Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 815
Even weer tevoorschijn toveren wat mij nu bezig hield de afgelopen week. Ten eerste was er natuurlijk werk. En daar staat mij geen echte bijzonderheden voor ogen. Wel had ik mij in een nog niet zolang verleden, in mijn jeugdige overmoed, mij opgegeven om mij te laten certificeren voor een BI tool die redelijk veel gebruikt wordt. En dat wreekte zich nu het afgelopen weekend. Ik kwam er achter dat ik mij daar voor moest voorbereiden. Nu kwam het qua agenda nog niet eens zo slecht uit. Marjolein was het hele weekend op stap, dus ik had het huis helemaal alleen met Ruben. En die gaat toch gewoon zijn eigen gang. Dus zaterdag eerst nog wat klusjes. Hierbij moet u denken aan het bijvullen van de drankvoorraad via de slijter, en het kuisen van mijn aquarium. Mijn vissen kwamen bijkans in opstand vanwege de slechte verblijf condities. Maar daarna lekker oefenen en veel lezen voor mijn certificering. Een activiteit die zich (helaas) niet tot de zaterdag beperkte. Ook de zondag mij weer gebezigd met het uitdiepen van mijn kennis. Uiteraard moest er nog wel tijd vrij gemaakt te worden voor het volgen van de F1. De boog kan niet altijd gespannen staan, nietwaar? Ik baalde van de race. Dat vervelende, verwende kereltje is wereld kampioen geworden. Ten koste van mijn persoonlijke favoriet. Het blijft echter een duitser, en dat bedoel ik positief. Waar een ander allang zijn auto de pitbox in zou rijden, liet hij gewoon weten dat hij de race wilde uitrijden, ondanks dat zijn auto defecten vertoonde. Chapeau. En ik wil ook nog opmerken dat Rosberg echt een goede persoonlijkheid heeft. Na afloop toch naar Lewis toegaan om hem te feliciteren. Ik vind dat stijl. Iets wat weinig coureurs hem na zouden doen.
Maar hiermee heb ik eigenlijk alles van de week weer keurig samengevat. Dus dat wastweer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 809
En ik ben begonnen bij een volgende opdracht. In Amsterdam-Noord. Wel even wennen. Op woensdag al mijn eerste dramatische reisdag beleeft. Twee uur er over gedaan om thuis te komen. Dat komt door mijn navigatie systeem. Dat ding signaleert files, en waarschuwt je dan hiervoor. Hij wil je dan zelfs wel eventueel omleiden. Dat doe ik dus nooit meer. Het apparaat waarschuwde me voor een file van negen kilometer op de A1. Dus ik liet het toe dat hij een alternatieve route voor mij uitstippelde. Dat werd dus de A2 over Utrecht en dan de A28. Helaas stond er toen bij Utrecht een nog grotere file. Ik heb mijn lesje hier door wel geleerd. Het is beter om de file die op je route zit voor lief te nemen, want mijn navigatie hielp mij van de regen in de drup. Een van de positieve punten is nu wel dat ik een kwartiertje later op mag staan. In plaats van om 6 uur gaat mijn wekker nu om kwart over 6. Dat is toch mooi meegenomen. Het weekend was een verregend weekend. Weinig uitgevoerd. Op zaterdag voor het eerst dit seizoen de haard eens opgestookt met het verse hout wat we vorige week hadden gekregen. En verder wat films bekeken. De zondag was wat dat betreft een kopie van de zaterdag. Behalve dan het haard gebeuren. Dat dan weer niet. Maar het was dus gezelligheid troef, in huize Faber!
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 823
Wat de afgelopen week gebeurd is, weet natuurlijk het gros van de Kast:Bewoners. De jaarlijkse reunie! Moeten we toch maar een traditie van maken. Dit keer in het centrum van het land. Dus voor allen, behalve voor de organisator, even ver weg. En beste kast:bewonderaars het was weer heel gezellig. Kinky had een uitstekende keus gemaakt met het tapas restaurant, en de tijd vloog voorbij. Jammer dat Theo verstek moest laten gaan. Hij heeft in ieder geval een hele leuke avond gemist. In dit kader valt is ook de spreuk: EEN GEMISTE KANS!!! van toepassing. Het enige jammere was dat de avond op een donderdag avond viel. Daardoor moest ik echt op tijd weer op hoes an, want ik moest de volgende dag weer om 6 uur uit de veren. Hierdoor was het traditionele snooker/bowling event niet mogelijk. Maar het ging om de kwaliteit van de avond, niet om de kwantiteit. En de kwaliteit was zonder meer prima. Ook werd ik donderdagavond gewaar dat mijn bureau eindelijk bezorgd was. Ik had dit meubelstuk al half september besteld, en nu werd hij eindelijk bij mij bezorgd. Het een bureau wat je zelf in elkaar moest steken, dus zaterdag vol goede moed het bureau in elkaar gestoken. Dat is toch wel een klus waar je een paar uur mee zoet bent. En je knieën!! Die gaan na een poosje echt wel zeer doen. Je weet dan niet meer hoe je moet gaan zitten/liggen om je knieën een beetje te ontzien. Maar aan het eind van de dag stond mijn bureau dan toch gemonteerd in mijn kamer. De oude eettafel die ik al die tijd als bureau had gebruikt verdween nu in de garage, en op marktplaats. Gratis af te halen. ’s Avonds nog mijn ouders met een bezoek vereerd. Het was alweer een tijdje geleden dat ik langs was gekomen, dus het was weer eens hoog tijd dat ik mijn neus eens liet zien. We hebben een gezellige avond bij mijn ouders doorgebracht. De volgende dag stijf van de spierpijn in mijn armen en benen wakker geworden. Toch spieren gebruikt die in mijn dagelijkse leven niet altijd aangesproken worden. En ook met lichte verkoudheidsverschijnselen, hoofdpijn, vage keelpijn. Marjolein had het erger te pakken. Dus het was zondag de familie steun en kreun in Hoevelaken. Nog wel mijn bureau ingericht met mijn paperassen. Het voordeel hiervan is dat de troep nu uit het zicht is. Ter afsluiting van het weekend nog de F1 gekeken van Austin (in Amerika). Redelijke race. Leuke gevechten voor plaats negen. Jammer dat Hamilton won. Dus we gaan nu de laatste week in dat ik naar Tilburg moet.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 904
De afgelopen week beleefde ik mijn laatste week bij de verzekeraar uit Tilburg. Dat was weer een kort klusje. Maar op dinsdag moest ik al op gesprek bij mijn volgende potentiele opdrachtgever. In Amsterdam Noord. De helft van de afstand naar Tilburg. Dezelfde reistijd. Ik had een prettig gesprek en we spraken af dat ik de volgende week bij hun kon beginnen. Het betreffende bedrijf waar ik nu mijn kunsten mag vertonen is Hema. U allen ongetwijfeld wel bekend. Ook had ik deze week mijn oude eettafel, die al die tijd als bureau voor mij had dienst gedaan, gratis op Marktplaats gezet. Gratis dus. En ik kreeg ook daadwerkelijk wel vijf reacties. En iedere keer beloofde men dat men bij mij langs zou komen om de tafel te bekijken en op te halen. En iedere keer werd ik weer teleurgesteld. Men kwam niet opdagen! Het gaat blijkbaar heel erg goed in Nederland, dat men een goede eettafel niet eens wil komen bekijken en ophalen. Dus zaterdag de tafel met mijn ladenblok naar het grof vuil gebracht. Het grappige was wel dat mijn eettafel met gemak in mijn auto paste, maar het ladenblok was een ander verhaal. Die was van een dusdanig onhandig formaat dat hij niet door de deuren paste, en ook niet in de achterklep paste. Maar gelukkig wel in de Giddy-Upgo van Marjolein. Dus samen de troep maar afgevoerd. Ondertussen had mijn haardhoutleverancier ons weer voorzien van een winter stook plezier. Dat moest natuurlijk wel even netjes in het houthok gestapeld worden, want zo'n bult hout op je oprit staat zo slordig. Samen met Ruben dit klusje geklaard. Daarna veel van mijn weekend doorgebracht met het voorbereiden op mijn nieuwe klus. Ik moet met een tool gaan werken waar ik mij twee jaar geleden in heb laten certificeren, en daarna weinig ermee heb gedaan. Dus dat was even met mijn neus dus in de boeken. Dat was ook het programma op zondag. Maar op zondag wel met bord op schoot naar de F1 gekeken. Leuke wedstrijd. Fijn dat Rosberg won. En dat was het alweer voor deze week.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2014
- Hits: 787
Ik weet niet meer of ik dit in een vorige bijdrage al vermeld had, maar ik dacht het niet, ik mag nog een week langer naar Tilburg. Verlenging met een week dat had ik nog niet meegemaakt. Maar ik kom wel lekker aan mijn kilometers zullen we maar denken. Verder door naar het weekend. Zaterdag mochten we niet uitslapen. We mochten weer vroeg uit de veren, want we moesten naar Woensdrecht. Het werk van Ruben organiseerde een familie dag. Dus familie leden mochten naar de luchtmachtbasis komen om eens te kijken waar hun familie nu werkte. Dus om zeven uur opstaan en daarna een stukje kachelen. Je zit daar letterlijk op de grens met het buitenland. Ruben heeft ons uiteraard helemaal rondgeleid. We hebben zijn werkplek gezien, en hij heeft uitgelegd wat dat werk inhield. Ook in de werkplaatsen verschillende F-16’s, Chinooks en Apaches in diverse stadia van onderhoud gezien. Van een F16 hadden ze zelfs de vleugels gedemonteerd en dan blijft er alleen nog maar een vuurpijl vorm over, en van sommige helikopters waren alle rotor bladen gedemonteerd. Ook in de motoren werkplaats diverse motoren kunnen bewonderen. Kortom, het was behoorlijk indrukwekkend. Wat ik mij toen in ieder geval realiseerde was dat een F16 piloot bijna letterlijk boven op de motor zit van zijn vliegtuig. Een kleine cockpit, een klein compartiment voor electronica en de rest is motor en brandstof. Ruben vertelde ook nog dat in feite zo’n F16 weinig draagkracht heeft van zijn vleugels. Zo’n vliegtuig wordt alleen in de lucht gehouden door zijn snelheid. Voor draagkracht zijn de vleugels te klein. Kortom ik heb veel geleerd op die dag. En ik kan u ook vertellen dat de vliegbasis echt heel groot is, qua oppervlak. Het schijnt dus dat in de oorlog de duitsers de vliegvelden in het zuiden hebben aangelegd (Woensdrecht, Volkel, Gilze-Rijen). In ieder geval waren nog uit die tijd een paar oude bunkers aanwezig, en een oude vliegtuig hangaar. Dus na een leerzame dag weer naar huis getuft, met zijn tweeën. Ruben vond het niet de moeite waard om voor die resterende dag van het weekend nog naar huis te gaan. En ik kan mij daar wat bij voorstellen. Bovendien ging hij nog met wat maten in Antwerpen stappen. Antwerpen is voor Woensdrecht echt om de hoek. Op zondag zijn we nog naar mijn schoonzus en haar man ter visite geweest. Daar waren we al een poos niet meer geweest, dus dat werd wel weer eens een keer tijd. Ook daar gegeten, en hoewel mijn dierbare schoonzus fundamentalistisch vegetarisch is, moet ik toch de kreet LEKKKUUUUURRRRHHHHH aanheffen. Nasi met vegetarische kip. En nee, dat is niet een kip die alleen groenten heeft gegeten, maar dat is nep vlees. Ik weet niet waar ze dat van maken, maar de structuur en smaak van vlees is toch wel heel erg goed nagemaakt. Vandaar de kreet dus. Toch moesten we weer redelijk op tijd op hoes an. Want de volgende dag zou om 6 uur de wekker weer afgaan. En ondanks het uurtje extra in dit weekend ging het toch weer veel te snel voorbij.