Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 676
Het was redelijk bere druk de afgelopen week. Maandagavond werd het al laat. Toen was ik om half tien thuis, vanwege een vergadering die mijn baas nodig vond te houden. Dinsdag was ik vrij. Maar wel een druk dagje. Marjolein en ik gingen een dagje uit naar Den Haag. Museum bezocht, daarna naar Scheveningen gereden. Daar in een strandtent biertje gedronken en ook aan het strand gegeten. Daarna nog naar een klassiek concert geweest van het residentie orkest. Dit orkest had een mooi concert voorbereid met Mozart en enkele van zijn tijdgenoten. Ik vond het bijzonder mooi, maar het werd daardoor wel weer heel laat voordat ik tussen de klamme lappen kon stappen. En de volgende dag uiteraard weer gewoon aan den arbeid. 's Avonds een vent, 's ochtends een vent. Toch? Maar woensdag werd het wederom laat voor mij. Weer mocht ik naar mijn werkgever gaan 's avonds, en weer werd het een uur of tien voor ik weer thuis was. En datzelfde verhaal ging ook donderdag weer op. Dus toen ik vrijdagavond op een normale tijd weer thuis was, voelde ik mij behoorlijk afgeknoedeld. Zaterdag nog even naar Amersfoort. Mijn bril moest een 10.000 kilometer beurt hebben, en ik kwam er achter dat ik ook nog een paar spijkerbroeken nodig had. Omdat ik alleen naar de stad ging, was ik zo klaar uiteraard. Gewoon naar mijn reguliere broeken handelaar, tegen de verkoper zeggen dat ik een spijkerbroek nodig heb in mijn maat. Passen en tegen de verkoper zeggen doe hier maar twee van en afrekenen. Zo kan je ook kleding kopen, dames!!!! Zondag hadden we nog een afspraak staan bij mijn schoonzus en haar man. We hadden om drie uur afgesproken, dus kon ik nog net het eerste half uur van de race in Singapore bekijken. Dus toen ik weg ging was ik er van overtuigd dat Max volkomen kansloos was, met een ronde achterstand op de rest van het veld. Toen ik om half elf, na een zeer geslaagd en leuke dag bij mijn schoonfamilie te hebben doorgebracht, weer thuis was gauw de rest van de race bekeken. Dankzij de wondermooie techniek van het opnemen van tv programma's. En wat een verrassende ontknoping kon ik hier bekijken. Waarbij ik het antwoord wat Max gaf op de gegeven teamorder wel heel erg strak vond. Een kort en krachtig, en vooral ook een nijdig "NO". Heel goed. Geraced moet er worden. En toen was het al weer veel te laat toen ik naar mijn bed toe ging. Een nieuwe week begint.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 673
Qua werk is er weinig nieuws te vermelden. De trein zuigt, maar is voor mijn huidige werkplek wel de meest efficiënte wijze van vervoer. Plus het feit dat ik een dag in de week nu thuis kan werken. En mij werd ook van de week medegedeeld dat ik voor komende weken sta ingepland om examenvoorbereidings avonden te geven. Dus de thuiswerkdag was meteen goed gevuld. Qua voorbereiding niet de meest ideale situatie. Ruben was reeds op woensdag avond thuis gekomen. Hij had die dag nog ceremonieel de wacht moeten houden bij het paleis van de koning, omdat daar een viertal nieuwe ambassadeurs hun geloofsbrieven kwamen aanbieden. Kon hij alvast oefenen voor Prinsjesdag, want dan moet hij dat weer doen bij het paleis van de koning. Maar na afloop kon hij genieten van een lekker lang weekend. Over weekend gesproken. Het was in het centrum van het land heerlijk weder. Waarschijnlijk het laatste mooie weekend van de zomer. Veel is niet in mijn geheugen blijven hangen. Alleen dat mijn ouders op zondag nog langskwamen, en we lekker in de tuin hebben gezeten. En dit allemaal ter voorbereiding van een komend hectisch weekje waarin ik bijna iedere avond nog weer naar mijn werkgever kan kachelen. Bummer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 688
Zoals u in mijn vorige bijdrage had kunnen lezen, had onze kat tijdens onze vakantie besloten om weg te lopen van haar logeeradres. Dat gebeurde al op 11 augustus. En sinds we weer terug waren van vakantie ging er geen dag voorbij of we gingen de kat proberen te zoeken. In ieder geval Marjolein. Woensdag avond werd ik het echter zat. Ik begon de moed te verliezen. Marjolein ging echter op donderdagavond nog even voor de zekerheid nog even kijken. Er waren in de loop van de dagen verschillende tips binnengekomen dat de kat was gezien, dus we wisten dat ze nog leefde. En terwijl ik rustig thuis zat te zitten kreeg ik donderdagavond plotseling het telefoontje van Marjolein dat ze de kat had gevangen. Dat was niet helemaal zonder slag of stoot gegaan. Ze had in wat bosjes plotseling gemiauw gehoord. Dus Marjolein ook die bosjes in, en daar zag ze twee gele ogen oplichten. Onze kat dus. Marjolein had nog wat kattenbrokjes bij zich en dit strooide ze dan ook voor zich om het diertje te lokken. Dat lukte en toen kon Marjolein haar dus grijpen. Dat was echter niet de bedoeling van onze Sjuul. Als een volleerde tijger ging ze te keer, Marjolein met beten en krassen bestrijdend. Ondertussen had Marjolein dus het beest in een houdgreep genomen en begon luid om hulp te roepen. Op het hulpgeroep kwam een mevrouw aanlopen. Zij heeft Marjolein geholpen. Vanwege het gedrag van de kat was er eerst twijfel of het wel onze kat was. Gelukkig had de mevrouw die Marjolein hielp een honden kennel. Zij kweekte een bepaald soort hond. En had zij dus daarom een chiplezer. En gelukkig had Marjolein het chipnummer van de kat in haar telefoon staan. Door al deze gelukkige samenlopen van omstandigheden kon de identiteit van de gevangen poes definitief worden vastgesteld. En het bleek inderdaad onze poes te zijn. Ook was de helpende vrouw bereid om ons een honden bench te lenen waar we de gevangen tijger in konden vervoeren. Inmiddels was ik ook gearriveerd met de auto en konden we de boel weer naar huis transporteren. Eenmaal thuis aangekomen bleek de tijger getransformeerd te zijn in een dolgelukkige poes die ons meteen kopjes begon te geven en dolgelukkig bleek dat ze weer thuis was. Echt een verschil van dag en nacht. En toen brak de vrijdag natuurlijk aan. De kast reünie. Nadat we verzameld waren bij Carro gingen we spoorslags de parel van de Veluwe in. Waar we heerlijk hebben zitten tapassen. Na afloop nog een drankje op de zeer gezellige markt, afgesloten met een toeristische wandeling door de parel. Ik moet zeggen, ik heb me uitstekend vermaakt. Dank richting de organisator, en ik vond het weer heel leuk om de Kast:koppen weer eens te zien en te spreken. Dit moeten we vaker doen! Het weekend niet veel uitgevoerd. Beetje in de tuin gezeten en dat was het wel weer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 694
We zitten nog bij onze opdrachtgever in het Utrechtse plaatsje U. En dat betekent dat ik met het openbaar vervoer heen en weder kachel tussen werk- en woonplek. En uiteraard word ik dan ook weer geconfronteerd met het feit, dat als er ook maar een dingetje fout gaat bij de NS, het openbaar vervoer meteen verwordt tot afdeling veevervoer (spreekwoorden die met haringen en tonnen te maken hebben schieten in gedachte). Het is gewoon erg druk met het openbaar vervoer blijkt. Maar goed, dat is werk. Het weekend. Zaterdag kregen wij nog een collega van Marjolein met zijn vrouw ter visite. En het leek ons wel leuk om met hun naar de Hoge Veluwe te gaan. Eerst het Kröller-Muller museum bezocht, daarna nog een rondleiding in het jachtslot Sint Hubertus en daarna met zijn vieren een hapje eten in het park (denk hierbij de gebruikelijke Kast:Kreet die bij eetgelegenheden geslaakt dient te worden) en tot slot nog even wat wild spotten. Dat laatste had zeer veel succes. Een aantal edelherten liet zich zowaar zien aan het verzamelde publiek. Zowel hertebokken als ook hindes. En als extra kers op het toetje hebben we zelfs nog een rotte zwijnen gezien. Een stuk of tien zwijnen liet zich voor de verzamelde menigte bewonderen. Kortom een welbestede zaterdag. Op zondagochtend had Martijn ons gevraagd om hem te helpen met wat klusjes in zijn nieuwe woning. Dus op zondagochtend was ik met Martijn aan het plinten, en stond Marjolein op zolder deuren te schilderen. We moesten nog wel op tijd ophouden, want Martijn moest nog voetballen en zijn vriendin moest werken. Dat kwam op zich natuurlijk nog goed uit, want daardoor kon ik in ieder geval nog het F1 spektakel gaan bewonderen. En zo eindigde weer een week met aansluitend weekend.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 696
De vakantie koek is weer op! Afgelopen woensdag landden we weer in het vaderlandje. We hebben een hele fijne vakantie gehad. Uiteraard begon het feest in good old Florida, maar we zijn ook een weekje naar Kentucky geweest. Deze staat herbergt een gedeelte van het Apalachee gebergte. En ik kan u vertellen dat dit een heel mooi gebied is. Wel hadden we het idee dat hier niet zoeveel Europese toeristen kwamen. Wel Amerikaanse toeristen uiteraard, maar geen enkele Europeaan troffen we in deze staat aan. We hebben daar gewandeld, gekanoed en ook nog wild water raften. Dat laatste hadden we nog nooit gedaan, maar is ons heel goed bevallen. Tijdens onze vakantie zou Martijn gaan verhuizen, dus konden we hem helaas niet helpen met verhuizen. Na zijn verhuizing zou hij onze kat in huis nemen. Dan had dat beestje ook nog wat aanspraak. Na een weekje bij Martijn in huis te hebben gebivakeerd besloot ze echter om weg te lopen. En op het moment van dit schrijven is onze kat nog steeds spoorloos. Dat is toch een behoorlijke domper. Tijdens mijn vakantie kreeg ik ook nog van mijn werkgever de mededeling dat ik weer een opdracht bij een klant moet gaan uitvoeren. Dus dat is wel weer fijn. Een opdracht in het Utrechtse plaatsje U. Een opdracht waarbij het voor mij zelfs makkelijker is om het openbaar vervoer te nemen in plaats van de leasebak. Dus om weer even aan te haken bij het begin van mijn betoog, afgelopen woensdag kamen we weer brak in ons huis aan. Woensdag avond meteen even bij Martijn langs geweest om zijn nieuwe huis te bewonderen, de kat proberen te vinden en bij Martijn wezen eten. Donderdag en vrijdag weer rap aan het werk gegaan. En toen was het alweer weeekend. Het gaat zo snel allemaal. Zondag was Ruben nog jarig, en toevallig kwamen ook mijn ouders nog terug van vakantie. Dus opa en oma kwamen uiteraard hun kleinzoon nog even feliciteren en meteen vond er ook een uitwisseling van vakantie ervaringen plaats. Dit werd afgesloten met een bezoek aan de plaatselijke pannenkoekenboer. *Vul hier de gebruikelijke coolkast kreet in* Daarna was de week en de vakantie definitief op. Hebben we binnenkort niet een reunie ofzo?