www.simonfaber.eu

Details

Written by Simon

Category: 2014

Published: 30 June 2014

Hits: 776

Ik had mij zo voorgenomen om zoveel mogelijk op de fiets naar de klant te rijden. Maar helaas is dat de afgelopen week maar twee maal gelukt. Dinsdag moest ik naar de tandarts. De man wilde mij graag nog even zien. En uiteraard kan ik mij dat ook voorstellen. Hij controleerde meteen maar even mijn gebit en zijn noeste arbeid van de afgelopen week. Dus dat was voor mij reden om met de auto naar het werk te gaan. Op die manier beperkte ik de tijd dat ik niet aanwezig was bij de klant. Woensdag leek het wel heel erg dreigend qua weersomstandigheden. Ik had geen zin om het risico te lopen om nat te regenen, dus vond ik de keus voor de auto wederom gerechtvaardigd. Donderdag mocht ik nog ’s avonds naar mijn werkgever in het Utrechtse plaatsje U. Dus wederom stond de bolide ter mijner beschikking. Resumerend kan ik concluderen dat ik alleen maandag en vrijdag op het stalen ros naar mijn opdrachtgever kon. Op maandag, by the way, vertok mijn meisje voor haar werk naar het buitenland. De hele werkweek zou ze weg blijven!!!  De vooruitzichten waren dus best alleen te noemen. Maar op woensdag belde Ruben nog op dat hij een paar verlof dagen ging opnemen en dat hij woensdag avond al thuis zou komen. Dus ik was maar een halve week alleen. Zoals gezegd kwam op vrijdagavond mijn meisje ook weer thuis, dus toen kon voor mijn part ook het weekend weer beginnen. En dat weekend ging eigenlijk wel rustig voorbij. Er staan mij niet echt stuitende gebeurtenissen voor ogen. Zondag kwam mijn zwagert met zijn vrouw nog langs. Dus zaten we gezellig in de tuin te pimpelen, en te genieten van het mooie weer in Hoevelaken. Martijn kwam ook nog even langs. Hij is reeds maanden geleden verhuisd, maar had nog in de fietsen stalling van zijn vorige woning zijn brommer, met een lekke band, laten staan. Hijzelf had geen belang meer bij de brommer, en zondag had hij voor het eerst eens tijd om de brommer uit de fietsenstalling te halen en naar zijn ouders te brengen. Die hadden hier nog wel belangstelling voor. Ook al vanwege het feit dat het eigenlijk de brommer van Marjolein was!

Voor dit doel had hij een aanhangwagen gehuurd (voor weinig) en daar de brommer in gezet. Nu heeft hij ook verklaard dat alles wat hem betreft nu verhuisd is. Alleen een oud bureau van hem bleef nu achter in zijn oude kamer.

En dat was alweer het nieuws uit het midden des lands. Ik mag trouwens ook nog vermelden dat mijn teller alweer op drie staat.

Details

Written by Simon

Category: 2014

Published: 16 June 2014

Hits: 747

De afgelopen week had ik mij voorgenomen om toch iedere dag met de fiets naar mijn opdracht te gaan. De realiteit was helaas wat weerbarstiger. Eerst was het natuurlijk maandag nog Pinksterdag, dus hoefde ik ook niet op de fiets mij richting klant te begeven. Ik geloof niet dat ik maandag nog iets spannends heb gedaan, want voor die dag staat mij niets helders voor de geest. Wel had ik op maandag nog geconstateerd dat mijn linkervoorband van mijn auto langzaam leeg liep. Ik had de vorige week hem al een keer moeten oppompen, maar op maandag was hij alweer leeg. Dus dinsdag moest ik wel met de auto naar de klant, omdat ik meteen om vier uur de auto naar de garage moest brengen om hem na te laten kijken. Daar constateerden ze dat de band vervangen moest worden door een nieuw exemplaar. Ok. Geregeld, zou je denken. De volgende dag wel op de fiets naar de klant, want Marjolein wilde graag op deze dag gebruik maken van de auto. Zij ging ’s avonds nog naar een lezing van een of andere professor, samen met wat collega’s van haar in Utrecht. Om tien uur ’s avonds wordt ik opgebeld door Marjolein. Ze had een lekke band. Linksvoor. Dat was nota bene de band die er nog maar een dag op zat!!!! Dus de leasemaatschappij maar bellen, en die verzekerde mij dat Marjolein, met de auto, binnen een half uur zou worden opgehaald door een sleepdienst. De man van de sleepdienst ging de band niet vervangen, want, zoals hij terecht opmerkte, er zat waarschijnlijk een braam op de velg die de band had lek gestoken. Uiteindelijk kwam Marjolein om middernacht met een huurauto eindelijk weer thuis in Hoevelaken, en stond mijn auto ergens bij een dealer in Utrecht. Donderdag dus met de huurauto naar de opdracht gegaan, want ik vermoedde toch echt dat ze wel binnen een dag mijn auto hadden kunnen repareren, en dat ik dus nog naar Utrecht moest kachelen. Ik moet ook nog vertellen, dat ik voor die donderdag een paar dagen last van kiespijn had. Een pijn, waarvan ik het vermoeden had dat het wel eens een zenuwontsteking kon zijn, en ik hield mij ook al twee dagen op de been met paracetamol. Maar op donderdag kon ook de paracetamol niet meer verhullen dat er toch iets verkeerds aan de hand was in mijn mond. Dus de tandarts gebeld, en hem vriendelijk gevraagd of ik zo spoedig mogelijk behandeld zou kunnen worden. Gelukkig kon ik meteen op donderdagochtend terecht. Bleek dus dat ik een haarscheur in mijn verstandskies had, en dat die verstandskies precies een zenuw bloot legde. De behandeling was in ieder geval niet heel erg plezant. Laat ik het daar maar bij laten. Maar gedurende de rest van de dag kon ik mij wel weer met vriend paracetamol mij staande houden, en kon ik gelukkig ’s avonds nog weer naar het Utrechtse stadje U. racen om mijn auto te halen.

Toen ik vrijdag wakker werd, heb ik ernstig getwijfeld of ik wel naar mijn werk moest gaan. Zware hoofdpijnen, en ook de napijnen in mijn mond waren niet echt om over naar huis te schrijven. Maar gelukkig is er paracetamol. Omdat ik toch een beetje zielig was, besloot ik wel om met de auto naar mijn opdracht te gaan. Gedurende de dag knapte ik gelukkig wel weer op, maar als ik terug kijk op deze week ben ik dus maar eenmaal met de fiets gegaan. Het weekend dan maar weer.  Zaterdag zijn we nog naar een vriendin en haar gezin gegaan in Ede. De vriendin vierde haar verjaardag, en we hebben zaterdag daar lekker gegeten en de avond doorgebracht. Gezellig. Zondag was het Vaderdag. Dus zijn we naar mijn vader gegaan. Later kwamen Martijn en Ruben ook nog langs. Van hen een fles whisky gekregen, en ook Marjolein trakteerde mij op zo’n fles. Terwijl ik toch echt niet haar pappa ben!! Gezellig dus bij mijn ouders gezeten, en in de middag bij ons thuis in de tuin doorgebracht. Dus, dat was best wel een enerverende week voor mij!

Details

Written by Simon

Category: 2014

Published: 23 June 2014

Hits: 780

Afgelopen week was mijn eega nog jarig. Ja, het is weer zover. Ze heeft weer een voorsprong op mij genomen in de leeftijdsrace. Ik mag me de komende drie maanden een jonge vent wanen vergeleken bij haar.

Toch hebben we haar verjaardag niet echt uitbundig gevierd. Wellicht is dat ook iets wat leeftijdsgebonden is. Verder kan ik u verklappen dat ik nog steeds trouw op het fietsje naar mijn werk kachel. Op donderdag kreeg ik te maken met het verschijnsel regen op de fiets. En toen verlangde ik wel erg naar mijn auto. Ik zal het niet ontkennen. Op vrijdag met de auto naar het werk gegaan. Maar dat had meer te maken met het feit dat men gevraagd had om op vrijdag naar het kantoor in Zwolle te komen. En dat is te ver om te fietsen.

Het weekend kenmerkte zich door het feit dat Ruben niet naar huis kwam. Hij moest helpen op vrijdag en zaterdag met de Koninklijke Luchtmacht dagen. Dus als Ruben niet naar huis kan komen, dan gaan we wel naar hem toe. Op zaterdag in het holst van de nacht opstaan (7 uur!!!!!!) en daarna richting Gilze-Rijen rijen. We kwamen bij Hank nog even in een file terecht, maar waren toch netjes op tijd bij de open dagen van de luchtmacht. Uiteraard hebben we Ruben opgezocht in zijn stand. Hij zit bij het onderhoud en repareren van de onderdelen, en op deze dagen was hij het publiek aan het uitleggen over zijn werk. Uiteraard heeft hij zijn ouders ook nog het een en ander verteld van wat hij allemaal doet. Ook hebben we nog een demonstratie van de Red Arrows (uit GB) gezien, en een demonstratie over een aanval op een vliegveld van onze eigen luchtmacht. Heel spectaculair. Ook waren andere Nato landen met materiaal aanwezig. Turken, Belgen en ook Polen. Die hadden een Mig 29 meegenomen. Kortom: Wij vonden die luchtmachtdagen hartstikke interessant. Het bleek overigens dat wij niet de enige waren die het interessant vonden. Het bleek achteraf dat zo’n 240.000 mensen deze mening ook toegedaan waren. Tegen de tijd dat wij weer op hoes aangingen, stonden op de snelwegen rond Gilze lange files, en werden mensen aangeraden om niet meer naar de luchtmachtbasis te komen. Toch hadden ze alles perfect georganiseerd: parkeer velden, shuttle busdiensten enzovoort.  Om drie uur waren we weer in Hoevelaken. Marjolein ging daarna om vijf uur nog naar een reunie van judo ouders bij de sportschool van Martijn. De generatie van Martijn is echt uitgewaaierd bij de sportschool, veel zijn er gestopt of overgestapt naar andere sportscholen. Dus leek het de sportschool wel eens leuk om de ouders van Martijn zijn lichting weer eens uit te nodigen voor een gezellige avond. Dus Marjolein ging daar nog heen.  Op zondag niet veel gebeurt. Dus dan ga je maar lopen verzinnen dat je de nieuwste versie van Linux maar eens moet downloaden en installeren op je PC. Dat ging niet helemaal goed kan ik u verklappen. Na installatie van de nieuwste versie wilde mijn PC niet meer opstarten. Dus maar rap de vorige versie geïnstalleerd en mezelf voorgenomen om daar van de week maar eens naar te kijken. Uiteraard nog wel de F1 bekeken. Was wel aardig, maar vergeleken met de race in Canada redelijk tam.

Details

Written by Simon

Category: 2014

Published: 10 June 2014

Hits: 731

De vorige week ben ik begonnen bij een verzekeraar. Voor een klus van 6 weken. Dat zou nog mooi uitkomen want bij mij begint het aftellen naar de vakantie al op 8 weken te staan. Dus dat sluit bijna naadloos op elkaar aan. Het mooiste van deze klus is wel de locatie. Leusden!! Dus voor het allereerst in mijn IT carriere kan ik op de fiets naar mijn opdracht toe. U weet allen wel wat voor een bloedhekel ik aan fietsen heb, maar na mijn eerste werkdag heb ik toch de fiets van Ruben uit de garage gerukt, en ben dus op de fiets naar mijn werk gereden. Puntje van aandacht hierbij is dat ik absoluut geen conditie meer heb. Dat is wat minder, maar ik ga dit volhouden. Ik wil later mee kunnen praten over hoe het is om met de fiets naar je werk te gaan! En de verbouwing bij ons is bijna afgelopen. Op vrijdag heeft men weer de steigers afgebroken en de boel lopen opruimen. Er moet nog in mijn werkkamer en die van Marjolein gestuct worden, en ons balkon moet nog voorzien worden van een ballustrade. Maar het schiet dus wel lekker op.

Dus dat was de werkweek. En toen kregen we het voorlopig laatste lange weekend weer. Pinksteren. Het was bij ons net zomer, dus ik heb heel veel tijd in de tuin doorgebracht. Voor de tigste keer ben ik de boeken cyclus van de schrijfster Robin Hobb aan het verherlezen.

Op zondag nog visite in de tuin ontvangen. Mijn ouders, een tante van Marjolein, Martijn en zijn nieuwe vlam en Ruben waren de participanten. In de tuin lekker zitten pimpelen en daarna lekker zitten nassen. Om acht uur was iedereen bijna weer vertrokken. Dus toen met mijn vader voor de buis om de F1 van Canada te volgen. En wat een race hebben we gezien. Mijn vader en ik waren het roerend met elkaar eens. Dit was wel een van de mooiere races, die we in lange tijd hebben mogen aanschouwen. En na dit festijn was het weekend alweer op. Want pinkstermaandag hoort bij de volgende Kast:bijdrage besproken te worden, nietwaar?