www.simonfaber.eu

Van de werkweek is de donderdag nog vermeldenswaardig. Op mijn werk organiseerde een Antwerpse collega een sociaal samenzijn. Het excuus was dat het toch binnenkort Kerst is. Dus met project leden na het werk naar de kroeg gegaan. Het voordeel van een Antwerpse collega die dit organiseert is dat je in gedeelte van Antwerpen komt die niet plat getreden is door toeristen. Maar wel een schitterende en gezellige uitgaansgedeelte van de Antwerpenaren is. Dus lekker in de kroeg cola zitten hijsen. Ik moest per slot nog naar Nederland kachelen. Waar ik ook achter kwam was dat als je pas om acht uur ’s avonds Antwerpen verlaat je in een streep naar huis kan rijden. Ik heb nergens de maximum snelheid overtreden, maar toch gemiddeld 102 km/u gehaald. Gemiddeld! Daar zat ook het gedeelte in wat nodig is om de stad Antwerpen uit te komen. Dus ik was op donderdag om half 10 weer thuis. Vrijdagavond had Martijn mijn moeder, Ruben en ons uitgenodigd. Voor de Kerst. Lekker met zijn zessen zitten gourmetselen. Was lang geleden dat ik dat gedaan had. Was gezellig en lekker. Zaterdag nog even naar de stad geweest. Mijn aquarium licht vertoonde kuren. En daar kwam ik er achter dat TL verlichting voor aquariums niet meer gemaakt worden! Letterlijk de laatste lamp van de man gekocht die hij op voorraad had. Leuk is dat. Verder niet veel uitgevoerd op zaterdag. Zondag ging ook redelijk vredig voorbij. Ik kon in ieder geval nog wel de motor gebruiken, want het was redelijk droog weer. Waaide alleen wel heel hard, maar verder fijn rondgereden. En dat waren eigenlijk de hoogtepunten van de afgelopen week alweer.

De werkweek. Wat kan ik daar over kwijt. Al weken lang heb ik een issue met mijn telefoon. Zo gauw ik de grens oversteek, verlies ik mijn data roaming. Eerst dacht ik, dat dat aan mijn abo lag. Zelfs mijn abo laten veranderen in een internationaal abonnement, maar helaas dat mocht niet helpen. Dus daarna weken bezig geweest met de helpdesk om dit opgelost te krijgen. Maar alle settingen en dergelijke staan gewoon goed op mijn telefoon. En ook volgens mijn provider mocht niets het geluk in de weg staan. Dus vrijdag maar besloten om mijn sim kaart om te wisselen voor een nieuwer exemplaar. Dat betekende dat ik dus even vanuit mijn huis situatie naar mijn werkgever moest om dit klaar te spelen. Helaas had ik geen rekening gehouden met het feit dat ik nog een telefonische vergadering had. Gevolg: Toen ik thuis kwam zag ik dat ik een vergadering gemist had. Mijn projectleider meteen over de zeik. Vervelend dus. Was echt niet mijn opzet. Goed, over naar het weekend dan maar. Zaterdag ochtend mijn motor lopen soppen. Was wel nodig. En om hem helemaal te laten drogen leek het mij wel slim om een ritje te maken. Na afloop van de rit was al mijn poetswerk weer te niet gedaan. Kan ik weer gaan poetsen. Maar niet meer dit weekend. December is ook weer aangebroken. Dus zaterdagavond mijn moeder opgehaald en vervolgens naar de verjaardag van mijn zwager gereden. Tevens was dit de dag dat exact een jaar geleden mijn vader overleed. Dus een ietwat ongelukkige samenloop van omstandigheden zeg maar. Desalniettemin was het een hele gezellige avond. Ook voor mijn moeder. Zondag was het in het centrum van het land prut weder. Dus de hele dag binnen gezeten met klusjes en computerspellen. Moet ook gebeuren. Verder geen bijzonderheden te vermelden van mijn kant.

Over de werkweek niets dan goeds. Want hij is bijna zonder noemenswaardige gebeurtenissen voorbij gegaan. Het enige wat wellicht de moeite waard is om te vermelden, is dat ik op vrijdag even naar Utrecht mocht kachelen. Het jaarlijkse einde jaargesprek, meestal gehouden aan het einde van het jaar, en dat ieder jaar, vond voor mij op vrijdag plaats. Samen met mijn P-manager kwamen we er rap achter dat ik een geweldige gozer ben. En ik kwam er ook achter dat mijn werkgever best nu een grote organisatie is. Op donderdag had ik namelijk een beetje koffie gemorst in mijn toetsenbordje. Gevolg: enkele toetsen hadden de geest gegeven. Dus in mijn onschuld dacht ik vrijdag meteen van de gelegenheid gebruik te kunnen maken door een nieuw toetsenbordje op te halen bij de service desk. Dat bleek een misrekening. Eerst moest er door mij een order worden geplaatst, en die moest vervolgens door het project waar ik aan werkte goed gekeurd worden en dan pas zou ik binnen vijf werkdagen mijn toetsenbord kunnen bemachtigen. Gelukkig trof ik een service medewerker aan die flexibel was. Op mijn opmerking dat ik in het buitenland gedetacheerd zit, en dat dit zo’n beetje de enige dag was dat ik in staat was om in Utrecht te komen, streek de medewerker gelukkig over zijn hart en kreeg ik meteen een toetsenbordje mee. Maar wel nadat ik toch echt ook een order geplaatst had. U ziet het, we zijn een grote organisatie. Vroeger kon je deze benodigdheden zo ophalen bij de service desk. Er werd alleen geregistreerd aan wie ze wat hadden uitgegeven. Maar goed, dan gaan we over naar het weekend. Zaterdag hadden Marjolein en ik benoemd tot broer en zussen dag. We hadden onze wederzijdse broer en zusters en mijn moeder uitgenodigd voor een gezellig samenzijn in bij ons thuis. Dus ging op zaterdag wederom de haard aan (nogmaals: Nu het nog mag), en werd het bezoek welkom geheten met een knappend haardvuur. Het was nog lang gezellig in het centrum van het land, kan ik u verklappen. Zondag kenmerkte zich door mooi weer. Dus de brommer werd weer naar buiten gereden, en een tocht werd ondernomen. In de middag, rond borreltijd, kwam Ruben nog ter visite bij zijn ouders. Ruben had net zijn eerste week achter de rug bij zijn nieuwe werkgever, en zijn ouders waren uiteraard benieuwd naar zijn ervaringen. Gelukkig bleken die ervaringen zeer positief. Hij heeft het nu echt voor elkaar. Niet meer naar Woensdrecht door de week, maar op zijn fietsje een kwartier peddelen naar zijn nieuwe werkgever. En dus iedere dag ook lekker naar zijn eigen huis. En over de werkzaamheden was hij ook zeer over te spreken. Geen specialistisch werk meer, maar meer variatie in het werkaanbod. Kortom, hij had een goede eerste week achter de rug. En zijn ouders zijn uiteraard ook heel verheugd dat hij het nu al naar zijn zin heeft. En dat was alweer alles wat vermeldenswaardig was deze week. Ik hoop dat u genoten heeft.

Het leven in Antwerpen kabbelt aan de oppervlakte vredig voort. Ben alleen benieuwd hoelang nog. Wel zijn ze bezig om mij te verlengen tot het eerste kwartaal volgend jaar. Het zal mij benieuwen. Genoeg over het werk! Het leven biedt meer dan werken alleen, nietwaar? Wij beleefden een rustig weekend eigenlijk. Zaterdag nog wel even het dak opgeklommen. Ik moest namelijk de schoorsteen nog even vegen. Een klusje wat eigenlijk zo gebeurt is. Ik heb, zo als u wellicht weet, een plat dak. Dus dat maakt het vegen nog gemakkelijker. Wel kwam ik er achter dat mijn dak bijzonder goed geïsoleerd is. Toen ik namelijk op het dak stapte, was mijn dak eigenlijk een complete schaatsbaan. Helemaal bedekt met een ijslaag. Dus heel voorzichtig schuifelend zocht ik mijn weg naar de schoorsteen. Eigenlijk wel een positieve constatering, dat mijn dak goed geïsoleerd was. Maar tevens bracht deze constatering mij er eigenlijk ook toe om te beslissen dat ik maar niet de weg op moest gaan met de motor. Want als mijn dak al bevroren en glad was, dan zouden de wegen dat ook zomaar kunnen zijn. Bleek achteraf dat deze angst een beetje onterecht was. Maar ja, achteraf…… Dus op zondag liet ik mij uiteraard niet in de luren leggen door het weer, en heb toch weer vrolijk dik 100 kilometer op de teller bij laten schrijven. Uiteraard er voor gezorgd dat ik op tijd weer thuis was voor de laatste GP van het seizoen. In vergelijking met de race in Brazilië was het een stuk saaier dit keer. Maar goed, toch is Max nog tweede geworden. En in de eindstand derde. Niet verkeerd. Waarmee ik deze bijdrage dan maar weer wil afsluiten.

Goed, de werkweek zal ik nu maar weer voor besproken verklaren, zodat we door kunnen gaan met het bespreken van het weekend.
Zaterdag hadden we een bijeenkomst van de Florida Bastards. Een uitleg is hier op zijn plaats. Een aantal jaren geleden zijn we met onze vriendenclub naar Florida geweest. Een gezamenlijke vakantie, zo u wilt. Ik heb het waarschijnlijk hier al vaker gememoreerd, maar deze vriendenclub bestaat al minimaal sinds 1982, of zo. Dit ter achtergrond. Echter sinds we met zijn allen naar Florida, gemeente Amerika, zijn geweest is onze zelfgekozen bijnaam de Florida Bastards. Dit vrij naar het destijds o zo populaire programma Benidorm Bastards. Zie hiervoor de wikipedia pagina.
Maar ik dwaal af. Zaterdag kwamen ze in ieder geval bij ons op visite. Marjolein had lekker gekookt, de open haard was aan (nu het nog mag), en het was dan ook reuze gezellig. En helaas was het al weer veel te snel voorbij.
Wat u waarschijnlijk niet weet is dat Marjolein graag mag paardrijden, en ook les krijgt in het mennen van een paard voor de kar. Eerder had haar instructeur haar al gevraagd of ze het leuk zou vinden om met de ruitervereniging waar hij lid van is, mee te gaan op een zogenaamde Snert tocht. Deze naam zegt niets over de kwaliteit van de rit, maar meer iets over het eten wat er daarna geserveerd wordt. Marjolein vond dit een leuk plan, en vroeg of ik niet mee wilde gaan op de kar. Dus zondag middag ik naar de manege gereden zodat ik mijn rol als passagier op de kar op mij kon nemen. En ik moet zeggen, het was heel leuk. Vanaf de ruitervereniging vertrok een stoet van allemaal rijtuigen. Getrokken door enkelspan, dubbel span en zelfs vierspan paarden. Onderweg trokken we in de bossen veel bekijks, en werd er driftig door het toekijkende publiek gefotografeerd. Halverwege de tocht werd er nog even gepauzeerd met hete chocolade melk en versnaperingen. Dus dit was een leuke zondag middag besteding. Wat mij opviel tijdens de rit, is hoe mooi Nederland eigenlijk is. Zelfs nog in november. Aan de snert heb ik mij niet gewaagd. Ik ben toen reeds naar huis gereden. Marjolein bleef nog wel voor de snert en wat dies meer zij. Thuis gekomen nog even de formule 1 bekeken. Mijn hemel, wat een mooie en spectaculaire wedstrijd. Jammer van Albon.
Dus dit was het weer voor deze week.