Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 745
De afgelopen week is er weinig noemenswaardig gebeurt. Wat kan ik in hemelsnaam vertellen? Wellicht bent u geïnteresseerd in het feit dat Marjolein kennis heeft gemaakt met de allerhoogste baas van haar? Een paar maanden geleden is ze bevorderd tot teamleider. En de allerhoogste baas van haar nodigde alle teamleiders eens uit om nader kennis te maken. Ze heeft dik een uur een onderhoud met de man gehad, en ze was wel goed te spreken over de man. Maar dat zijn niet echt bijzonderheden die ik heb meegemaakt. Ik kachel nog iedere dag naar Tilburg, en vrijdag middag sloeg het file leed uiteindelijk ook voor mij toe. Tot dan had ik redelijk moeiteloos kunnen rijden, maar toen brak de vrijdagmiddag aan. Het blijft toch iets bijzonders. Over de afstand van 104 kilometer ben ik vijf maal in een file gekomen. In plaats van een reistijd van een uur en een kwartier, was ik nu twee uur onderweg. Ik geef hierbij graag weer de schuld aan die vermaledijde klote caravans. Welke gek kiest ervoor om met de caravan in de spits te gaan reizen!!!! Je hebt waarschijnlijk vakantie knuppel!!! Dan kan je ook iets later van huis!!!! Maar goed. Ik laat me weer gaan. Het weekend hadden we wel plannen, maar die hebben we vervolgens niet uitgevoerd. We zouden eerst gaan wandelen rond paleis het Loo in Apeldoorn. Toen zwakten we dat al af naar een wandeling bij ons in de buurt (Leusden), om vervolgens maar helemaal niet weg te gaan. Beetje buizen, beetje computeren en dat was het alweer. We maken ons maar weer op voor een volgende werkweek.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 730
De eerste volle werkweek na mijn vakantie zit er ook weer op. En ik heb nu alweer heimwee naar het beloofde land. Maar goed. Het moet eerst natuurlijk verdiend worden! Ik mocht maandag mij gaan melden bij een nieuwe klant. Wederom een verzekeraar. En de locatie waar ik mij mag melden voor mijn dagelijkse arbeid is dit keer Tilburg. Eenhondenvier kilometer enkele reis. Tweehonderdenacht kilometer op een dag. Ik wil nog niet te vroeg juichen na een week ervaring, maar ik geloof dat ik nog niet mag mopperen over de files. Die staan iedere keer aan de andere kant van de vangrail. Wel mag ik vrij vroeg mijn bed verlaten. Mijn streeftijd is namelijk dat ik om 8 uur in de morgen op mijn toegewezen flexplek ben. Maar, zoals gezegd, tot nu toe weinig fileleed, en dat brengt mijn reistijd op een uur en een kwartier voor de enkele reis. Natuurlijk mag ik niet klagen. De afgelopen jaren was ik ernstig verwend met een opdracht in Apeldoorn. Het weekend dan maar weer. Zaterdag hadden Marjolein en ik eigenlijk het plan om weer eens gebruik te maken van onze museumjaarkaarten. Maar eigenlijk hadden we zaterdag beiden geen zin om de deur uit te gaan. Dus de zaterdag hebben we redelijk vegetatief doorgebracht. Op zondag moest ik om zes uur in de ochtend mijn bed uit, want mijn meisje moest de trein naar Parijs halen (werk!), en de spoorwegen hadden weer eens besloten dat er rond die tijd geen verkeer mogelijk was vanuit Amersfoort in verband met werkzaamheden. En daarom kon ik 's morgens Marjolein gaan wegbrengen naar Utrecht Centraal. Dus zondag meteen rechtrstreeks uit bed mijn kleren aangeschoten en in de auto gestapt. Voordeel van dat tijdstip is wel dat het bijzonder rustig is op de weg, en dat betekende weer dat ik, na Marjolein in Utrecht te hebben afgezet, om klokslag zeven uur weer mijn bed indook, om mijn broodnodige slaapschuld te gaan inlossen. Verder natuurlijk nog de F1 gekeken. Niet echt een bijzonder interessante race. Martijn kwam nog langs om zijn nieuwe motorpak (volledig zwart) te showen. Ik ben blij dat hij nu niet meer in spijkerbroek op de motor stapt. Ook kwamen mijn zwager en zijn vrouw nog even langs om te zien hoe we de vakantie hadden overleefd. Het werd dus nog heel gezellig in huize Faber. Maar om zeven uur in de avond had iedereen mij weer verlaten. Ruben was weer afgereisd naar Woensdrecht, en de visite was ook weer spoorloos verdwenen. En daarmee kwam er weer een eind aan de afgelopen week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 776
Ze zijn weer omgevlogen, de weken van mijn vakantie. Ik heb me uitstekend vermaakt, en heb ook mooi weer gehad. Wel warm, maar goed, dat weet je als je die contreien opzoekt.
Dit jaar hebben we ook voor het eerst in ons leven een cruise gemaakt. We worden oud. Maar, als je aan de overkant van de visvijver (Atlantische oceaan) een cruise maakt, kom je erachter dat behalve bejaarden ook jongelui daar op cruise gaan. En gezinnen en dergelijke. Maar goed, het was dus onze eerste cruise. Vanaf Fort Lauderdale (gemeente Florida, vlakbij Miami) zijn we naar het eiland Roatan (gemeente Honduras) gevaren, en vandaar via Mexico weer terug naar Florida. Zo’n schip is echt een drijvend hotel. We hadden een hut met een buitenbalkon, dus konden we ’s avonds op ons balkon lekker uitkijken over de zee. Heerlijk relaxed. Op Roatan hebben we een natuurpark bezocht. In Mexico zijn we wezen kijken naar Maya ruines. Onder leiding van een Maya gids, die heel enthousiast over zijn voorvaderen kon vertellen. Nadeel alleen was dat hij zo enthousiast was dat aan de spraakwaterval bijna geen eind leek te komen. En dat bij een temperatuur van 35 graden, zonder wind. Verder zijn we ook nog een week naar de Keys geweest in Florida. Dat blijft voor ons toch een heel apart stukje Florida. Je zou de Keys kunnen omschrijven als het noordelijkste gedeelte van de Cariben. En dat betekent dat men daar een hele relaxte manier van leven hanteert. We hebben daar drie nachten doorgebracht in een hut op palen op het eiland Bahia Honda, die uitkeek op zowel de Atlantische Oceaan alsook de Golf van Mexico. Nu is de benaming hut op palen enigszins misleidend. De hut had een volledig uitgeruste keuken, twee slaapkamers en een woonkamer plus een eigen veranda met BBQ. Dus echt afzien was het niet. En het is wel gaaf als je voor je hut de zeeschildpadden ziet zwemmen. Daarna ook twee nachten doorgebracht op Key West. Het meest zuidelijk stukje Amerika van het vaste land. Daar nog een motorbootje gehuurd voor een middag en lekker spelevaren op de Golf van Mexico. Daar nog een ontmoeting gehad met een zeekoe, ook heel apart. En uiteraard twee keer uit eten geweest in mijn meest favoriete restaurant van de VS: Blue Heaven. Een restaurant waar je op een binnenplaats zit, waar ze wat zeilen van zeilboten ter overspanning hebben opgehangen, voor de benodigde schaduw, en waar de kippen tussen de tafels doorscharrelen. Het eten is, zeker voor Amerikaanse begrippen, duur. Maar het is van topkwaliteit, en een geweldige omgeving om te eten.
Ook zijn we nog een dagje naar Disney geweest. Marjolein is gek op dat park. Verder hebben we weinig uitgevoerd in de resterende weken. We hebben nog een avondje met vrienden op stap geweest in een nabij gelegen stadje. En we hebben nog een avondje vrienden ontvangen in casa Faber, maar verder hebben we het rustig gehouden. En toen was de vakantie weer op, en moesten we weer terug. De terugvlucht verliep voorspoedig, en om kwart voor acht in de morgen waren we vrijdag weer thuis. Uiteraard meteen de kat uit het pension gehaald, terwijl Marjolein boodschappen ging doen. Juul (de kat dus) vond het ook weer fijn om thuis te zijn. Gelukkig had ik drie F1 races tijdens mijn vakantie opgenomen. Dus heb ik een gedeelte van het weekend en de vrijdag gespendeerd om de races van Duitsland, Hongarije en België te bekijken. De mooiste race was toch die van Hongarije, moet ik zeggen. Op zaterdag avond nog met mijn ouders en kinderen uit eten geweest. Ter viering van het feit dat we terug waren, en om de achterblijvers te bedanken dat ze de boel in Hoevelaken hebben verzorgd. We zijn naar Fat Alice in Putten geweest. Ik kan dat echt aanraden. Dit is een restaurant waar je Cajun kan eten. Cajun is een bevolkingsgroep (van oorsprong Fransen) uit het zuiden van Amerika (Louisiana, Mississippi, Alabama). Dus wel een beetje toepasselijk. Verder de zondag niet veel uitgevoerd. Tijdens mijn vakantie vernam ik dat ik na mijn vakantie kon gaan starten bij een verzekeringsmaatschappij in Tilburg. Dus de komende twee maanden ga ik naar Tilburg toe, met kans op verlenging. Dus op zondag in ieder geval een beetje mijn werkmail doorgewerkt, want daar zal ik maandag wel weinig tijd voor krijgen. En dat was het weer. We gaan er weer lekker tegen aan!!
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 770
Wederom was het redelijk rustig de afgelopen week. Ik fiets nog redelijk trouw naar Leusden. Namens de klant mocht ik nog intake gesprekken gaan voeren met mensen die ze willen inhuren van conculega’s. Heel apart, maar wel eens leuk om mee te maken. En hoewel ik nog maar een week bij de klant zal zitten, was het desalniettemin toch noodzakelijk om mij nog van een andere laptop te voorzien. Ook heel apart. Ik had nog een XP laptop van de klant (waar ik uitstekend mee uit de voeten kon), maar die moest en zou perse nog vervangen worden door een Windows 7 PC. Terwijl ik er nog maar een week zal zitten. Op donderdag kwam Martijn nog even langs, hij had een motor gekocht, en die zou hij vrijdags gaan ophalen. Hij moest natuurlijk even de foto’s showen van het apparaat. Tevens vertelde hij dat hij nu ook een stofzuigrobot hadden aangeschaft. Een die automatisch zijn weg door de kamer zoekt, maar ook voorzien is van een afstandbediening. Dus behalve voor stofzuigen, gebruiken ze het apparaat ook om elkaar dingen aan te geven, zoals drank. (Glas op de robot plaatsen en dan met de afstandsbediening de robot naar de ander toe laten rijden). Marjolein was erg geïnteresseerd in het idee van zo’n stofzuigrobot, dus die ging vrijdag meteen naar de BCC om ook zo’n apparaat aan te schaffen. Het apparaat van ons is wat simpeler dan die van Martijn. Wij hebben dus geen apparaat met een afstandsbediening, maar voor de rest doet hij het prima. En op vrijdag kwam Martijn ook zijn nieuwe brulding tonen aan ons. Een rood gevaarte van 800 cc. Het merk is me even ontschoten, maar hij was er groots op (Bij navraag bleek het een Honda VFR uit 1999 te zijn- red.).
Maar goed. Het weekend stond niet bol van de noemenswaardige belevenissen. Mijn vader begint nu te sukkelen met zijn knieën. De vervangende dokter vermoed dat het of slijtage, of gruis in zijn knieën. Wij hadden ze uitgenodigd om de zondag bij ons in de tuin door te brengen, maar mijn vader was niet in staat om de kilometer van hun huis naar mij lopend te overbruggen. Dus heb ik ze met de auto opgehaald. Komende week is zijn eigen huisdokter er weer, dan gaat hij met zijn klachten bij hem langs. Kijken of er iets aan te doen is. Zoals gezegd de zondag in de tuin doorgebracht met mijn ouders. En dat was reuze gezellig.