Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 986
Heren, mag ik u bij deze de beste wensen voor het jaar 2005 doen ? Laten we hopen dat 2005 een goed jaar voor ons zal zijn, zowel in de werksfeer alsook in de prive omstandigheden. De laatste weken van 2004 staan nog mistig voor mijn ogen. Ik ben vorige week in gebreke gebleven met mijn kast update, en dat wreekt zich nu natuurlijk, want wat heb ik nog meegemaakt de afgelopen weken ? Laat ik dan toch maar starten vanaf kerst, en die week ervoor als niet beleeftd beschouwen. De eerste kerstdag heb ik doorgebracht met mijn gezin. Lekker rond de kerstboom de dag doorgebracht. 's Avonds met zijn vieren aan het gourmet stel gezeten. En ik kan u vertellen dit was smakelijk en toch voedzaam. De tweede kerstdag mijn schoonvader opgehaald, en ook mijn ouders kwamen langs. Met zijn zevenen dus kerst gevierd, en ook nu weer zeer smakelijk gegeten. Ik had nog drie vrije dagen over, dus deze heb ik maar opgenomen in deze laatste week. Woensdag nog vuurwerk gekocht met Ruben. Martijn had hier geen tijd voor, want die had vakantiewerk. De sportschool gaat namelijk verhuizen naar een nieuw pand, en dit moet eerst nog verbouwd worden. Dit betekent dat er ook heel wat puin gesjouwd moet worden, en dat mocht onder andere Martijn komen doen. 's Avonds kwam hij iedere dag kapot weer thuis, maar aan het eind van de week haalde hij zijn zuur verdiende loon op, en ging dit ook meteen uitgeven. Op vrijdag avond stond dan ook een zogenaamde X box bij hem op de kamer. Op donderdag moest ik weer, bij gebrek aan vrije dagen, weer aan het werk. Om over vrijdag maar te zwijgen. Voordeel van werken op oudejaars dag is dat je absoluut nu tot een minderheid behoort. Kortom, bijzonder rustig was het deze dag. 's Avonds kwamen mijn schoonzus met haar man, mijn schoonvader en een vriendin met haar twee kinderen bij ons oud en nieuw vieren. Kortom, we kwamen de avond op een genoeglijke manier weer door. Na twaalven kwamen ook mijn ouders zich in het feestgedruis storten. En op deze wijze werd het vanzelf half drie voordat ik de klamme lappen kon opzoeken. Traditie getrouw brengen we nieuwjaarsdag door bij mijn ouders. Ik voelde mij behoorlijk brak, en na de maaltijd, toch maar rap naar huis gegaan. Geheel tegen mijn gewoonte in lag ik al voor 10 uur in mijn mandje. Gelukkig hadden we de volgende dag nog vrij, dus konden we nog een beetje bij komen van al dat feestgedruis. Ik ben benieuwd wat het jaar ons allemaal zal brengen.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 1017
De afgelopen week heb ik maar bitter weinig meegemaakt. Het was een week zoals zo velen. De donkere dagen voor kerst zullen we maar zeggen. Wel druk allemaal, maar weinig opzienbarends wat ik mijn gehoor kan voorhouden. Het weekend dan ? Ach, zaterdag in gepaste eenzaamheid doorgebracht. Familie naar een judo toernooi niet waar ? Dit keer in het nabijgelegen Wijk bij Duurstede, ook in de oudheid bekend als Dorestad. Ik had nog aangeboden om ook te splitsen, qua tijdindeling. Bijvoorbeeld Marjolein 's morgens met Ruben naar het toernooi en ik 's middags met Martijn, maar ze wou toch liever beide jongens zien judoen. En ik kon dan mooi nog wat boodschappen in het dorp doen, was ophangen en nog meer van dit fijns... Zondags vierde mijn vader zijn verjaardag, hij is weliswaar dinsdag de 14e pas jarig (Marcel ook alvast gefeliciteerd met je verjaardag !), maar hij vierde het afgelopen zondag. Met het gezin van mijn zus, mijn clan en mijn ouders 's avonds nog wezen happen in mooi Hoevelaken. En gelukkig, men had lam op het menu staan. In een veelgebezigde term kan ik u dan ook meedelen: LEKKKUUUURRRRRHHHHH ! Helaas wel wat veel gegeten, en dan ga je eigenlijk toch met een volle pens naar je bed. En probeer dan maar eens te slapen. Het gelukte mij in ieder geval niet. Ik heb het nog half twee horen slaan. Gevolg, ik voel mij een beetje brakjes. Maar 's avonds een vent, 's morgens een vent luidt het spreekwoord.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 1036
Het is weer tijd om je vol te vreten deze tijd. En zo geschiedde. Op woensdag mocht ik mee met Marjolein. Haar werkgever gaf weer een kerstdiner, en ook de aanhang mocht mee. Marjolein zat in het organiserend comite, dus de locatie was niet al te ver weg, en van een hoge kwaliteit. Dit maal was gekozen voor een BBQ. Gelukkig niet buiten. Op donderdag vond mijn werkgever het nodig om ons uit te nodigen voor een buffet. Hier werden we tevens voorzien van een kerstpakket. Dit keer was dit buffet gesitueerd in het landelijk centraal gelegen Utrecht. Vlakbij het Galgenwaard stadion, want hier kwam ik nog langs gereden. Blijkbaar waren ze thuis, de FC Utrecht, want het licht brandde. En hadden ze ook visite, want er stonden veel auto's in de weg. Op vrijdagavond meende men in Zwolle om ook nog een chinees buffet te moeten laten aanrukken. En ook deze keer kon ik niet weigeren. Alle drie de avonden waren bijzonder gezellig, maar ik ben blij dat komende week deze jongen gewoon thuis eet. Door al dit feestgedruis ben ik helaas niet meer aan lopen toegekomen, ik hoop dit komende week weer goed te maken. Het weekend was er weer een eenzame. Marjolein trok op zaterdag, met medeneming van kinderen, naar de lichtstad. En dan bedoel ik niet Eindhoven. Parijs was het doel. De reden was weer hetzelfde als alle andere keren dat ik achtergelaten werd, namelijk er moest weer aan judo worden gedaan. Een internationaal toernooi stond daar in de planning. Het gevolg was dat ik zaterdag en zondag alleen was. Zaterdag nog even bij mijn ouders langs geweest. Ook moest ik nog een kerstboom uit de tuin uitgraven, en vervolgens binnen zetten en versieren. Zondag kon ik er niet meer tegen. Mijn vissen in het aquarium hadden nu echt geen uitzicht meer, dus het aquarium maar eens aan een schoonmaakbeurt onderworpen. En zo gingen de dagen in vreugde voorbij. Het was nog net zondag toen mijn gezin weer compleet werd. Helaas was het resultaat in Parijs niet echt denderend. In de kwartfinale werd helaas verloren, dus helaas pindakaas. En nu op naar de Kerst.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 1016
Ondanks dat ik me nog niet helemaal 100 % voel, heb ik besloten om deze week toch weer met lopen te beginnen. Het was nota beide benen al drie weken geleden dat ik de loopschoenen had aangetrokken, en nu was ik het zat. Er moest weer gelopen worden, potjandorie ! Helaas ben ik inmiddels in een leeftijdscategorie aangeland dat je niet straffeloos drie weken niet meer kan hardlopen zonder een dramatische terugval in je conditie te moeten incasseren. Maandag met moeite 3,5 gelopen, maar vrijdag kon ik alweer 7 kilometer lopen zonder dat mijn tong op mijn schoenen hing. Verder mocht ik deze week nog naar school. Het was gespreksavonden op de school van mijn kinderen, en vooral Martijn zijn rapport nodigde wel uit voor een aantal gesprekken met leerkrachten. Ruben zijn rapport was gelukkig goed te noemen, maar ook voor Ruben heb ik nog wat gesprekken gevoerd met leraren. Je bent toch benieuwd hoe hij als brugpieper zich weet te handhaven. Uit de gesprekken met leraren van Martijn bleek dat meneer ineens bij zich zelf dacht dat hij een natuurtalent was. De kennis kwam hem wel aanvliegen. Hij verkeerde in gezelschap van een aantal vrienden die deze mening ook overzichzelf waren toegedaan. Het was hip om niet te veel aandacht meer in de les aan de leraar te moeten besteden, en huiswerk is voor watjes. Uit zijn rapport bleek echter dat dit zelfbeeld van hemzelf niet helemaal conform de werkelijkheid was. Gelukkig was hijzelf ook geschrokken van deze ontwikkelingen, en is hij (hopelijk) weer op het rechte pad teruggekeerd. Ruben meent dat hij in de klas het hoogste woord moet voeren, ondanks het feit dat de leraar daar een andere mening over heeft. Het valt ook allemaal niet mee als brugger. Goed dan weer over naar het weekend. Zaterdag mocht Marjolein samen met Martijn om 5 uur opstaan ('s morgens). Ze mochten naar een toernooi in Friesland. Om 4 uur waren ze weer terug. Maar omdat ze toch wel een lange dag achter de rug hadden, kon ik 's avonds samen met Ruben alleen naar de verjaardag van mijn zwager te Alphen aan den Rijn. Zondag was het St. Nicolaas ten huize van de familie Faber. De Sint heeft mij dit jaar bedacht met een boek van Robin Hobb ("Het lot van de Nar") en een boek van Theo van Gogh ("Allah weet het beter"), dus ik kan weer vooruit. Toch is het wel gezellig om zo met je gezin Sinterklaas te vieren. Nou, dat was het weer voor deze week. Volgende week weer meer.