www.simonfaber.eu

Zoals u uit mijn vorige update heeft kunnen lezen, zijn ze bij mijn huis bezig de voorpui te vervangen. De afgelopen week werd in ieder geval de nieuwe pui geplaatst en de stofwanden die men had opgebouwd weer verwijderd. We hebben weer lichte en ruime kamers. Maar het afwerken moet nog wel beginnen. Dus de kamers zijn eigenlijk nu onbedoeld nog ruimer als de bedoeling was. Ik kan vanuit mijn slaapkamer via een spleet bij de voorpui zowel in de slaapkamer van Ruben, de werkkamer van Marjolein en mijn computerhok kijken. Alles zal ooit rechtkom. Verder was het natuurlijk een korte werkweek. Een week waarin ik toch drie dagen naar Nieuwegein mocht gaan waar een opvulklus op mij te wachten lag. En op woensdagavond kreeg ik het verlossende woord dat ik volgende week bij de verzekeraar in Leusden kan beginnen. Wij zijn benieuwd!

Wat gebeurde er eigenlijk verder in het lange weekend wat ons ten deel viel? Eigenlijk bitter weinig. Ik kon nu wel voor het eerst tijd doorbrengen op mijn computerkamer zonder last van claustrofobie te krijgen. Maar mijn NAS heb ik nog niet aangesloten. Dat doe ik ook niet zolang de bouwvakkers nog bij ons bezig zijn met het veroorzaken van stof. Dus daarom is mijn web pagina nog steeds uit de lucht, zoals u ongetwijfeld gemerkt zult hebben. Maar ook heb ik de nodige tijd in mijn tuin doorgebracht natuurlijk, het was per slot van rekening mooi weer. Op zondag avond werd ik verlaten door hen die mij lief zijn. Marjolein moest weer naar het grote buitenland voor haar werk, en Ruben moest natuurlijk weer naar de vliegbasis. Maar maandagavond zal Marjolein weer terugkeren, dus lang alleen zal ik niet zijn.

De vorige week. Het was me een weekje wel. Maandag mocht ik nog naar Huizen. Bij een leverancier van software oplossingen mocht ik ter intake komen. Zij doen een project bij Achmea (in Leusden!!!!! Of all places!!! Om de hoek!!!!) en hadden daar handjes nodig. Na een zeer prettig gesprek, werd mij verteld dat ik de volgende dag om negen uur mij mocht melden bij Achmea in Leusden. Dus op dinsdag, stond de heer Faber in zijn nette pak op de stoep bij deze verzekeraar. Daar werd hij toch wel met een beetje verbazing ontvangen. Want dat was wel een beetje te voortvarend. Ze waren kortom niet voorbereid op de komst van de heer Faber. Dus om een lang verhaal wat in te korten, Simon kon eigenlijk wel weer meteen naar zijn werkgever kachelen. Deze was not amused over de gang van zaken, dus er vond nog wat heen en weer gebel plaats over hoe mijn inzet nu geregeld was. Inmiddels kon ik dus weer gewoon naar Capgemini op en neer kachelen. Woensdag avond werd ik om half negen ineens gebeld door dezelfde software leverancier in Huizen. Zij hadden nog wel een opvul klus. Of ik ervaring had met een ander product van hun. Ehhhh, nee. Ik ken een paar producten van hun, maar die alleen maar zeer basaal. Oh. Of ik ervaring had in programmeren. Dat dacht ik dus wel. Nou, dan zou ik ook niet zo'n probleem hebben met dit product. En of ik dus de volgende dag naar Nieuwegein wilde voor een heel kort klusje bij een klant van hun. Dus zogezegd zo gedaan. Ik ben me een partij flexibel tegenwoordig! Maar er gebeurde nog veel meer in deze week. De verbouwing van de voorpui van ons huis begon. Er werden overal in de kamers stofschotten gebouwd, en deze transformeerden onze ruime lichte kamers tot donkere, kleine kasten. 's Avonds in je bed lig je nu echt in het donker, het enige licht is dan nog afkomstig van mijn wekker. En aan computeren hoef ik al helemaal niet te denken. Ik heb echt geen trek om in een doka te gaan zitten computeren. Zeker niet met het heerlijke weer dat ons vorige week trof. Het is gelukkig maar tijdelijk, maar ik zie nu al uit naar het tijdstip dat de verbouwing weer achter ons is gelaten. Zaterdag dan. Omdat er tegen ons huis toch een enorme steiger is opgebouwd, besloten we maar meteen van de nood een deugd te maken, en de schoorsteen te gaan vegen. Door de steiger was het nu wel heel erg makkelijk om op het dak te komen. Het was ook wel nodig, het vegen van de schoorsteen, want er kwam behoorlijk wat roet uit dat ding. Omdat ik bij mijn nieuwe klant niet meteen door de mand wil vallen door mijn summiere kennis van het software ontwikkel product wat ik daar moet uitvoeren, heb ik me de rest van het weekend in de tuin bekwaamd in deze software, door middel van het volgen van e-cursussen. Lang leve het internet. Dus toen zondagavond eindelijk weer aangebroken was, zat mijn hoofd weer vol met kennis die ik meteen in de komende week weer mag gaan benutten.

Goed. Mijn eerste volle week in de beschikbaarheid zit erop. Zoals u waarschijnlijk al vermoed is die weinig eventvol voorbij gegaan. En op deze wijze werd het vanzelf weer weekend. Zaterdag mochten we naar het ooooosten reizen. Vrienden van ons vierden het feit dat ze 12,5 jaar getrouwd waren, en aangezien zij in het verre Enschede wonen ging de reis die kant op, en zelfs nog verder. Ik wist niet dat dat kon zonder automatisch in Duitsland te vervallen. Mijn auto volgeladen met de andere leden van de groep die wij vorig jaar geheel toepasselijk de Florida Bastards hadden genoemd (Naar het beroemde programma Benidorm Bastards). De locatie waar ze het vierden was dus al bijna Duitsland. De telefoons dachten in ieder geval al dat het Duitsland was. En ik kan u verklappen dat we ons wederom uitstekend vermaakt hebben. Voor we het wisten moest de terugtocht alweer begonnen worden. Kortom het was weer heel noflyk (Fries voor gezellig). De zondag was Moederdag, maar we zijn niet naar mijn ouders toegegaan. Mijn moeder is toch binnenkort jarig, dus dan combineren we dat wel. Marjolein is in ieder geval verwend met een nieuwe koptelefoon. Haar oude koptelefoon had namelijk de geest gegeven in het vliegtuig van Amerika naar Nederland. Ze was er heel verguld mee. ’s Avonds kwam Martijn ook nog langs om zijn nieuwe vriendin voor te stellen. Ze gaan nu al weer een paar maanden met elkaar om, en blijkbaar was nu het moment daar dat ze aan ons voorgesteld kon worden. De eerste indruk van het meisje is in ieder geval gunstig. Ze leek ons wel aardig. Uiteraard ook nog de Formule 1 gekeken, maar deze race vond ik niet echt veel aan. Beetje saai. En dat was het alweer deze week. Dus, beste lezertjes, we breien er maar weer een eind aan.

De vorige week had ik cursus. Wel even lekker een weekje cursus, kan ik u verklappen. Er waren kosten nog moeite gespaard voor deze cursus. Er waren zelfs twee cursusleiders uit het verre Amerika overgevlogen. En ook het deelnemersveld was internationaal georiënteerd. Collega’s uit Amerika en het Verenigd Koninkrijk waren ook aanwezig. Kortom er werd een hoop Engels gesproken die week. Normaal leidt dat bij tot geen enkel probleem, maar een van de cursusleiders was van Chinese afkomst, en blijkbaar nog niet al te lang in de VS. Hij had namelijk nog steeds alleen de Chinese nationaliteit, en een bijna niet te verstaan accent. Zijn accent was dusdanig dat ik verlangde naar ondertitels. En dan ook nog eens een zeer stereotiep Chinees accent zal ik maar zeggen. Maar goed, ik heb er desalniettemin veel van opgestoken. En dank zij deze cursus ziet het er naar uit dat ik zeer binnenkort een betaalde opdracht heb, maar daarover de volgende keer meer. Verder kreeg ik nog van mijn internet provider het verontrustende mailtje dat mijn site gehackt was. WTF?!? Bij nadere beschouwing bleek in mijn site spontaan een paar users aangemaakt te zijn, en had de snoodaard ook een tekst bestandje achtergelaten met de mededeling dat mijn site door hem gehackt was. En bedankt. De rest van de avonden toch bezig geweest van een firewall op mijn site, en meteen maar een heel land uitgesloten van toegang tot mijn site. Dat zal ze leren. Iedereen in Indonesië is nu de dupe van de daden van een hacker! Ik zal ze krijgen. En dan moest het weekend nog beginnen! Zaterdag veel in de tuin gezeten, en natuurlijk nog bezig geweest met mijn site. En op zondag moesten we voorbereidingen gaan treffen voor de grote verbouwing die in Huize Faber gaat plaats vinden. We krijgen een nieuwe aluminium voorpui, en daarom moest alles 1 meter van de voorpui af geplaatst worden. Dus ook mijn computerhok. En alle slaapkamers. Maar ook mijn computerhok. Voor alle zekerheid heb ik mijn NAS en externe schijven meteen maar afgekoppeld en stofvrij opgeslagen. Dus vandaar dat mijn site op dit moment er dus uitligt. En dat gaat ook nog eens minimaal twee weken duren. ’s Middags nog naar mijn ouders geweest. Mijn moeder vierde haar 75e verjaardag. Dus na het indrinken bij mijn ouders zijn we naar een japanner in Amersfoort geweest. Een japanner waar je redelijk onbeperkt je gang kan gaan. Ik heb over deze eetformule wel eens eerder in de Kast verslag gedaan, dus ik volsta met de kreet LEKKKUUUURRRHRHHH! Redelijk volgevreten ten slotte op de bank thuis neergestort, en daar het einde van de week afgewacht.

De afgelopen week heb ik na 2,5 jaar afscheid genomen van de belastingdienst. Goh, alweer 2, 5 jaar. Het afscheid ging vrij rimpelloos voorbij, en op 1 mei kon ik dus weer naar Utrecht kachelen om de bank warm te houden.

Ik hoop dat het niet zo lang gaat duren, voorlopig heb ik een goede kans om binnenkort weer aan de slag te gaan. Offerte traject loopt wat dat betreft.

Het weekend. Nog wat kleine klusjes uitgevoerd, niets om echt moe van te worden, en op zaterdag kwamen nog even twee collega’s van Marjolein langs. Het was mooi weer, dus fijn in de tuin gezeten.

Op zondag hadden we eigenlijk het plan om nog even naar een museum te gaan, of een wandeling te maken, of zoiets. Maar toen puntje bij paaltje kwam hadden we allebei geen zin. Dus de zondag lekker thuis gezeten.

Wel ben ik driftig bezig met het installeren van een mediaserver op mijn NAS. En onze TV hierop te sluiten. Tot nu toe is de behaalde netwerksnelheid nog niet echt je van het. Dus daar ben ik lekker mee aan het puzzelen. Heerlijk als niet alles in een keer goed gaat met dit soort computer gerelateerde zaken. Maar verder ging het weekend weer ongemerkt weer naar zijn einde. Volgende keer meer.