www.simonfaber.eu

geen bijdrage

De afgelopen week was natuurlijk een korte werkweek, dankzij de kerst. In de trein hoefden alle studenten en scholieren al niet meer mee, en dat scheelde behoorlijk in de ochtend spits. Je kon zowaar zitten. De avondspitsen waren helaas nog steeds hetzelfde, want in de avondspits hoeft het scholieren volk niet te reizen. Ook deze week nog even geluncht met iemand met wie ik vijf jaar in Gouda heb samengewerkt. Via via had ik weer contact gekregen met deze man, en om dit te vieren zijn we tussen de middag, even in Utrecht een uitsmijter wezen halen. Het was of er niet vijf jaar waren voorbij waren gegaan. Of ik hem gisteren voor het laatst had gesproken. Kortom dat was gezellig. Op donderdag avond nog met mijn schoonfamilie naar de Chinees geweest, alwaar men heerlijk sushi kon eten. Ik weet het, sushi is niet Chinees, maar dat weerhield deze Chinees er niet van om toch zijn uiterste best te doen op het serveren van heerlijke sushi gerechten. Behalve mijn schoonfamilie gingen ook de schoonouders van Martijn mee ter introductie. Gezellige mensen. En uiteraard barstte op vrijdag eerste kerst dag los. Traditiegetrouw komen mijn ouders en een tante van Marjolein bij ons op bezoek. Ook Martijn en zijn vriendin alsmede Ruben waren uiteraard aanwezig. Er moest nog onder de kerstboom het een en ander aan kadootjes uitgewisseld worden. Ik ben weer voorzien van boeken en drank, dus ik ben weer meer dan tevreden. Uiteraard werd dit gevolgd door de kerstdis. En het was al dik tien uur voor wij uitgetafeld waren. Het blijft een leuke bezigheid, gourmetselen. Tweede kerstdag stond voor ons in het teken van uitbuiken, en voor mij het opkomen van een ontsteking in mijn gehoorgang. Geen pijn, alleen ik hoor niet meer met mijn rechteroor. Helemaal opgezet enzo. Maar zolang ik geen pijn heb, hoor je mij niet klagen. Ikzelf trouwens ook niet, ik hoor helemaal niks meer op rechts. Op zondag heb ik Marjolein haar computer nog even onder handen genomen. Had ik nu per slot van rekening mooi de tijd voor. Dan rest mij verder niets dan deze laatste bijdrage van 2015 af te ronden. Mag ik alle leden van het Kast:Genootschap een heel gezond en succesvol 2016 toewensen? Vast wel! En, uiteraard, begin het jaar 2016 met net zoveel vingers als bij het afsluiten van 2015. 

 

December is, u weet dat uiteraard al uit voorgaande jaren, een drukke tijd. De afgelopen week had ik in ieder geval nog mijn jaarlijkse beoordeling. En die is weer hetzelfde als het vorige jaar, en die is weer hetzelfde als het jaar daarvoor, en die is weer het zelfde als het jaar daarvoor enzovoort. Kortom, ik kan er weer een jaar tegen. Ook hadden we nog een avondje bowlen met het project waar ik aan mee doe. In het Utrechtse stadje U. Helaas mat deze bowlingbaan niet de snelheid van het gegooide materiaal, anders was ik daar zeker als eerste in geëindigd. Nu ging het alleen maar om de omgegooide kegels. En daarin stelde mijn eindresultaat toch wel enigszins in teleur. Maar het was wel gezellig. Zeker toen we ook nog na afloop gingen steengrillen. Vul hier de kast kreet maar weer in. Verder vierde mijn vader dit weekend alvast zijn verjaardag. Op zaterdag verzamelde het gezin van mijn zus en mijn clan zich bij mijn ouders. Na het nodige indrinken werd daarna naar de plaatselijke Italiaan gegaan (die overigens gerund wordt door een Turkse meneer, dus hoe internationaal wil je het hebben). Hier lekker zitten schransen met zijn allen, en daarna weer op huis aan. Zondag gebruikt om de week te evalueren. Kortom, weinig uitgevoerd. Alleen een stapel kerstkaarten zitten schrijven. Een jaarlijks fenomeen. Ruben werd nog wel grieperig op zondag, dus die besloot om toch maar thuis te blijven. En daarmee hebben we alles wat het vermelden waard was deze week wel weer opgenoteerd.

Afgelopen week zijn we op vrijdagavond nog met zijn vijven naar Star Wars deel VII geweest. Martijn had een anderhalve maand geleden hier al kaarten voor gereserveerd, en dat bleek inderdaad ook noodzakelijk. Ik kan mij niet herinneren een bioscoopzaal helemaal uitverkocht te hebben gezien, maar vrijdag was dat het geval. En ik heb mij redelijk geamuseerd bij de film. Ook vanwege het publiek. Ik vond het namelijk wel grappig dat toen Harrison Ford eindelijk zijn opwachting maakte in de film er diverse enthousiastelingen in de zaal meteen begonnen te juichen. Idem toen Carrie Fisher haar opwachting maakte. Kortom het publiek was ook vermakelijk. Toen de film uiteindelijk afgelopen was begonnen die enthousiastelingen zelfs te applaudisseren. Wat ik een nogal zinloze actie vond. Ik vermoed namelijk dat de acteurs dit echt niet konden horen. Maar het tekende wel de sfeer van de avond. Op zaterdag vierde de vrouw van mijn zwager nog haar verjaardag. Had ik al eens verteld dat december gekenmerkt werd door verjaardagen? Maar het was wederom heel gezellig. Men had van de plaatselijke chinees nog het een en ander te eten gehaald, dus de kast:kreet mag weer ingevuld worden. Het gevolg van het een en ander was trouwens wel dat ik zondag helemaal gevloerd was. De drukte van de laatste weken kwam er zondag wel uit. Dus zondag ging weer compleet aan mij voor bij. Tot slot nog een hoopvolle observatie: De dagen gaan weer lengen.

De afgelopen vrijdag mij nog weer laten certificeren. En met succes. Dus de komende weekenden hoef ik niet meer met mijn neus in de pdf-jes. Sowieso was vrijdag een apart werkdagje, want na het behalen van mijn certificering niet naar mijn klant toe, maar naar mijn werkgever voor een nieuwe laptop. Had voor mij niet gehoeven, mijn oude laptop deed het nog prima voor mijn behoeften, maar eens in de zoveel tijd moeten die dingen blijkbaar vervangen worden. Dus je bent weer een poos kwijt aan het terugzetten van je data, het opnieuw installeren van software en wat dies nog meer zei. En in de avond konden we naar Alphen toe gaan. Mijn zwager was weer verjaard. Als eerste in deze maand. Ruben ging ook mee, maar besloot om niet met ons terug te rijden. Hij bleef in Alphen om samen met een neef van hem het woeste uitgangsleven van Alphen aan een nader onderzoek te onderwerpen. Voor de rest had ik geen plannen voor het weekend gemaakt. Ik was van plan om eens leuke dingen te gaan doen van het weekend. Dus zaterdag alleen nog even het dorp in voor wat primaire levensbehoeften in te slaan (slijterij) en daarna lag nog steeds een NUC op mij te wachten om eens fatsoenlijk ingericht te gaan worden tot mediacenter. Lang leve Linux!!! Dus zondag avond het ding op mijn tv aangesloten. En ziet! Het werkt! Zondag ook als eerste van Nederland waarschijnlijk de kerstboom opgetuigd. Niet mijn favoriete karweitje. Maar als hij eenmaal staat, vind ik het ook wel leuk. Dus de kerstsfeer zit er bij ons al goed in. Verder kan ik u weinig mededelen. Het wordt weer een maand vol feestgedruis. Dat dan weer wel.