www.simonfaber.eu

In de laatste week van het jaar 2021 was ik vrij. Dus heb ik mijn tijd niet zinvol besteed. Een beetje motorrijden, een beetje mijn motor oppoetsen, spelletjes doen op de computer en dat was het wel zo’n beetje. Op maandag nog wel even met mijn moeder naar Zeewolde gereden. Wat is er nu zo boeiend aan Zeewolde? Absoluut niets, kan ik u verklappen. Maar hier was wel een afspraak gemaakt voor mijn moeder om een booster prik te halen. Mijn moeder is slechts 82 en had nog steeds geen oproep gekregen om een booster prik te halen in december. Dus heb ik een afspraak gemaakt via de website. Want telefonisch waren de dames en heren van de GGD totaal onbereikbaar. Maar de dichtstbijzijnde priklocatie was voor mijn moeder dus Zeewolde. Dit terwijl Amersfoort op een steenworp afstand van ons ligt. De drukte viel bijzonder mee in Zeewolde. Geen wachtrijen. Mijn moeder kon meteen geholpen worden, en is nu een booster prik rijker. En zoals gezegd ging de rest van de week in vreugde voorbij. Op donderdag was ik het eigenlijk zat dat ik nog steeds niet naar Amerika kon. Ik zou eens een reis gaan boeken, liefst eind januari. Want tegenwoordig kan je geen lange termijn planningen meer maken. Maar op de site van buitenlandse zaken las ik dat met ingang van 30 december, Amerika een hoog risicogebied was geworden. Dit is een beetje vreemd, want als ik vrienden in Florida mag geloven, loopt het daar allemaal wel los qua corona. Maar goed. Amerika is nu een hoog risico gebied. Wat inhoud dat je minimaal 10 dagen in thuis quarantaine kan gaan zitten als je terug komt. Dan maar niet, en hopen op een mooie zomer. Vrijdag was het oudjaarsdag. Normaal staat Marjolein dan oliebollen te bakken dat het een aard heeft. Dit keer niet, en ging zij naar Martijn toe om oliebollen te halen voor ons. Martijn heeft blijkbaar de traditie overgenomen van zijn moeder om ladingen oliebollen te produceren voor familie en kennissen. Oudejaarsavond hebben we met zijn tweeën doorgebracht. Beetje netflixen. Om 12 uur zijn we naar de werkkamer van Marjolein gegaan. Daar heb je een leuk uitzicht over Hoevelaken. En daar hebben we genoten van het vuurwerk verbod. Wat me opviel was dat er een hoop siervuurwerk werd afgestoken, en dat siervuurwerk was ook nog eens van hoge kwaliteit. Schitterend gewoon. Op nieuwjaarsdag ben ik traditiegetrouw bijzonder brak. En dit jaar was geen uitzondering. En dat terwijl ik al om half 2 in mijn mandje lag. Zelfs mijn moeder lag later op haar bed! Maar 1 januari hoort ook brak te zijn. Traditie, nietwaar? Ook tot die tradities behoort de visite die wij afleggen bij mijn moeder. Daar ook meteen gegeten, en daarna rap weer naar huis. Die avond werd het niet zo laat in het huis van de doctor kan ik u verklappen! Rest mij nu niets anders dan de Kast:genoten, onze trouwe lezer(es) en al hun familie een voorspoedig 2022 toe te wensen. Laten we hopen dat dit het jaar is, dat we eindelijk van die idiote, en nergens op gebaseerde, coronamaatregelen af zullen zijn.

Voor mij was het de laatste werkweek van het jaar, de afgelopen week. En gedurende deze week kon ik wat aan achterstallig werk beginnen. Het was redelijk rustig. Tot vrijdag. Normaal toch een dag dat het wat rustiger zou moeten zijn. Ware het niet dat mijn PO (product owner) ineens met een wijziging aan kwam zetten die voor 3 december al gedaan had moeten zijn. Dus als een bezetene maar de rest van de dag een impact analyse gedaan. Daar was ik toch wel even zoet mee. Daarna begon voor mij de kerst periode. Eerst op vrijdag naar mijn zwager en zijn vrouw. Zijn vrouw was ook de afgelopen week jarig geweest, dus daar moest ook even bij stil gestaan worden. Gezellig met zijn vieren dit vieren. Mijn zwager had wat besteld bij het lokale restaurant, en dat werd nog bezorgd. Dus dat was gezellig. Op zaterdag was het eerste kerstdag. Overdag redelijk rustig gehouden, maar om een uur of vier mijn moeder opgehaald en doorgereden naar Martijn. Daar gezellig lopen fonduen. Dat had ik al in zeer lange tijd niet meer gedaan. En eigenlijk vraag ik mij nu af, waarom niet. Het was bere gezellig en zeer smakelijk. Op zondag was het tweede kerstdag. En op deze dag mijn moeder opgehaald, en zijn we met zijn drieën wezen gourmetten. U ziet, het kerstgebeuren was een groot eetfestijn. Maar wel heel gezellig. En zo gingen we ongemerkt weer het weekend uit, en kan ik deze laatste bijdrage van het jaar ook afsluiten.
Het is nu te laat om iedereen een fijn kerstfeest te wensen, maar laat ik dan besluiten om iedereen een goede jaarwisseling te wensen. Dat dan weer wel.

Eigenlijk valt er weinig te vertellen deze week. Komt ook wellicht omdat ik wat laat ben met het opschrijven van de Kast:Bijdrage. Maar voor de volledigheid zal ik mijn best doen. Op het werk is het druk. Gelukkig. Dus daarmee heb ik de werkweek dan ook besproken. Het weekend was zelfs bijzonder rustig. Sinterklaas is het land uit, dat betekent in huize Faber dat de kerstboom de huiskamer in komt. Met zijn tweeën is dit gelukkig zo gedaan. Ook was het dit weekend teleurstellend weer. Dus, voor het eerst in zeer lange tijd, bleef mijn motor binnen. En ik dus ook. Behalve dan even naar het dorp om drank in te slaan dan. Hierdoor ook sinds lange tijd weer even mijn PC aangeslingerd. Even lekker dom spelletjes doen. Altijd leuk. Op zondag natuurlijk de ontknoping van de F1 gekeken. En ik kan u vertellen dat ik 56 ronden met de pest in mijn lijf de wedstrijd zat te bekijken. Vanaf de safety car knapte mijn humeur zienderogen op. En ik geef toe dat de wedstrijdleiding een zwalkend beleid voerde, maar wat een slechte verliezers dat Mercedes team. Bah. Maar goed, op het moment van dit schrijven hebben we nog steeds een Nederlandse wereldkampioen. Hopelijk blijft dat ook zo. En met al die opwinding aan het eind van het weekend wil ik dit verhaal dan maar weer afsluiten.

Dinsdag zou mijn vader jarig geweest zijn. Dus ben ik even in de avond bij mijn moeder langs geweest. Dat stelde ze wel op prijs. Verder valt er over de werkweek weinig op te merken. Behalve dan dat we weer opgehokt worden door het demissionaire kabinet. Was er dan ook nog leuke dingen te vertellen? Gelukkig wel. Zoals al aangegeven zou mijn vader jarig geweest zijn deze week, dus zaterdag kwamen mijn zus en ik (plus mijn zwager en mijn vrouw natuurlijk) nog even bij mijn moeder op visite. Het kon nog net. En het was dus ook een hele gezellige middag. Jammer dat ook de kleinkinderen niet konden komen, maar goed. Het is niet anders. De zondag stond in het teken van lekker relaxen. Dus eerst even een paar uur liggen weken in ons bad. Boekje erbij, koffie erbij, muziekje erbij, tablet erbij. En dan kan je het behoorlijk lang volhouden. Een maal losgeweekt uit het bad, nog even de motor uit de garage gehaald. Nu was het nog te doen. Motorrijden. De weersverwachting voor de komende week laat toch een ernstige daling van de temperatuur zien. Dus ik greep mijn kans. Lekker langs de IJssel gereden. Altijd leuk. En verder valt er weinig te melden. We kruipen richting het einde van het jaar. Spannend.

Van de werkweek niets dan goeds, want er staat me niets bijzonders voor de geest van wat daar voorgevallen mocht zijn. Het weekend. Dat begon op vrijdagavond. December is begonnen, en vanouds is dat bij ons de maand van de verjaardagen. Hoewel de laatste jaren het aantal verjaardagen in december voor ons flink aan het dalen is. Maar mijn zwager is nog steeds begin december jarig, en daar zijn we met mijn moeder heen gereden. Wij waren, in verband met Covid, de enige bezoekers. Maar het was desalnietemin toch gezellig. Zaterdag hadden we de kids en mijn moeder uitgenodigd om te komen gourmetselen. Ter ere van Sinterklaas. Helaas had Martijn afgezegd in verband met andere afspraken, maar kwam hij op zaterdag ochtend toch maar even een bakkie doen bij zijn ouders. In de middag mijn moeder opgehaald en ook kwam Ruben langs. Lang verhaal kort. Het was bijzonder smakelijk. Verhaal iets minder kort. We hadden bij de slager gourmet pakketten voor 4 personen besteld en die gingen schoon op. Het was reuze gezellig. En het enige jammere was eigenlijk dat Martijn en zijn verloofde hier niet bij konden zijn. Maar goed, het is niet anders. Op zondag buienradar geraadpleegd. En buienradar zag dat het goed was. Er zou geen bui op mijn hoofd vallen. Ik kon best een eindje rijden. Ik ben er dus weer ingetrapt. Je moet buienradar niet geloven. Het water stond mij (wederom) in de laarzen. Maar het is ook mijn eigen schuld. Er is bij ook helemaal geen sprake van voortschrijdend inzicht. Maar het voordeel was wel dat ik thuis de biomassa centrale heb aangedaan, dus ik droogde rap weer op. Mijn voeten dan. De rest was wel droog gebleven. In de avond met bord op schoot naar de F1 gekeken. Wat een spektakel. Maar ik moet bekennen dat het moment dat Max over de finish kwam ik, uit frustratie, de tv op een ander kanaal zette. Ik kon het even niet aan. Maar goed. Nog een race, en dan zit het seizoen er weer op. En dan moet ik gaan denken hoe ik volgend jaar de F1 ga volgen. Dat wordt nog een uitzoekwerkje. Maar hiermee zijn we weer aan het eind van mijn betoog gekomen. December is weer begonnen, en het jaar loopt op zijn eind.