www.simonfaber.eu

De werkweek was afgelopen week slechts vier dagen. Voor de reden hiervoor verwijs ik u graag naar voorgaande bijdrage. Toch nog vier dagen dus.... Maar goed genoeg over de werkweek ! Afgelopen dinsdag is mijn schoonvader uit het ziekenhuis ontslagen, en hij kon gelijk door naar zijn nieuwe onderkomen in het plaatselijke bejaardenhuis. Voordat hij daar nog naar toe ging, is hij even met Marjolein nog even in zijn oude woning geweest om wat laatste dingetjes mee te nemen. Best wel een beetje emotioneel moment voor hem, en dat kan ik me levendig indenken. In elk geval weten we nu dat hij goed verzorgd wordt, en dat er op hem gelet wordt. En dat is best wel een geruststelling voor ons. Zaterdag moest ik met mijn kinderen naar het judo gebeuren. Marjolein moest namelijk werken, en dus viel de eer mij te beurt om met ze naar de voorronden van de districts kampioenschappen te gaan. Dit hield voor mij in dat ik vanaf 11 uur tot 18:00 uur onder de pannen was met het gebeuren. Gelukkig had ik een goed boek bij me, want zo'n judo toernooi bestaat hoofdzakelijk uit wachten tot je kinderen weer aan de beurt zijn om hun wedstrijd te spelen. Negentig procent van je tijd breng je door met wachten op de volgende wedstrijd, dus je leest heel wat af. Ruben heeft helaas alles verloren, zijn broer heeft daarentegen alles gewonnen. Hiermee hebben ze zich allebei gekwalificeerd voor hun eigen niveau. Men kent daarin drie niveau's. Ruben is in het laagste niveau terecht gekomen, en Martijn in het hoogste. Over twee weken moet een ieder zich in zijn eigen niveau weten te bewijzen. Tot zover weer het judo geleuter. Zondag ben ik nog even op visite geweest bij mijn schoonvader. Ik had zijn kamer nog niet gezien. Het klinkt nogal erg traditioneel, op zondag je (schoon)ouders bezoeken in het bejaardenhuis. Het is echter niet anders. Verder op zondag niet veel uitgevoerd. Dus mijn bijdrage blijft beperkt deze week.

De afgelopen week is niet ongemerkt aan mij voorbij gegaan. Dinsdag was mijn schoonvader nog gevallen tijdens zijn wandelingetje naar zijn schoonzus. Hij had een lelijke wond aan zijn arm hieraan overgehouden. Deze wond werd alleen nog maar erger. De arm werd zeer warm, en rood en opgezwollen. Kortom alle symptomen voor een forse ontsteking. Woensdag ging Marjolein met hem naar de huisarts, deze sneed de wond nog maar open om het een en ander af te laten vloeien. Donderdag was er nog geen verbetering te constateren, dus verwees de huisarts ons maar door naar de specialistische dokter in het ziekenhuis. Deze besloot om mijn schoonvader maar op te nemen in het ziekenhuis. Waar hij aan het infuus gelegd is. Diagnose lijkt mij toch wel een bloedvergiftiging te zijn. Met het infuus hopen ze de ontsteking wat rapper onder kontrole te krijgen. Gelukkig kregen we ook bericht dat met ingang van aanstormende dinsdag zijn kamer in het bejaardenhuis gereed is. Dus waarschijnlijk kan hij zo van het ziekenhuis het bejaardenhuis in. Hopelijk komen we dan weer in wat rustiger vaarwater. Door al deze omstandigheden schoot het lopen er weer een beetje in. Zaterdag niet veel uitgevoerd. We hadden nog bij een boer een 2 kuub hout besteld, en dit werd zaterdag dan ook bij ons op de oprit gestort. Lekker stapelen dus met het ganze gezin. We hebben dus weer een behoorlijke bos hout voor de deur ! (Nutch, nutch, wink, wink, know what I mean ? say no more !...). Daarna besloot ik nog even te gaan funshoppen. Ik had nog wat CD bonnen en boeken bonnen voor mijn verjaardag liggen, en deze heb ik dan ook nog maar te gelde gemaakt. Zondag vertrokken we zeer vroeg in de morgen richting Kaatsheuvel. Ter gelegenheid van ons twintig jarig huwelijks jubileum hadden we besloten om met ons gezin een twee daags arrangement te nemen in het Efteling Hotel. Voor vertrek nog wel even de video ingesteld voor de F1 race. Die kon ik dan nog wel even bekijken als ik terug kwam. Zondag dus lekker in het zonnetje van attractie naar attractie hobbelen. des Avonds moe maar voldaan teruggekeerd in het hotel. Nog even kanaalzwemmen op de tv. Op sommige kanalen zag ik in een flits samenvattingen van het F1 geweld, maar daar zapte ik maar snel over heen want ik wilde de race thuis nog bekijken. Maandag was het ook nog lekker weer, en zeer rustig in het park. Dus nog de attracties gedaan waar we op zondag niet aan toe gekomen waren. Ik wilde ook nog perse het spreukjesbos in. Martijn is nu in de leeftijd dat hij zich te groot voelt voor bepaalde attracties, en dat ook luidkeels kenbaar maakt. Zo wil hij niet meer naar de laven. Zijn broer hoort dat allemaal aan en voelt zich vervolgens ook te groot. Maar als je dan toch je zin doordrijft en toch die attracties in gaat, blijkt dat Ruben het eigenlijk toch nog steeds allemaal heel erg leuk vind ! Martijn is nu definitief in de leeftijdscategorie gekomen dat de python en andere achtbanen heel interessant zijn. Dus met hem ben ik daar dan ook maar diverse malen ingeweest. Het feest kon niet op toen wij op de terugweg ook nog besloten om het restaurant met die grote M aan te doen. Vermoeid en enkele euri lichter kwamen we maandagavond om 7 uur weer thuis aan. Na het uitpakken, snel de video aan om de F1 te bekijken. Heeft dat teringding niet gelopen @#$%$#@#$ ! Heb ik hem waarschijnlijk verkeerd ingesteld @#$%$# ! Moest ik uit de krant vernemen hoe de race gelopen is. Nu maar weer fluks aan het werk !

Ik zit in een hardloopdip. Motivatie is werkelijk nog helemaal zoek, dus de afgelopen week wederom niet hardgelopen. Ik zal proberen daar deze week een verandering in te brengen. Verder is het weer lekker druk op het werk, dus ik hoef mij niet te vervelen (gelukkig maar). Voor Martijn wordt judo steeds belangrijker in zijn leventje. Hij traint nu alleen op dinsdag niet. Woensdagavonds moet hij nu tegenwoordig naar Nieuwegein gebracht worden, alwaar hij de bondstrainingen mag bijwonen voor -17 jarigen. Hij is pas 13. Ik weet wel dat dit ook min 17 is, maar ik kan u vertellen dat normaal gesproken er ook nog een leeftijdscategorie -15 bestaat. Kortom, woensdag kwam hij redelijk gemangeld weer uit de training. Gevolg was dat hij de volgende dag zulks een spierpijn had, dat hij moest afhaken van zijn reguliere training. Gelukkig is hij niet de enige van zijn vereniging die naar de bondstrainingen gaat, maar is hij vergezeld van 5 verenigingsgenoten. Dit houdt in dat we, godlof, een carpoolschema kunnen opstellen.
Zaterdag, was de dag dat ik weer kon vieren dat ik een jaar ouder ben geworden. Omdat ik dit reeds vorige week gevierd heb, ging deze dag in grote rust voorbij. Slechts mijn schoonvader en mijn ouders kwamen de dag nog een feestelijk tintje bezorgen. 's Ochtends kreeg ik uiteraard nog ontbijt op bed. Dit werd verzorgd door mijn geliefd gezin. Marjolein heeft mij bedacht met een digitale camera, van het merk Olympus. Een zeer fraai kado, waar ik zeer dankbaar voor ben. Martijn bedacht mij met een Grisham (een boek voor hen die deze schrijver wellicht niet kennen). En Ruben gaf mij een fijne fles douche schuim. Zoals reeds opgemerkt heb ik deze dag verder in rust aan mij voorbij laten gaan. Zondag ben ik nog in Apeldoorn geweest. Hier bleek een achternicht van mij te wonen. Zij had haar huis opengesteld voor een familie reunie. Dit was voor het eerst dat in onze familie zulk een evenement georganiseerd werd. Ik vond dit wel een leuk gebeuren. Sommige familieleden had ik nog nooit ontmoet, anderen had ik in geen twintig jaar meer gezien. 's Avonds werd er gebarbequed. Nu was het zondag niet echt mooi weer, sterker het regende op het uur U. Maar gelukkig had de organisatie hierin voorzien door een paar party tenten op te stellen, zodat je toch nog droog je vlees kon wegwerken. Om zeven uur des avonds toch maar de kuierlatten gevat en naar huis getogen. Gelukkig was ik op tijd thuis om de GP te USA te volgen. Mooie race ! Doe mij er nog maar een paar zo ! Bovendien, kan het niet anders of ik stijg tot ongekende hoogte met deze uitslag in het GP spel !
Dit was het wel weer.

Dit keer een wat korte bijdrage. Tot mijn vreugde kon ik vasstellen dat ik er weer zin in heb. In hardlopen dan wel te verstaan. Ik draai weer trouw mijn rondjes. Verder gebeurde er in de week niet zo veel bijzonders. Zaterdag had ik eigenlijk voor mijzelf bestemd om te gaan shoppen in de stad. Een memorystick voor mijn nieuw verkregen kamera stond op de planning, alsmede de aanschaf van wat CD's en boeken. Kortom een beetje funshoppen voor Dr Faber. Helaas kon dit alles geen doorgang vinden. Mijn moeder begint nu reklame te maken in de kennissenkring voor mij, @#$#%. Dit had als gevolg dat op vrijdagavond een kennis bij mij op de stoep stond met een PC die zichzelf na 10 minuten uitschakelde, en of ik er even naar wilde kijken. Ook mijn ouders kampten met soortgelijke problemen, dus zaterdag eerst maar eens op 2 PC's het MSblaster virus verwijderen, en het installeren van een patch. Daarna kon ik voor mijn ouders nog het een en ander aan grof vuil naar de stort brengen, want in mijn auto kan je dat allemaal wel kwijt (Zafari jus, weet u nog wel ?). Met andere woorden, de zaterdag nam een compleet andere wending dan ik mij had voorgenomen. Nou ja, er komen meer zaterdagen, waarop ik mijn kooplust kan botvieren. Zondag weinig uitgevoerd, moet ik bekennen. Dus lekker uitgerust, waarna ik nu weer er fris en fruitig er tegen aan kan gaan.

Afgelopen maandag had ik een loopdate met een, ook voor u beste lezertjes, oude bekende. Ik zou gaan happen en hardlopen, niet noodzakelijker wijze in deze volgorde, met Simon Jasperse. U kent hem vast nog wel, als zijnde excollega, of anders als (mede) externe bij het illustere bedrijf uit Almere. Echter op maandag bleek dat het hardlopen niet kon plaatsvinden. Simon J. had zich dermate geblesseerd in een veteranen toernooi met voetbal, dat hardlopen niet mogelijk was. Ach ja, dan maar happen en biljarten. Het was weer enige tijd geleden dat ik de keu ter hand had genomen, maar dat was deze avond niet te merken. Ik verkeerde in bloedvorm ! Dat het hardlopen niet doorging was op zich wel jammer, want ik had net mijn uiterste best gedaan om mijn conditie weer enigzins op peil te krijgen. Simon J. heeft zowieso de hinderlijke gewoonte om je er helemaal uit te lopen, en als je dan geen goede conditie hebt wordt het helemaal beschamend.
Woensdagavond bleek alle motivatie om te lopen helemaal te zijn verdwenen. Ik maakte er in mijn eentje een beschamende vertoning van. Vrijdag zo moe uit het werk gekomen dat ik maar helemaal niet aan het lopen ben begonnen. Voor het eerst in jaren dat ik door gebrek aan zin niet ben gaan lopen.
Het weekend dan maar. Overdag mijn schoonvader over de vloer gehad, en 's avonds vierden Ruben en ik (alvast) onze verjaardag voor familie en bekenden. Ik hoop namelijk binnenkort 34 jaar te worden dus dat vierden we alvast maar zaterdag. Ik heb het zelden meegemaakt dat het zulk mooi weer was rond mijn verjaardag. Sterker: ik kan mij niet herrinneren dat ik mijn verjaardag 's avonds in de tuin kon vieren. Maar dat hebben we dit jaar nu wel mooi kunnen doen. Ter verhoging van het feestgedruis ook nog maar de buitenopenhaard annex BBQ aangedaan. We lagen tegen 2 uur weer in ons mandje. Op zondag om acht uur op, want Martijn moest judoen in Haarlem. Dat was wel even schrikken. Het blijkt dat om 8 uur 's ochtends het ook al licht is op zondag. Gelukkig hoefden wij hem alleen maar in Leusden af te zetten, want hij kon met een vriend meerijden. Dus om kwart voor negen lag ik weer tussen de klamme lappen om nog even de ogen te kunnen sluiten.
Verder zondag niet veel uitgevoerd. Beetje in de zon gezeten en verder niet. 's Avonds nog even een stukje van de Gladiator gekeken, maar tegen elven storte ik weer in elkaar, en moest ik maar weer eens naar bed toe.
Nou, dat was 't. Volgende week treffen we elkander weer.