Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 838
In de afgelopen periode sloeg in Midden en Noord Nederland de herfstvakantie genadeloos toe. Gevolg, wegen waarop je rustig kon doorrijden, en bij thuiskomst tref je je kroost aan die vol leedvermaak vertellen hoe hun dag er uitzag. Hun dagen waren voornamelijk gevuld met hangen met hun vrinden, computeren en zwembadbezoeken. En ik maar zwoegen in het zweets mijns aanschijns. In de week voor de vakantie heb ik nog een redelijk makkelijk weekje gehad. Ik moest namelijk nog op vrijdag 15 okober een examen afleggen. Dit voelt een beetje als een vrije ochtend, omdat je even weer wat anders doet als normaal. In elk geval ging het examen wel lekker, ondanks dat het zo'n Excin examen was. Op de zaterdag was ik aangewezen door het thuisfront om Ruben te begeleiden naar de districtskampioenschappen Judo te Ede. Het was voor het eerst dat ik nu eens gebruik kon maken van een complete A30. Anders hield dat ding vlak voor Ede op en kon je vervolgens dwars door Ede heen om je plaats van bestemming te bereiken, nu was voor mij de reistijd met de helft afgenomen. Ruben ging echter strijdend ten onder. Hij deed goed zijn best, maar helaas dit was niet goed genoeg voor een medaille, ondanks dat zijn broer hem coachte. Voor het eerst in lange tijd ook weer eens drie maal in de week gelopen.
De afgelopen periode was er altijd wat met het lopen, zodat ik nooit meer dan 2 maal per week kon lopen. Gelukkig was dat de afgelopen week dus anders. En zo komen we alweer tot het afgelopen weekend. De zaterdag in gepaste rust doorgebracht. Op de zondag ging Marjolein met mijn kinderen weer ter judo tocht. Ik had met mijn ouders afgesproken dat ik hun computer weer eens smetvrij zou maken. Hun kleindochter heeft ooit eens een MSN account op dit ding gemaakt, en ik geloof dat dat er toch mee te maken heeft dat de Pc van mijn ouders toch regelmatig bezocht wordt door de meest exotische virussen. Ik zou een antivirus programma installeren en vervolgens de tabellen downloaden. Helaas verstopt dat @#$%##$ virus de communicatie met het internet. Ze hebben een 56k modem en door dat @#$%$## virus kan je verdorie niet meer
internetten :-((( Gevolg ik zat daar zo'n beetje de godganse middag, en nog is het mij niet gelukt. Wordt ongetwijfeld vervolgd. Bij thuiskomst bleek dat het judo front ook weer was thuisgekeerd. Door al dit gedoe was het mij volkomen ontschoten dat er ook nog F1 zou worden uitgezonden. Dit terwijl ik er nog met mijn vader over had gehad. Dus de uitslag kon ik de volgende dag dus in de courant vernemen (wederom :-( )
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 861
Dat soms de gezondheidszorg wel snel kan reageren, als het haar uitkomt, bewees het bejaardenhuis van mijn schoonvader deze week. Mocht ik vorige week nog berichten dat mijn schoonvader op korte termijn naar een verpleegtehuis moest, deze week zit hij er al. Voorlopig heeft hij een indicatie gekregen voor drie maanden. Dit houdt in dat na drie maanden er nog gekeken wordt of hij nog steeds in aanmerking komt voor een verpleeghuis of dat hij weer terug naar het bejaardenhuis kan. Wij maken ons echter geen illusies, en denken dat hij wel in dit tehuis zal blijven. De verzorging is in elk geval wel goed in dit tehuis, tot nog toe. En dat konden we van het verzorgingshuis echt niet zeggen. Zaterdag mijn schoonvader en mijn ouders nog ter visite gehad. Gezellig. Zondag niet veel uitgevoerd. Nog wel even naar de F1 gekeken. Ik weet nu wel dat ik voor de F1 van japan geen moeite meer ga doen om dit te volgen. Net als vorig jaar, was het weer de Sato One Man Show. Ik kijk niet meer naar de F1 van Japan. Wat een prut regie. Verder heb ik het weekend een beetje misbruikt om mij een beetje voor te bereiden op een examen wat ik vrijdag af mag gaan leggen. Verder geen stuitende dingen. Ik tref u volgende week wel weer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 822
De afgelopen week was een relatief makkie. Op mijn werk is het weliswaar erg druk (zeurende klanten, ach u kent het wel..) maar op donderdag en vrijdag mocht ik wederom op cursus. En dat voelt dan toch een beetje als vakantie. Lekker ontspannen in de pastorale luisterhouding, smakelijk smikkelen tussen de middag, en verder redelijk relaxed. Vrijdag avond ging Ruben alvast naar een judo toernooi in Duitsland (Koblenz), hij moest daar op zaterdagochtend judoen, dus vandaar het vroege vertrek van onze jongste telg. De volgende dag vertrok ook Marjolein met Martijn richting onze germaanse vrinden, want Martijn moest op zondag in datzelfde gat judoen) Kortom ik was met me, myself and I weer alleen gelaten in Hoevelaken. Gelukkig kwam Ruben alweer op zaterdag avond/nacht weer terug. Hij had het prima naar zijn zin gehad. Weliswaar niets gewonnen, maar hij gaat ook meer voor de gezelligheid judoen dan dat hij echt prestatiegericht is. Hij vindt het leuker om met zijn vriendjes van de judo te ouwe nelen, dan dat er daadwerkelijk gejudood moet worden. Dit werd ook wel geillustreerd door onderstaand stukje dialoog tussen Ruben en zijn coach.
Coach: Ruben, je moet je klaar houden. Jij moet de volgende wedstrijd spelen.
Ruben: Ja, dat is goed hoor. (en vervolgens blijft hij gezellig keuvelen met zijn vriendje)
Coach: Ruben, je bent zo aan de beurt, je moet al naar je mat !
Ruben: Ja, ik kom zo, even mijn verhaal afmaken...
Ach, het belangrijkste is dat hij het leuk vind. Martijn en zijn moeder kwamen op zondagavond terug. Dus de zondag hadden Ruben en ik voor ons alleen. Verder heb ik weinig gedaan van het weekend. Wat klusjes hier en daar in huis. Een beetje relaxed allemaal. Uiteraard nog de Chinese GP gezien. Ik vond er niet veel aan. Beetje saai. Verder geen nieuws van deze zijde.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 829
Ik hoop voor jullie allen dat je nooit in een bejaardentehuis terecht komt. Van de week was mijn schoonvader weer eens ten val gekomen. Een heftig bloedende hoofdwond was het gevolg. Nu denk je waarschijnlijk dat dan de verzorging in een bejaarden huis hier wel mee om weet te gaan, maar helaas. Marjolein werd om 9 uur in de ochtend op haar werk gebeld of zij even wilde overkomen om bij haar vader te gaan zitten tot er een dokter kon komen. Op de reactie van Marjolein dat zij dat echt niet kon, want zij zat op haar werk, werd vervolgens gevraagd of zij dan bij haar vader kon komen zitten als zij uit haar werk kwam (was de dokter dan nog niet geweest ?). Ook de mededeling van Marjolein dat zij nog zelf ook twee kinderen te verzorgen had, stuitte op onbegrip. Je vraagt je af waar je nog een bejaarden huis voor hebt. In elk geval is nu het bejaarden huis van mening dat mijn schoonvader maar naar een verpleeghuis moet (zijn zij weer van een stuk verzorging af :-( ). Ben benieuwd wanneer het een en ander nu geregeld is. Over op leukere zaken. Het weekend. Zaterdag weinig tot zeer weinig beleefd. Of u moet mijn tripje naar het dorp al buitengewoon interessant vinden. De zondag echter was wat anders ingedeeld. Van een vriendin van ons, hadden wij op onze verjaardag een "tegoed" bon gekregen om eens in Amsterdam in het HardRock cafe te gaan eten met zijn allen. Als voorwaarde was gesteld dat dit voor het einde van dit jaar moest plaats vinden, en dus was het zondag zo ver. Het Hard Rock cafe was niet zomaar gekozen. Vorig jaar was zij met haar kinderen een paar dagen in Orlando bij ons wezen logeren, en toen hadden wij in Orlando ook in het Hard Rock cafe gegeten. Fijne herinneringen kleefde aan deze gebeurtenis, vandaar de keuze op het hard rock cafe van Amsterdam. Voordat we gingen happen, zijn wij eerst even naar het Tropen museum geweest. Toen ik in Amsterdam destijds mijn opleiding genoot, heb ik nog les gehad in het daarachter gelegen KIT (koninklijk instituut voor de tropen), maar het tropenmuseum had ik nog nooit bezocht. Tijd om dit gemis goed te maken. Uitstekend heb ik mij hierbij vermaakt. Men had oa een restaurantje uit Nigeria nagemaakt, en als je zelf ooit ook in Niger bent geweest is dit toch een feest der herkenning. Ik denk dat de kinderen dit educatieve gedeelte een stukje minder hebben gewaardeerd. Zij waren in elk geval stukken sneller klaar met alles te bekijken dan wij. Na het tropenmuseum wandelen naar het Max Euwe plein (vlak bij het Leidseplein), alwaar het hard rock cafe gelegen was. Resumerend mag ik dit culinaire gebeuren samenvatten met LEKKUUUUURRRRRHHH. En na het happen weer de auto op zoeken. Deze tot mijn opluchting ongedeerd aangetroffen, en dat voor Amsterdam ! Verder het weekend weer op gepaste wijze afgesloten 's avonds met een goed glas wijn en een boek.
Volgende week meer, denk ik.....
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 815
De werkweken zijn retedruk. Al heb ik na afloop van zo'n week dan vaak geen idee meer met waarmee. Dit wreekt zich vooral in het administreren van je uren. Het invullen van je urenprogramma wordt op deze wijze een bijzonder creatief gebeuren. Omdat we tegenwoordig ADSL hebben heb ik zaterdag nog even een intern 56k modem gekocht. Zodat ik ook nog in kan bellen. Eigenlijk dient dit modem alleen maar om mijn webpagina te kunnen updaten. Bij TMFweb kan je alleen maar ftp-en en dergelijke als je inbelt op een door hun opgegeven nummer. Dus vandaar de aanschaf van dit achterhaald stuk hardware. Ik ben namelijk niet van plan om mijn webpagina en die van Marjolein te moeten moven naar een andere host. Verder zaterdag niet veel uitgevoerd. Zondag toog Marjolein met Martijn naar Haarlem. De laatstgenoemde moest daar gaan judoen. Ja, het seizoen is weer begonnen. Echter voordat zij in het holst van de ochtend vertrok, kwam ze mij vertellen dat we geen water meer hadden. Zij had nog net kunnen douchen, en daarna was het afgelopen met de waterleverantie. Blijkbaar waren we niet de enige, want om half tien bracht ik Ruben even onder bij mijn ouders, die ook al geen water hadden. Ruben mocht even bij zijn grootouders verblijven, omdat ik ook sportieve aspiraties had deze dag. Het was namelijk de zondag van de Dam tot Dam loop. Als u mij gemist heeft bij de uitzending van dit evenement, kan dat kloppen, want ik deed hier niet aan mee. Ik mocht in Amersfoort meedoen met een 10 km loop. Het was heerlijk loopweer in Amersfoort, en de eerste 8 km ging het ook fantastisch. Echter bij 7 km kregen de atleten (ik dus) water aangereikt vanuit de dolenthousiaste menigte. Ik begin de vergissing om zo'n beker vocht aan te nemen en dit trachten op te drinken. Terwijl ik dit niet eens nodig had. Drinken en lopen gaat moeilijk samen. Twee slokken heb ik naar binnen gewerkt, maar toen was ik danig uit mijn ritme gehaald, ook qua ademhaling. Dus na 8 km moest ik mijn tempo drastisch verlagen tot wandelen. en een kilometer verderop nog eenmaal. Desalnietemin, heb ik de afstand in 58:12 weten te lopen, als je in aanmerking neemt dat ik tweemaal gestopt ben en gaan wandelen, ben ik tevreden met deze tijd. Teruggekomen bij mijn ouders, kon ik meteen weer achter hun PC kruipen. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen, maar hun PC is altijd een bron van de meest exotische virussen. Zes virussen telde hun computer dit maal. Ik heb geen idee hoe ze hier iedere keer aankomen, want nieuwe programmatuur komt er amper op, en zeker niets illegaals, en mailen doen ze amper. Toen de patient weer virusvrij verklaard was, rap op huis aangetogen. Gelukkig was de watertoevoer weer hersteld, zodat ik ook eindelijk kon douchen. Verder de zondag aan mij voorbij laten gaan. 's Middags kwam een hoofdpijn opzetten die niet meer wilde wijken. Dus 's avonds reeds om 9 uur ter bedde gekropen en een lekker lange nacht ervan gemaakt. Dit is toch een beproefd medicijn, want de volgende dag kon ik weer fris en fruitig opstaan om de werkweek weer te gaan beginnen.