www.simonfaber.eu

Het was zowieso een korte werkweek voor ons allen de afgelopen week. Slechts drie dagen. Veel mensen hadden de afgelopen week al vrij genomen kwam ik achter, want het was lekker rustig op de weg. Maandag mocht eindelijk mijn auto ter beurt, en gingen ze ook mijn storing verhelpen. Toen ik mijn auto weer kon ophalen was de remedie voor het euvel een nieuwe software update voor mijn versnellingsbak. Vroeger was alles mechanisch, nu is een auto een rijdende computer. Ik ben wel ernstig benieuwd of deze oplossing inderdaad een oplossing is. Ik ben niet zo overtuigd van het feit dat alle kwalen op te lossen zijn met een software update. We gaan het beleven. Voorlopig deed mijn auto de rest van de week waarvoor hij gemaakt was. Rijden en op tijd schakelen. Op woensdagavond hadden we nog afgesproken met het gezin van mijn zwager om bij Shabu Shabu te gaan eten. Onbeperkt sushi kanen (maximaal vijfentwintig gerechten per persoon). Ik kon rechtstreeks vanuit mijn werk hier naar toe rijden. Wel kwam ik nog, zeer tot mijn verbazing, in de enige file van Nederland terecht op dat tijdstip. Maar gelukkig kon ik nog net op tijd aanschuiven. Donderdag was eerste kerst dag. Samen kerst gevierd met mijn volksstam en mijn ouders alsmede een tante van Marjolein. Nog wat presentjes uitgewisseld onder de kerstboom. Ik ben in ieder geval verblijd met een boek (703 blz.), een dvd van de film Gravity, een fles goede whisky, een dvd collectie van Laurel en Hardy en een draadloos toestenbord met muis. Kortom, ik ben verwend. Dit keer geen gourmet, maar Marjolein had zich uitgesloofd in de keuken. Tweede kerstdag weinig gedaan. Martijn had mij nog op eerste kerstdag laten weten dat hij de tweede kerstdag de hele dag zou besteden om na te denken of hij nu op zijn linker- of op zijn rechterzij moest gaan liggen. Ik was iets actiever deze dag. Ik was namelijk op! Maar veel hebben we niet gedaan. Zaterdag nog naar de stad geweest. Ik had al een poosje het idee dat mijn brilleglazen versleten waren. Dus ik heb mij een nieuwe bril laten aansmeren. Dit keer een bril met ingebouwde leesbril. Multifocaal of zoiets. Over twee weken kan ik hem halen. Het was wel bijzonder druk bij de opticiën, maar tijdens het wachten werden we voorzien van koffie, dus dat was wel aardig. Ook nog een paar nieuwe broeken gescoord, maar niet bij de opticiën. En Simon kan er voorlopig weer tegen. Zondag nog uitgerust van de afgelopen dagen en toen was de week weer officieël voorbij.

 

Mijn auto begint steeds meer kuren te krijgen. Afgelopen donderdag, toen ik naar huis wilde, voelde ik dat het weer mis zou gaan. De auto wilde vanaf mijn werk niet verder schakelen dan zijn tweede versnelling. En dat is toch een hoop lawaai als je 55 kilometer per uur rijdt. Dus de auto maar even in Amsterdam Noord op de stoep geparkeerd, en wat dingen uitproberen. Bijvoorbeeld of het over zou gaan als ik hem in zijn achteruit zou zetten. In zijn achteruit wilde wel, maar daar wilde hij vervolgens niet meer uit. Ook niet als ik hem in zijn voor uit zette. En op een gegeven moment reageerde de auto nergens meer op. Dus de leasemaatschappij maar eens bellen. Daar kwam ik in een wacht rij te zitten. En dat duurde wel even. Om toch mijn tijd tijdens het wachten nog nuttig te besteden nog maar een keer mijn auto proberen. En voorwaar!!! Hij deed weer normaal tegen het baasje!!! Gelukkig gaat hij maandag naar de garage, want je rijdt toch niet echt ontspannen in een auto met kuren.

December is de maand van verjaringen en feestgedruis, en dit weekend mochten we dus ter verjaring bij de vrouw van mijn zwager. Op vrijdagavond naar het pittoreske Leusden. En dat was uiteraard weer gezellig, maar ook lekker. Zij had samen met haar zus en broer zelf sushi gemaakt. En in dat kader kan ik dan ook melden: LEKKKKUUUUURRRRHHHHHH. Op zaterdag even met het treintje naar Amersfoort gekacheld voor wat kerst inkopen.  En zondag met zijn drieën kerst kaarten geschreven. Ik weet het, het is wat laat, maar we hadden geloof ik niet eerder tijd om dit te doen. En met zijn drieën waren we toch in een uurtje klaar.

Dan rest mij niets anders dan de lezertjes van dit blog fijne kerstdagen te wensen. Nog een week in 2014!   

December is weer aangebroken. De maand die voor mij zo rap mogelijk weer voorbij mag zijn. Daglicht zie ik alleen nog als ik uit het raam op mijn werk kijk. We komen aan op het werk in het donker. We vertrekken weer naar huis in het donker. Je zou er bijkans depressief van worden. Zullen we het weekend dan maar behandelen? Zaterdagochtend vertrok mijn meisje naar het buitenland. Het was weer eens zover. Ze komt woensdag pas weer terug, dus het weekend waren Ruben en ik alleen thuis. Maar we hebben ons wel vermaakt hoor! Het is alleen een stuk stiller in huis. Op zaterdag avond nog op verjaardag visite geweest bij mijn zwager in Alphen aan de Rijn. Ruben ging ook mee, die wilde met zijn nicht en neven weer eens bijpraten. En ongemerkt werd het toch weer half een voordat ik thuis was. Op zondag weinig uitgevoerd. Ruben ging op tijd naar de basis toe. Om half elf ’s avonds belde hij me nog in redelijke paniek op. Zijn defensie pas ging verlopen, en hij had eigenlijk zijn paspoort mee moeten nemen om een nieuwe pas te verkrijgen. En zijn paspoort lag uiteraard in Hoevelaken. Gelukkig leven we tegenwoordig in moderne elektronische tijden. Een scan van zijn paspoort gemaakt, en naar hem toe gemaild. En daarmee was de paniek en de crisis in Woensdrecht weer bezworen. Scheelde hem toch weer zes uur reistijd. En hierbij moet ik het alweer laten.

Mijn auto begint een beetje kuren te vertonen. Het wordt tijd dat hij een onderhoudsbeurt krijgt, maar vooraf gaande hieraan begint hij een beetje enge verschijnselen te vertonen. Het is me nu al drie maal gebeurt dat mijn automaat niet meer van versnelling wil wisselen. Dat is vrij vervelend als je denkt dat je auto in zijn achteruit staat en hij besluit toch vooruit te rijden en vice versa. Ook is het vrij vervelend dat je aan het optrekken bent, en je rijdt inmiddels al 55 kilometer per uur, en je merkt dat je auto nog steeds in zijn eerste versnelling staat. Bovendien gaan er dan allemaal lichten branden op mijn dashboard dat hij een storing in de motor heeft (no shit, Sherlock). Kortom, ik rijd de laatste tijd met dichtgeknepen billen op en neer naar Amsterdam. Hij moet het nog een week volhouden en dan mag hij ter beurt bij de garage komen. Aan wie ik uiteraard ook al gemeld heb dat mijn auto een storing in zijn motor heeft. Desalnietemin werd het toch ook deze week weer weekend. Zaterdag met zijn drieën de kerstboom uit het vet gehaald en opgetuigd. Ervaring van vorig jaar had ons in deze geleerd dat we de onbreekbare ballen en versiering onder in de boom moesten gaan hangen. Jules vond vorig jaar al die ballen in de boom bijzonder interessant. Iets waar je vreselijk leuk mee kon spelen, tot ze uit de boom gemept waren. Dus die fout maakten we nu niet meer. Ook de tuin moest in kerstdracht gestoken worden, en toen we daarmee klaar waren zijn we lekker voor de open haard gaan zitten moeken. Die ik voor de gelegenheid maar eens ontstoken had. Zondag vierde mijn vader zijn drie en tachtigste verjaardag. Hij was ook daadwerkelijk jarig op die dag, dus dat kwam goed uit. Met het gezin van mijn zusje en mijn eigen stam ter visite bij mijn ouders getogen. De feestelijkheden werden afgesloten door met zijn allen te gaan eten bij de plaatselijke Italiaan. Dat weerhield mij in ieder geval niet om een gegrilde T-bone steak te bestellen. En ik zou hier ook de gebruikelijke kreet weer kunnen aanheffen. Na deze feestelijkheden naar huis toe gegaan om aldaar eens te gaan uitbuiken, en langzaam op de bank in slaap te vallen. Dus zo kwam er weer een eind aan deze week.

Het was redelijk druk de afgelopen week. De dagen gevuld met werk, de avonden gevuld met studie. Op vrijdag moest ik namelijk een examen afleggen, en dat vreet toch wel wat voorbereiding. Maar de genomen moeite die ik hier voor heb gedaan, betaalde zich gelukkig wel uit. Vanaf afgelopen vrijdag ben ik officieel gecertificeerd SAS DI Studio Developer. Let vooral op de hoeveelheid hoofdletters die in de vorige zin vermeld staan. Dussss…. Stoer nietwaar? Het weekend stond wat mij betreft in het teken van ontspanning, na de gedane inspanningen van de afgelopen week. Zaterdag middag de open haard nog aangestoken, en met zijn drieën een filmpje kijken. Sin City. Van Quentin Tarantino. Niet zijn beste film, om het vriendelijk te zeggen. Maar op deze wijze ging de zaterdag toch lekker ontspannen voorbij. Op zondag moesten wij weer naar Sodom en Gomorra (Amsterdam). Een neef van Marjolein vierde zijn verjaardag. Dus nu ook op zondag richting de grote stad gereden. Wel gezorgd dat we weer op tijd thuis waren, want het klokje van gehoorzaamheid gaat op maandag weer om kwart over zes af! Dat was het voor deze week. De maand december gaat nu genadeloos toeslaan………