend stukje groen vooral van toepassing was voor iemand die achter ons woont en toevallig in de gemeenteraad zit. De man had geen zin om tegen een schutting aan te kijken. Dit even ter achtergrond informatie. Toen vorige week de bouwvakkers bij ons begonnen, moesten ze een paneel van mijn schutting los maken en wat gemeentegroen kappen om hun bouwmaterialen bij mij achter te krijgen. Ook plaatsten ze een afvalcontainer op een openbare parkeerplek achter mijn huis. De bouwvakkers kregen meteen iemand op zich af, die zich stoorde aan de afvalcontainer. Want daar moest hij nu tegen aan kijken. Ook het feit dat ze een paar bosjes moesten kappen om een fatsoenlijk looppad te creeeren, kon niet zijn goedkeuring wegdragen. Het is ook natuurlijk bijzonder vervelend als iemand gaat verbouwen en je moet een week tegen een afvalcontainer aankijken. Daar kom je niet gauw overheen. Maar goed, de bouwvakkers trokken hier zich weinig van aan. Het moest toch gebeuren. En toen werden ze de afgelopen week nog ineens verrast door een inspecteur van de gemeente. De goede man had vernomen dat wij een dakopbouw aan het maken waren. Waarop de bouwvakkers aan de man vroegen, waar dan die dakopbouw was. Nee, die kon de inspecteur ook niet gauw ontdekken. Maar wel een fraaie achterpui! Ik heb nu zo maar het donkerbruine vermoeden dat de zeikerd achter mij het nodig vond om de gemeente in te seinen dat er aan mijn huis verbouwd werd. En dat het mischien wel een dakopbouw was!! Schandalig! Dat kan toch zomaar niet! Daar moet de overheid meteen wat aan doen! Echt. Waar sommigen zich mee denken te moeten bemoeien! Maar goed. Het is nu af, en het is mooi geworden. Het weekend was wederom weinig eventvol. Zondag nog even bij mijn ouders geweest. Zij hadden ook een verbouwing achter de rug, met onder andere een nieuwe badkamer ten gevolge. Dus die moest nog even bewonderd worden. Het was inderdaad zeer fraai geworden. Wel nog op tijd naar huis gegaan, om de formule 1 nog op TV te volgen. Het was een zeer spectaculaire en leuke wedstrijd. En wederom haal ik in het spel van Bert het minste aantal punten van iedereen. Dit om mijn positie op de laatste plaats nog sterker te laten worden.

Afgelopen week de laatste cursusavond weer genoten. Dus ik heb nu ook al verstand van SAS DI. Als iemand daar ooit nog behoefte aan heeft. Ik weet er alles van. En verder kabbelt het werk leven vrolijk verder. Dus dan maar even de belevenissen van het weekend oprakelen. Dat stond ook niet echt bol van de spanning. Op zaterdagavond nog even bij mijn ouders langs geweest. Dat was alweer te lang geleden. Daar troffen we ook nog de dochter van mijn zusje aan. Die was even op bezoek gegaan bij Opa en Oma. Zij hoopt dit jaar haar studie geneeskunde af te ronden en aan de slag te gaan als arts. Dat soort mijlpalen doet je dan wel weer beseffen dat je een generatie bent opgeschoven. Het was dus reuze gezellig, en het werd ook nog vrij laat. Zondag beetje uitslapen en wat onderhoud aan mijn netwerk. Niet te lang, want er moest nog even F1 gekeken worden. Beetje vreemde regie van de Koreanen, maar toch ook veel geknok gezien voor de verschillende posities. Ben wel helaas nu afgezakt naar de laatste plaats in het F1 spel. En dat terwijl ik zo'n veel belovend team had. Het is niet anders. Verder weinig te melden, dus laten we het hier maar bij.