www.simonfaber.eu

Wat de afgelopen week gebeurd is, weet natuurlijk het gros van de Kast:Bewoners. De jaarlijkse reunie! Moeten we toch maar een traditie van maken. Dit keer in het centrum van het land. Dus voor allen, behalve voor de organisator, even ver weg. En beste kast:bewonderaars het was weer heel gezellig. Kinky had een uitstekende keus gemaakt met het tapas restaurant, en de tijd vloog voorbij. Jammer dat Theo verstek moest laten gaan. Hij heeft in ieder geval een hele leuke avond gemist. In dit kader valt is ook de spreuk: EEN GEMISTE KANS!!! van toepassing. Het enige jammere was dat de avond op een donderdag avond viel. Daardoor moest ik echt op tijd weer op hoes an, want ik moest de volgende dag weer om 6 uur uit de veren. Hierdoor was het traditionele snooker/bowling event niet mogelijk. Maar het ging om de kwaliteit van de avond, niet om de kwantiteit. En de kwaliteit was zonder meer prima. Ook werd ik donderdagavond gewaar dat mijn bureau eindelijk bezorgd was. Ik had dit meubelstuk al half september besteld, en nu werd hij eindelijk bij mij bezorgd. Het een bureau wat je zelf in elkaar moest steken, dus zaterdag vol goede moed het bureau in elkaar gestoken. Dat is toch wel een klus waar je een paar uur mee zoet bent. En je knieën!! Die gaan na een poosje echt wel zeer doen. Je weet dan niet meer hoe je moet gaan zitten/liggen om je knieën een beetje te ontzien. Maar aan het eind van de dag stond mijn bureau dan toch gemonteerd in mijn kamer. De oude eettafel die ik al die tijd als bureau had gebruikt verdween nu in de garage, en op marktplaats. Gratis af te halen. ’s Avonds nog mijn ouders met een bezoek vereerd. Het was alweer een tijdje geleden dat ik langs was gekomen, dus het was weer eens hoog tijd dat ik mijn neus eens liet zien. We hebben een gezellige avond bij mijn ouders doorgebracht. De volgende dag stijf van de spierpijn in mijn armen en benen wakker geworden. Toch spieren gebruikt die in mijn dagelijkse leven niet altijd aangesproken worden. En ook met lichte verkoudheidsverschijnselen, hoofdpijn, vage keelpijn. Marjolein had het erger te pakken. Dus het was zondag de familie steun en kreun in Hoevelaken. Nog wel mijn bureau ingericht met mijn paperassen. Het voordeel hiervan is dat de troep nu uit het zicht is. Ter afsluiting van het weekend nog de F1 gekeken van Austin (in Amerika). Redelijke race. Leuke gevechten voor plaats negen. Jammer dat Hamilton won. Dus we gaan nu de laatste week in dat ik naar Tilburg moet.