www.simonfaber.eu

Het behoeft geen betoog dat het een kort werkweekje was de afgelopen week. Ook nog een waarbij het op het werk ook erg rustig aan toe gaat. Men was duidelijk bezig met de laatste loodjes van het jaar. Door mijn verkoudheid kon ik nog steeds niet hardlopen. Het wil maar niet overgaan. Goed dan de kerstvreugde maar weer. De eerste kerst dag staat in het teken van de (schoon)ouders ontvangen. Dit jaar voor het eerst zonder mijn schoonmoeder, en zoiets spreek je op dat moment niet uit, maar is toch wel even een raar gevoel. Marjolein had zich in elk geval weer als een ware keukenprinses ontwikkelt en toverde een voortreffelijk diner op tafel. Buiten het verplichte schransen, hadden wij uiteraard genoeglijk de dag met zijn allen doorgebracht. De tweede kerstdag stond in het teken van geen visite. Lekker met zijn vieren de dag doorbrengen en fijn gaan gourmetten met zijn vieren. En toen brak het weekend aan. Zaterdag avond nog met wat visite doorgebracht. Een vriendin van ons was dit jaar een weekje bij ons te logeren geweest in Florida, en dus moesten nog de foto's bekeken worden. Toch wel aardig. Zij had ook in NY gezeten op het moment dat daar de stoppen er uit vlogen, dus dat was nog even verhalen uitwisselen en foto's van New York bekijken. En toen ging het mis. Ik was nog steeds verkouden, maar op zondag werd ik alleen maar zieker. Geen plezierige dag. Maandag nog steeds ziek als een kat, no fun ! Maar vandaag (dinsdag) begin ik alweer op te knappen. Maar ik merk dat ik met mijn avonturen al in de huidige week ben aangeland. Voor de verdere belevenissen zal ik u toch moeten verwijzen naar de eerste update van het nieuwe jaar.
Rest mij om u allen en zij die u dierbaar zijn een voorspoedig en vooral gezond 2004 toe te wensen.

De afgelopen weer druk bezig geweest met verkouden te zijn. Op woensdag twijfelde ik zelfs ernstig of ik wel naar mijn werk zou moeten gaan. Maar paracetamol hielp mij weer op gang. Die dingen slik ik zo weinig dat het gelukkig ook nog helpt. Maar u zult begrijpen dat van lopen niets meer terecht kwam. Ook stond vorige week in het teken van kerstbijeenkomsten. Mijn werkgever vond het wel aardig om ons allen uit te nodigen in het schone Nijmegen (of all places !!!). En hoe schoon deze stad van kast:vriend Nico ook moge zijn, ik bedankte toch maar voor de eer. Vrijdag avond had de werkgever van Marjolein het genoegen om een kerst bijeenkomst te organiseren. Hij deed dit in, het eveneens zeer centraal in Europa gelegen, Kaatsheuvel ! Marjolein mocht haar partner, ik dus, meenemen naar deze fuif. Dus vrijdagavond, meteen vanuit mijn werk Marjolein ophalen en door naar Brabant. Achteraf was het toch wel gezellig en leuk. Wel weer veel te laat op bed gekomen. Half twee is deze jongen toch niet meer gewent. Zaterdag even de kerstbomen geinventariseerd in de tuin van de familie Faber, en tot de conclusie gekomen dat er een nieuwe boom diende te worden aangeschaft. Ik ben altijd een beetje aan de late kant met dit gebeuren. Dus samen met Martijn even een boom gescoord voor 10 Euri (met kluit). Zaterdag nog niet begonnen met het optuigen van dit ding, want je moet dat soort zaken niet overhaasten. En bovendien doe geen werk wat je kan uitstellen tot morgen. Wel 's middags nog mijn schoonvader ter visite gehad. Het ons gezellig gemaakt, dus wat wil je nog meer ! Gelukkig vierden mijn schoonzus en een vriend van ons, dit jaar niet hun verjaardag, dus we waren verder vrij dit weekend. Zondags ging Marjolein en Martijn in alle vroegte (half zes) naar Belgie. Dit vanwege een toernooi uiteraard. Ruben en ik hebben toen in de loop van de dag maar de kerstboom versierd. Dit is een taak die ieder jaar door de heer des huizes mag worden uitgevoerd. Rond een uur of drie was het gezin Faber weer compleet, en hebben we verder de dag in gepaste rust doorgebracht. Ik heb deze week als enige van het gezin, geen vakantie. Gelukkig is het een korte werkweek deze keer, en volgende week ben ik lekker vrij !

We mochten wederom werken deze week, maar de vraag is nu hoe lang. De werkmaatschappij waar ik nu alweer anderhalf jaar gedetacheerd zit (waar blijft de tijd !) heeft namelijk besloten om de "externen" er zo'n beetje uit te werken. Een aantal gaan al per januari, maar voor mijn persoontje geldt, dat ze nog niet echt een vervanger kunnen vinden die de edele taal van COOL:2e spreekt. Dus waarschijnlijk blijf ik nog wel wat langer, maar hoeveel is op moment van schrijven nog volkomen onduidelijk. Maar goed, genoeg over werk ! Uiteraard bracht de afgelopen week ook ons weer een heerlijk avondje, met veel feestgedruis en dergelijke. De Sint had Martijn bedacht met de nieuwste Harry Potter, dus die heb ik eerst maar eens doorgelezen om te controleren of dit wel geschikte lectuur voor hem was. Zondag had ik hem uit, en kon toen met een gerust hart stellen dat dit proza geschikt is bevonden voor mijn kroost. Mij had de Sint bedacht met deel 5 uit de Donkere Toren reeks van Stephen King. Als deze reeks u niets zegt, ik kan hem u aanraden ! Tevens vielen mij chocolade letters en lege CD Roms mij ten deel. De Sint heeft mij weer eens goed verwend. Zaterdag in alle rust dus Potter zitten lezen, en 's avonds mocht ik ter verjaardag. Mijn zwager uit Alphen aan den Rijn vierde zijn geboortedag. Ik heb hem nog proberen te motiveren voor het lopen van 10 km op tweede paasdag, maar zijn reactie vond ik wat lauw. Of dit nu kwam omdat mijn zus die dag jarig is, en hij daarom niet van huis af wil, of dat hij gewoon nog niet zoveel zin heeft kan ik op dit moment nog niet goed beoordelen. Op zondag mocht ik naar mijn schoonzus te Leersum. Daar was een computer gesingaleerd met kuren. Helaas ging mijn reputatie hier weer volkomen ter grabbel. Ik ben er niet in geslaagd om het probleem waarvoor ik geroepen was op te lossen. Maar het eten en het samenzijn was gelukkig wel zeer geslaagd en gezellig. Als iemand mij mischien een tip kan doen, wat men bij weigerachtige en problemen opleverende USB poorten kan doen, houd ik mij aanbevolen....... En uiteraard kon de zondag helemaal niet meer stuk toen ons het heugelijke nieuws bereikte, dat wij weer een prinsesje rijker zijn. Dat ze maar mag lijken op haar moeder ! Ik ben trouwens benieuwd hoelang het nog gaat duren, voor ik wederom een verkoudheid heb. Mijn ganse gezin loopt weer te proesten en te snuiven. Ik zit weer in een biologische tijdbom. En dat al voor de tweede keer in twee maanden. Maar laat ik optimistisch blijven, mischien gaat deze verkoudheid wel aan mij voorbij.
Op naar het volgende feestje !

Ik had vorige week u reeds mijn angstige vermoedens met u gedeeld, dat ik in een biologische tijdbom leefde. En jawel, de bom is gebarsten. Ook ik ben nu geveld door een verkoudheidsvirus. Het ding schopt op deze wijze wel mijn trainingsschema door de war. En dat is uiteraard jammer. Zaterdag dan maar weer. Het was oorspronkelijk de bedoeling dat ik in de middag met Ruben naar Wijk bij Duurstede zou gaan, alwaar hij zijn kunsten op de mat zou mogen vertonen. Helaas voor hem voelde hij zich zaterdag ziek, en dus ging dat niet door. Zijn moeder en broer waren 's morgens vroeg al naar het pittoreske Wijk bij Duurstede afgereisd, dus vroeg in de middag was het gezin al weer herenigd. Dan maar een videootje gehuurd, en het ons comfortabel gemaakt. De video was getiteld The talented Mr Ripley, en ik moet zeggen: hier wordt fantastisch in geacteerd en een goed script. Dus als je nog eens een goede film wilt zien...... Zondag was mijn vader jarig, dus toog het gezin naar het grootouderlijk huis. 's Avonds ter ere van zijn verjaardag met de hele meute naar de plaatselijke chinees geweest. Telt een Chinees-Indische rijsttafel mee voor de babi-pangang score ? Er zat wel babi-pangang bij. Na de voedzame maaltijd weer naar huis getogen. Het voordeel van in hetzelfde dorp wonen als je ouders, is dat je met dit soort gelegenheden niet hoeft na te denken over wie de Bob is, want je kan altijd lopend naar huis. En zo spoeden wij ons weer richting feestdagen.....

Deze week kreeg mijn hardloopmotivatie een positieve stimulans toen op mijn deurmat een uitnodiging lag om mee te doen aan de OSKAM Leidsche-Rijn-City loop. Hier zijn een marathon (niets voor mij), een halve marathon (nog iets te hoog gegrepen, en bovendien zo'n 11 km te lang), een tien kilometer loop (now we're talking bussiness) en een 4,2 kilometer loop in opgenomen. Deze loop wordt in Utrecht gehouden. Eerst had ik deze uitnodiging van mij afgesmeten, maar toen ik erover nadacht had ik zoiets van, waarom ook niet ! Wat mij eigenlijk over de streep trok was het feit dat ze vanaf februari ook zo'n acht zondagen een clinic organiseren. En ik las bij andere kast genoten dat zij ook aan clinics mee deden, toen had ik zoiets van dat wil ik ook ! Ik heb in elk geval nog tot 2e paasdag om mijn konditie op te vijzelen tot 10 km niveau, dus dat moet lukken. Wellicht voelen enkele Kasters zich nu ook wel geroepen om hier aan mee te doen..... Het weekend dan maar weer. Zaterdag was rustig, dank u. Weinig gedaan wat de moeite van het vermelden waard is. Zondag zou in principe een kluizenaars dag voor mij zijn. Martijn moest immers weer judoen. Alleen was dit keer Leusden het epicentrum van judo activiteit. En dat betekende een thuiswedstrijd. Tja, en dan willen Opa en Oma ook in eens kijken naar de verrichtingen op de mat. Dat hield in dat ik mijn ouders naar het toernooi heb gebracht en dat we een aantal wedstrijden van de jonge Faber hebben gevolgd. Martijn stond echter in twee teams opgesteld (dit kon organisatorisch net), dus die was van des ochtends vroeg (10 uur) tot des avonds zeven uur onder de pannen. Mijn ouders hebben dan ook niet al zijn wedstrijden gevolgd. Om twee uur in de middag hadden ze het wel weer gezien, en heb ik met hun de reis naar Hoevelaken weer ondernomen. Zoals gezegd was Martijn wat later thuis, maar zijn moeder spande toch echt de kroon. Zij had meegeholpen met het organiseren van dit toernooi. En dat betekende dat ze ook moest helpen met opruimen van de sporthal. Die kwam dus doodmoe aanzetten om een uur of negen. Toch was het een geslaagd toernooi geweest. Het was een zogenaamd team toernooi. Er deden zo'n 96 teams aan mee, waaronder 2 britse teams, 1 Belgisch team en een (oost) duits team. Verder hadden ook de top verenigingen van Nederland teams gestuurd. Al met al wel een geslaagde happening. Des avonds nog weer even gejiskefet. Deze aflevering was wel weer grappig. Ook mede omdat ze Hans Teeuwen wederom bereid hadden gevonden om de rol van St. Nicolaas te spelen. Nee, het was niet de beroemde sketch uit debiteuren/crediteuren, maar toch wel heel vermakelijk. En toen was het weer klamme lappen tijd. Volgende keer weer ?