www.simonfaber.eu

Beste Kast:genoten. Het is weer de laatste kast van het jaar 2020. Wat mij betreft een jaar om rap te vergeten. Laten we in 2021 weer onze vrijheden terug krijgen. Maar goed. Eerst even de stand van zaken doornemen van de afgelopen week. Omdat ik een externe ben, en mijn opdrachtgever geen externen wil zien in de laatste weken van het jaar, stond de werkweek in het teken van rap nog dingen af proberen te ronden. Voor we van een welverdiende rust periode gaan genieten. Dus met andere woorden, druk, druk, druk…… Gelukkig hadden ze nog wel wat leuks georganiseerd in ons team. Weliswaar digitaal, maar dat zou ook moeten als er geen corona was. Want 80% van het team zit in India. Maar vrijdag avond kon ik in ieder geval de laptop in zijn tas doen, en mijn bureau schoon en leeg maken. Het weekend dan maar weer. Op zaterdag nog even een bliksembezoek gebracht aan mijn zwager en zijn vrouw. Zij was jarig. En we zijn in de middag als enigen even bij ze op bezoek geweest. Had ze toch even een jarig gevoel. Op de terugweg nog langs Shabu Shabu gereden voor een ophaal maaltijd. Kip met noedels. Echt bijzonder lekker. Op zondag nog even een ritje gemaakt, door onder andere de Oostvaarders Plassen. Toen ik weer thuis kwam zaten zowel mijn motor als ikzelf onder de modder. Maar goed ik heb nu vakantie. Dus dat spoel ik van de week er wel weer af. Verder de zondag in gepaste rust doorgebracht. Verder geen nieuws van het centraal gelegen front. Rest mij niets anders dan u en de uwen een fijne feestdagen toe te wensen, en alvast een gelukkig nieuwjaar. Hopelijk wordt 2021 een fijn jaar! Tot aan de andere kant van de jaarwisseling!

Iedereen in het huis van de Doctor heeft het druk. Behalve de kat dan. Maar die heeft dan ook haar eigen personeel. In ieder geval worden we dusdanig bezig gehouden dat de voorbereidingen voor de kerst er bijna bij inschieten. Vrijdag begon Marjolein nog wel de tuin op te leuken met kerst meuk, maar dat was alleen maar omdat ze even niet door kon met haar werk. Dus op zaterdag heb ik de dankbare taak dan maar op mij genomen om de kerstboom van de vliering te trekken, en deze te installeren. Marjolein was even ter boswandeling getogen, dus ik had het rijk alleen. Maar het opzetten van zo’n boom gaat altijd meer tijd in zitten als je van te voren hebt gedacht. Eerst alle spullen bij een zoeken, en daarna alle versiering in de boom gooien. Het duurt altijd langer dan me lief is. Op zondag was het 2 jaar geleden dat we de uitvaart van mijn vader hadden. Een dag voor zijn verjaardag. Dus zijn we op zondag even bij mijn moeder op visite geweest. Mijn zus en haar man waren er ook, maar er was genoeg ruimte om de anderhalve meter met zijn vijfen te bewaren. Tegen de tijd dat we weer thuis waren was de F1 natuurlijk allang geweest. Dus lang leve de uitvinding van het opnemen van TV programma’s. Dit keer dus met het bord op schoot naar de wedstrijd gekeken. Niet echt de meest spectaculaire race, maar het resultaat was natuurlijk wel heel mooi. En dat vergoedt ook veel. Verder niet zo veel te melden, dus sluit ik het hierbij maar weer af.

Qua werk was het redelijk druk, kan ik u verklappen. In ieder geval met het studeren voor een Microsoft certificaat. Het onderwerp is absoluut niet moeilijk. Maar Microsoft heeft er een handje van dat zelfs een simpel onderwerp bijzonder moeilijk gebracht kan worden. Dus op zaterdag zat deze jongen nog weer de studiestof door te nemen, en examens te oefenen. Maar, omdat ik de hele week er nog niet buiten was geweest, had ik wel om een uur of 1 er genoeg van. En toen ben ik dan ook even op de brommer een klein rondje van 128 kilometer wezen rijden. Ja, voor mij is het motor seizoen nog lang niet afgelopen! Toen ik thuis kwam zag ik een andere motor bij mij in de voortuin geparkeerd staan. Dat duidt er meestal op dat een van mijn zonen eens op visite komt. Kan ook mijn zwager zijn, maar dat is ook al een mooi weer rijder. Het bleek dus dat Ruben ons met een bezoekje vereerde. Dat was wel weer gezellig. Op zondag weer lopen leren voor mijn certificering. En dit maal niet de luxe gehad om even naar buiten te gaan. Ook kwam er nog een vriend van ons langs, afkomstig uit de stad van dood en verderf, van Sodom en Gomorrha, kortom uit Amsterdam. Hij bleef ook gezellig eten, en dat was ook erg leuk. Ondertussen had ik uiteraard de dvr ingesteld op het opnemen van de F1. Dus toen de visite weer naar huis was, meteen de F1 bekeken. En, mijn hemel, wat een ongeluk voor Romain Grosjean. Ik sta nog er van te kijken dat hij daar levend uit is gekomen. Zijn auto helemaal in twee stukken, dwars door de vangrail, en het voorste stuk was niet meer als auto te herkennen. Meer een klont amorf kunststof. Werkelijk ongelofelijk dat hij uit deze vuurbal kon stappen. Een paar jaar geleden was zo’n ongeluk echt fataal geweest. Maar door de lange code rood situatie was de race maar half opgenomen. Gelukkig toen ik van de opname overstapte naar het Ziggo kanaal viel ik met de neus in de boter. Want daar waren ze de race weer aan het herhalen. En op deze wijze heb ik maar een paar ronden gemist van de race. Tot zover de bijdrage van deze week. We gaan nu de laatste maand van 2020 in !

Maandag mocht ik mij laten certificeren door de firma Microsoft. En, beste lezer(es), ik ben nu Microsoft gecertificeerd. Ik weet nu wat ze bedoelen met een Cloud oplossing. Ik heb het al eerder gememoreerd. Men is bij Microsoft heel goed in staat om van een relatief eenvoudig onderwerp een lastig examen te maken. Maar goed, ik heb het gehaald. Verder meende ik in de loop van de week dat ik een kastje nodig had voor mijn werkkamer. Ik kom wat opbergruimte te kort. Of ik moet meer weggooien. Dat kan ook. In ieder geval wilde ik niet zo veel troep op mijn bureau, dus er moest een kastje komen. En bij de plaatselijke kringloopwinkel hadden we een kastje gezien voor het bedrag van 25 Euro. Dat konden we niet aan ons voorbij laten gaan. Dus aangeschaft. Maar toen moest dat ding nog naar huis. Marjolein en ik waren redelijk optimistisch dat dit wel in de auto zou passen. Dus niet. Hoe we het ook probeerden, achterbank, kofferbak, stoelen plat. Niets lukte. Het kastje was te groot. Toch wel handig dat we het kastje lokaal hadden weten te scoren, dus toen kwam het alternatief om hem dan maar per transportfiets te vervoeren. En uiteindelijk is dat dan ook gelukt. Vrijdag waren mijn moeder en ik aan de beurt om bij mijn zwager het feit te vieren dat hij jarig was geweest. In deze tijden viert mijn zwager in een aantal sessies zijn verjaardag. Voordeel wel is dat je nu wat langer met elkaar kan kletsen. Dat lukt niet altijd als er heel veel visite is, want dan moet je je aandacht meer verdelen. Maar ik had toch ook graag mijn neven en nicht nog willen zien. Maar goed, dat zal ooit wel weer goed komen. Toch? Zaterdag was het St. Nicolaas. Nu doen we daar al jaren niets meer aan, maar het leek ons dit jaar wel leuk om Ruben en mijn moeder uit te nodigen. En dan een spelletjes middag te organiseren. Ruben is in het bezit van het spel Kolonisten van Catan. Dus dit hebben we met zijn vieren dan ook gespeeld. En uiteraard, na afloop een lekkere maaltijd van Marjolein weg werken. De zondag ging redelijk rimpelloos voorbij. Beetje op de brommert gereden en dat was het dan wel. Uiteraard in de avond naar de F1 gekeken, en ik had na bocht vier van de eerste ronde al behoorlijk de pest in. Maar uiteindelijk toch een hele vermakelijke race gezien, met Perez als verrassende winnaar, nadat hij vanaf ronde 1 helemaal laatste was. En zo ging het weekend weer in vreugde voorbij.

Het is mij opgevallen, dat nu de winter nadert en het steeds vroeger donker is, en later licht, dat ik gedurende de week niet meer buiten kom. Een slechte ontwikkeling. Mijn enige lucht momenten zijn in het weekend. Dus hiermede heb ik meteen de werkweek weer besproken. Het is niet anders. Het weekend dan maar. Gelukkig was het gedurende het weekend wel droog. Bewolkt, en dreigende luchten, maar wel droog. Dus u weet wat in ieder geval mijn activiteiten op zaterdag en zondag waren. Op zondag kwamen nog mijn schoonzus en haar man op bezoek. Zij zijn inmiddels over de zeventig jaren oud, dus behoren zij tot de risicogroep. En dat is ook de reden dat we ze al in een paar maanden niet meer gezien hadden. Dus dat ze nu, eindelijk, eens op visite kwamen werd zeer gewaardeerd. Het was ook heel gezellig, moet ik zeggen. Marjolein had zich weer uitgesloofd met het bereiden van een eenvoudige, doch voedzame maaltijd (dixit: O. B. Bommel) En vooral het natafelen neemt nogal een lange tijd in beslag. Dus toen de visite weer huiswaarts was gekeerd, rap de boel opruimen en wachten tot de volgende week zich weer aandient.