Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2003
- Hits: 801
Geachte Lezers, en naar ik gelezen heb ook lezeresse, dit is voorlopig mijn laatste kast:bijdrage. Mijn vakantie afteller staat op 1 week ! Ik ga 5 (zegge vijf) glorieuze weken naar het land van onbegrensde mogelijkheden en van onze grote voorganger dhr. Bush ! Ik moet zeggen, ik kijk er naar uit. Toch nog even bij de les blijven. Afgelopen vrijdag was de werkdag voor mij niet zo lang. 's Middags werd de urn van mijn schoonmoeder bijgezet in het graf van haar ouders. In besloten kring is dit bijgewoond. Ik heb nu voor mijzelf het idee, dat ik nu definitief afscheid van haar genomen heb. Na afloop, betrokken wij met z'n allen een cafe/restaurant in de buurt. Hier hebben we nog wat gedronken. 's Avonds stond vooral in het teken van het ontvangen van visite. Marjolein zou zondag met kinderen alvast naar Florida vertrekken, dus kwamen mijn schoonzus en haar man en mijn ouders nog even afscheid nemen. Zaterdag nog wat laatste voorbereidingen treffen en wat laatste instructies in ontvangst genomen, maar verder geen bijzonderheden. Zondag mocht ik in het holst van de nacht opstaan. De klok sloeg amper 6 uur of ik stond met mijn grote, blote voeten op het koude zeil. Ik moest op dit belachelijke uur mijn meisje en kroost naar Schiphol brengen.
Het huis is nu stil zo in mijn eentje, maar ik sla mij er manmoedig doorheen. Nog wel even op visite geweest bij mijn ouders. Ik heb ze nog even aangemeld bij TMFWEB voor een gratis account, en de mail voor ze geconfigureerd. Ook nog even wat koffie zitten leuten, en dan rap op huus an.
Zondag nog wat huishoudelijke taken verricht en verder uiteraard de F1 bekeken. Ik vond het een beetje saaie wedstrijd, maar dat kan ook aan mij liggen.
Rest mij nu niets anders om u allen een plezante vakantie toe te wensen, en ik zal verslag over mijn vakantie uitbrengen over vijf (zegge 5) weken.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2003
- Hits: 810
Vorige week stond uiteraard helemaal in het aftellen naar de KAST:REUNIE. Alle andere belevenissen werden ondergeschikt aan het jaarlijkse evenement. Fijn dat we na twee reunies al kunnen spreken van een traditie. Node werd KAST:Genoot Bert gemist. Helaas ! Na voorzichtig indrinken, toog de Kast naar de binnenstad van Utrecht. In de Reunie aangekomen, moesten wij een half uurtje wachten op een tafel. Echt problematisch heb ik dit niet ervaren. Je babbelt wat en laat de atmosfeer van het etablisement op je inwerken. Opvallend dat de nering voornamelijk beklant leek te worden door vrouwen in de leeftijds categorie 20-30 jaar. Over het eten kan ik kort zijn. De tapas viel in goede aarde, de varkenshaas was blijkbaar "haute cuisine". Daarom niet minder smakelijk. Toch was het ongemerkt half elf geworden voordat het laatste kruimeltje achter de boordeknoopjes zat. Daarna kregen we toch al een afsplitsing in het gezelschap. Carro en Theo kozen het ruime sop der autoweg, en de stappers gingen ter kroeg. Voor het eerst in mijn leven pijltjes gegooid in een kroeg. Ik moet bekennen, ik heb ook dit tijdverdrijf weer schromelijk onderschat. Op de televisie lijkt het namelijk of ze alleen maar hun arm hoeven uit te strekken op de pijltjes in het bord te prikken. Dit valt in het echt tegen. Bovendien kwam ik erachter, dat als ik wilde dat een pijltje in de buurt van het vakje gemerkt "20" kwam ik op het vak gemerkt "1" moest mikken. Toch overviel mij rond een uur of twaalf de vermoeidheid. Dus deze oudere heer taaide toen af, richting Hoevelaken. Zaterdag uiteraard nog op ziekenbezoek bij mijn schoonvader geweest. Verder op de zaterdag niet veel uitgevoerd. Zondag stond er nog een braai op het programma bij vrienden van ons. Dus lekker de middag en avond doorbrengen in een bosrijke omgeving. Met in je ene hand een Hoegaarde Grand Cru en in je andere hand een karbonade. Leven kan af en toe draaglijk zijn. En zo kwam er weer een goed einde aan het weekend, en kunnen we weer fris en fruitig de werkweek in. Mijn teller staat op 3 weken. Week 24 (9 - 15 juni):
- Details
- Written by Simon
- Category: 2003
- Hits: 807
De week was druk, mijne heren. Druk. Na je werk, rap wat eten naar binnen schuiven, om daarna meteen naar het ziekenhuis te scheuren gaat je niet in je koude kleren zitten. Je wordt ook enorm moe van de hele situatie. Ik denk dat de spanningen daar ook credit aan zijn. Toch ben ik nog in staat geweest om twee maal te hobbelen langs lands heeren wegen. Donderdag moest ik ter vergadering tijgen, van mijn werkgever. Hij had in Utrecht in een aardig pandje gezorgt voor vergaderruimte. Wellicht kan de heer K. Boots dit etablishement wel. De titel hiervan was "het oude Tolhuis" of zoiets. Voor de vergadering lekker op het terrasje in de zon zitten. Na de vergadering was er een braai voor ons buiten klaar gezet. Het aantal bekenden bij de toko, was wederom, en dat zal u wel niet verbazen, afgenomen. Toch zijn wij nu blijkbaar in het bezit van een lean en mean organisatie. Tuurlijk.
Zaterdag hadden we eigenlijk naar Sodom moeten gaan voor een verjaar. Door alle toestanden hadden wij daar echter niet meer de puf voor. Dus hebben wij dit helaas moeten afzeggen. Gevolg was dat wij zaterdag helemaal niets hebben uitgevoerd, wat het vermelden waard zou zijn. Zondag mocht mijn schoonvader overdag wel naar zijn familie toe. Wij hebben hem dus op zondag bij ons in de tuin geparkeerd. Het was er mooi genoeg weer voor. Ik heb uiteraard nog wel de F1 bekeken, en mij hier uitstekend mee vermaakt, ondanks het feit dat mijn coureur slechts vijfde werd. 's Avonds mijn schoonvader weer afgeleverd bij het ziekenhuis. Wordt vervolgd....
Mijn teller staat nu op twee (zegge 2) werkweken tot de vakantie :-))).
- Details
- Written by Simon
- Category: 2003
- Hits: 803
De werkweek was vorige week kort, maar warm. Het hoogtepunt van de werkweek was dan ook dat hij kort was. Vrijdag moest ik echter met de Suzuki Alto van Marjolein, door ons liefdevol vaak de giddie-up-go genoemd, naar Zwolle. Marjolein ging met de Zafira, door Kast:Bewoners ook wel de ZAFARI JUS genoemd, naar het land der Pruisen, ook wel in de volksmond Oost-Duitsland genoemd. Dit onder medeneming van mijn nakomelingen. Uiteraard was het doel Judo. Dit betekende dat ik het weekend weer met me, myself and I kon doorbrengen. Zaterdag alleen dus mijn schoonvader te eten gehad. Lekker een beetje in de tuin zitten, borreltje drinken met de man.... Ach zo kom je ook je zaterdag wel door. Zondag nog wat meer rondlummelen, beetje in de tuin zitten. Kortom genieten van een rustige zondag. Marjolein kwam tegen middernacht terug met de kids. Dus die op bed leggen, en daarna nog even zitten kletsen, wijntje erbij en voor je het weet is het een uur geweest. En maandag moet er weer gewerkt worden. Laat ik in mijn belevenissen de maandag ook alvast maar meenemen. Maandag was Marjolein jarig. Omdat mijn schoonmoeder net overleden is, had ze niet zo'n zin om haar verjaardag uitgebreid te vieren. Alleen met mijn schoonvader en mijn zwager en zijn gezin, even lekker een braai houden in de tuin (Zuid-Afrikaans voor BBQ). Na alfoop zijn we even aan het opruimen en mijn schoonvader staat alleen in de tuin. Plotseling hoor ik een plof, ik draai me om, en ik zie mijn schoonvader niet meer. Die ligt dus in de tuin, met zijn hoofd tegen een betonnen biels gevallen. Bloedneus, donderblauw oog, hoofdwond en een enorme pijn in zijn nek. Hij is niet te transporteren, dus de dokter erbij laten komen. Die laat meteen een ambulance aanrukken. Na anderhalf uur vertrekt mijn schoonvader, met Marjolein in de ambulance. Mijn schoonvader zijn nek helemaal gefixeerd in een spalk. Om een uur of twaalf komt Marjolein weer terug uit het ziekenhuis. Mijn schoonvader is dus nu opgenomen in het ziekenhuis met een gebroken oogkas, en een hersenschudding.
Never a dull moment......