Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2021
- Hits: 202
Weer mocht ik maandag naar mijn werkgever toe. We gaan hier voorlopig een wekelijkse traditie van maken. Verder kabbelde het leven weer rimpelloos door. Door naar het weekend. Op zaterdag mochten wij naar het mooie Aensk. De tukkers onder onze lezers weten dat hier Enschede mee bedoeld wordt. Dus ik ben nog redelijk in de buurt van een kast:genoot geweest. Een vriendin van ons woont met haar man in het pittoreske Enschede, en we hadden haar al zeker anderhalf jaar niet meer gezien. Zij behoort tot een risico groep, dus even langs wapperen was er niet bij. Maar nu met de maatregelen die redelijk versoepeld waren konden we weer de barre tocht naar het oosten ondernemen. Gelukkig was het ook heel mooi weer, dus om de risico’s nog verder terug te dringen konden we bij haar in de tuin zitten. Het was al met al, een heel genoegelijk weerzien. En pas laat in de middag vingen we de tocht naar het wilde westen weer aan. De zondag was weer traditioneel. Hiermee wordt bedoeld dat de gebruikelijke activiteiten weer ontplooid werden. Dat hield ook in dat ik op de brommer stapte. En ik heb hierbij een wijze les geleerd. Voor ik de reis ging aanvangen had ik even de buienradar geraadpleegd. Het weer was wat dreigend. Maar volgens de buienradar was er geen wolkje aan de lucht, en neerslag zou er al helemaal niet vallen. Dus ik was koud 10 kilometer onderweg toen het begon te regenen. En dat duurde vervolgens ook nog wel een uur. Wat ik in ieder geval als leermoment heb meegenomen van deze ervaring is dat je buienradar net zo goed niet hoeft te raadplegen. In vervolg kan je je net zo goed verlaten op je eigen instincten. Als je naar buiten kijkt en je ziet dreigende wolken dan betekent dat het wellicht kan gaan regenen. Ook als zegt buienradar van niet. Maar desalniettemin heb ik wel genoten van de rit toen het eenmaal echt droog werd. En toen ik weer thuis was, brak echt de zon door en konden we lekker weer in de tuin bivakkeren. En hiermee ben ik weer aan het eind van mijn bijdrage gekomen. Je weet maar nooit wat de toekomst nog voor ons in petto heeft.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2021
- Hits: 228
Laten we de week even bespreken. Maandag mocht ik naar kantoor ! Bij mijn werkgever! Ik moet zeggen dat ik dit echt weer heerlijk vind. Gewoon weer eens een andere omgeving. Niet alleen meer op een kamertje zitten zwoegen in het zweet mijn aanschijns. En zweet mag hier letterlijk genomen worden. Het wordt gauw warm op mijn kamer. En het mooie is, dat ik nu iedere week naar mijn werkgever mag. Een dag in de week. Vanwege de Corona gedoe, zijn er wel nog wat beperkingen. Je moet echt een afspraak maken en daardoor zijn er maar een beperkt aantal mensen aanwezig. De rest van de week weer thuis gewerkt. Op zaterdag lekker nog door de Betuwe gereden. Dat had voor mij ook nog een duidelijk doel. Ik was op zoek naar wegkraampjes waar je kersen kon kopen. En ze zijn er weer! Lekker dus kersen inslaan. Later op de dag konden weer we weer naar de Betuwe rijden. Een collega van Marjolein had ons uitgenodigd voor een BBQ. De eerste voor mij in heel lange tijd. Tot een uur of acht konden we zelfs nog lekker buiten zitten. Daarna dwong de regen ons naar binnen. Maar het was heel gezellig. Op zondag was het best wel lekker weer dus weer de brommer gepakt. Wel gezorgd dat ik op tijd thuis was. Ik moest namelijk nog even rap mijn moeder ophalen. Mijn moeder vind de F1 ook heel leuk, dus we hebben fijn samen de F1 gekeken. Ruben kwam ook nog spontaan langs, dus al met al was het een heel gezellige zondag. En dat waren alweer de belangrijkste gebeurtenissen van de week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2021
- Hits: 234
Deze week was er wat minder goed nieuws. Op donderdag kregen we te horen dat een nicht van Marjolein opgenomen was in het ziekenhuis. En dat het heel slecht met haar ging. Marjolein heeft samen met haar broer nog haar nicht kunnen bezoeken, maar op zaterdag kregen we te horen dat haar nicht was overleden. Een paar jaar geleden was haar man ook al overleden en nu zij zelf. Heel triest. Dit soort dingen grijpen je ook nog te meer aan omdat het mensen van je eigen generatie betreft. Maar verder was de week weer redelijk gebruikelijk. Het was mooi weer in Nederland, en daar heb ik toch wel van genoten. Op zaterdag verder niet veel bijzonders uitgevoerd. Alleen even een tochtje gemaakt door de Betuwe. Dit was meer om te checken of de kraampjes bij de telers al weer open waren om fruit te kopen. Helaas was het daarvoor nog te vroeg in het seizoen. Op zondag nog een rondje door de flevopolder/veluwe gemaakt. Maar wel zorgen dat ik op tijd thuis was. Uit voorzorg de DVR ingeprogrammeerd dat de F1 opgenomen zou worden. En dat was een vooruitziende blik. Want net na de pitstop van Lewis ging de bel, en kwam Martijn met zijn verloofde langs ter ere van vaderdag. Een feestdag waar ik absoluut niets mee heb, maar ik vind het uiteraard wel gezellig als mijn kroost dan langs komt. We zaten lekker in de tuin dus vaderdag te vieren, maar ik hoorde naar verloop van tijd toch wat gejuich klinken in de buurt. Ik kreeg toen al zo’n vermoeden over de aanleiding van dit gejuich. Toen de visite weer weg was, snel nog naar de F1 gekeken. En mijn vermoeden over de oorzaak van het gejuich werd bevestigd. Wat een enorm spannende race! De afgelopen jaren zelden zo’n spannende race gezien. En dat was het alweer voor deze week. We maken ons maar op voor de langste dag van het jaar. Een dag die door mijn schoonvader destijds werd ingeluid met de woorden: “De dagen worden weer korter”. En met deze wijze spreuk neem ik voor deze week weer afscheid.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2021
- Hits: 231
De term zwart gat. Zegt u dat iets? Dat is eigenlijk mijn gevoel van de afgelopen werkweek. Ik heb in ieder geval wel mijn best gedaan. Op zaterdag moesten wij naar een begrafenis. Ik had u vorige week al verteld dat de nicht van Marjolein was overleden, en deze zaterdag was dus het afscheid. Zij was meer dan 40 jaar onderwijzeres op een basisschool geweest, en de kinderen van haar klas hadden ook allemaal bloemen gemaakt van papier en dergelijke materialen. Heel ontroerend allemaal, kan ik u vertellen. Ik weet dat dit voor meer begrafenissen geldt, maar met deze gelegenheden zie je familieleden die je al een hele poos niet meer gezien hebt. Dus eigenlijk is het ondanks de trieste aanleiding bij de koffie toch ook wel heel gezellig. Op zondag stonden de gebruikelijke activiteiten ontplooit, zoals een eind op de motor rossen. Maar ook de TT op TV gekeken en uiteraard de F1 bekeken. Go Max! En dat was het alweer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2021
- Hits: 236
Afgelopen week was er op het werk gebied niet heel veel te melden. Het was mooi weer, ik zit onder een plat dak, en kom er achter dat het van de zomer (wanneer het echt warm wordt) het op mijn kamer lekker warm kan worden. Op zondag vierde Marjolein in beperkte kring dat ze 61 gaat worden de komende week. Samen met haar vriendin die ze nog van de lagere school kent, en die een dag ouder is dan Marjolein, vierden we dit feit in onze tuin. Zoals eerder gememoreerd het was lekker weer, dus goed uit te houden. Zondag nog een rondje door de provincie Utrecht/Gelderland gereden. Toch een ruime 170 kilometer. Maar de grote domper kwam in de avond. Eerst was ik zeer verheugd over het feit dat wij meegaan in de vaart der volkeren met een eigen whatsapp groep. De berichten die er vervolgens in verschenen maakten mij toch wel heel bedroefd. Heel triest dat we nu Kinky verliezen. Ik heb daar echt een vervelend gevoel over. Maar om onze nationale lijfspreuk aan te halen: J’ai maitaindrai. (ik zal handhaven).