www.simonfaber.eu

Het blijft kwakkelen met mij, dus deze week wederom niet gelopen. Ik baal er wel van, maar wat doe je eraan. Verder weinig bijzonders deze week. Vrijdag moest ik nog wel met Marjolein naar een feest van haar werkgever. Om bij dat feest te komen had haar werkgever de volgende routebeschrijving meegestuurt.
. . . . .
- Neem op de A27 de eerste afslag richting Veemarkt
- Onder aan de afslag naar links
- Bij de eerste rotonde rechts af, u kunt uw auto op de parkeerplaats kwijt van de Veemarkt
. . . . .
Ik kan u vertellen dat deze routebeschrijving reeds een aantal malen het begin was van een succesvolle avond. En ook nu werd ik niet teleurgesteld. Vanaf de Veemarkt te Utrecht werden wij met een bus naar een omgebouwd kasteel te Groenekan. Hier had men heerlijke happen en lekkere glazen Jus d'Orange (ik was BOB), vrolijk opgeluisterd met The Boston Tea Party (een band die veel nummers uit mijn jeugd speelde (1970 - 1980)). Mocht dit gaan vervelen dan kon men "loungen" in een aanpalend vertrek. Ook had men optredens verzorgt van een cabaretgroep Mier en een komisch goochelduo. Kortom het was goed toeven in Groenekan. De kinderen waren uitbesteed bij Opa en Oma (dit tot ieders tevredenheid) dus we hoefden ook niet echt op tijd thuis te zijn. Dat we dat wel waren (half twaalf) lag meer aan het feit dat wij gewoon een stel oude zakken aan het worden zijn. De vermoeienissen van de hele week, gecombineerd met een band die vrij luid stond te spelen, sloegen genadeloos toe. De volgende dag opstaan met een hoofdpijn, die in de loop van de dag alleen maar erger werd. En we moesten nog wel op visite naar een vriendin van ons die net in een nieuw huis was gaan wonen in Ede. Ik heb dus af moeten bellen, en ben met een aspirine achter de kiezen, weer ter bed getogen. Marjolein ging uiteraard wel met Martijn. Om een uur of half vijf mijzelf weer gedwongen om op te staan om het eten te verzorgen voor Ruben en mijzelf. Want behalve ik, voelde ook de jongste heer Faber zich niet helemaal tof. In de loop van de avond knapte ik weer een beetje op. Waarschijnlijk omdat toen de medicatie toen aansloeg. De zondag was weer een passieve dag. Behalve een beetje computeren en oude video's kijken hebben we weinig uitgevoerd. En toen werd het zowaar weer maandag.......

De afgelopen week heb ik wederom helemaal niet gelopen. Ik begin het toch te missen, maar ik voel me nog niet helemaal honderd procent. Ik zit er echt tegen aan te kwakkelen. Hopelijk gaat het deze week beter. Verder is het rustig op het werk. Normaal zou je verwachten dat het nu zou gonzen van berichten over de geplande overname, maar iedereen laat het een beetje gelaten over zich heen komen. Het weekend was een redelijk rustig weekend. Marjolein vertrok om half een zaterdagmiddag, met Martijn naar het legendarische Hockenheim. Met de Zafari. Niet om dit vehikel te testen op het F1 circuit, maar om Martijn te laten judoen op een toernooi. Hij moest op zondag pas judoen, maar Hockenheim ligt niet net over de grens, maar ergens in Zuid-Germanie. Vandaar dat op zaterdag reeds vertrokken werd. Dit hield in dat ik met Ruben het weekend alleen thuis was. Op zaterdag nog even wat boodschappen in het dorp gedaan. Daar kwam ik erachter dat de Sint in het dorp was gearriveerd. 's Middags even bij mijn schoonvader op visite geweest. Hij zit nu, zoals u wellicht weet, in een verzorgingstehuis. En, inderdaad, word hij hier gelukkig wel goed verzorgd. De zondag doorgebracht met het in gereedheid brengen van de PC van Marjolein. Toch nog een tijdrovend klusje, want als je zo bezig bent kom je er telkens weer achter, dat er nog iets extra's ook geinstalleerd moet worden. In de middag gezellig met Ruben video zitten staren. Harry Potter deel II stond op het programma. Om half negen 's avonds kwam Marjolein weer thuis. Martijn was in het verre Duitsland eerste geworden op het toernooi, dus dat was ook mooi meegenomen. En toen was de week al weer op, en dient zich weer een nieuwe week aan !

Uiteraard werd de afgelopen week beheerst door het verschijden van Theo van Gogh. Dit heeft mij best wel aangegrepen. Ik moet namelijk bekennen dat ik reeds een paar jaar geabboneerd was op de www.degezonderoker.nl. Ik kon altijd wel genieten van zijn, in vitriool, gedoopte pen. Werkelijk niets was hem heilig, en dat heeft hij moeten bekopen. Triest. Blijkbaar kunnen sommige mensen niet de weelde van vrije meningsuiting verdragen. Het had in elk geval wel tot gevolg dat ik de afgelopen week veel herhalingen heb gezien van de tvserie Een prettig gesprek. Zoals ik vorige week ook al vermelde hoorden wij afgelopen week ook dat Getronics de aandelen van PinkRoccade gaat opkopen. Vroeger noemden we dit ook wel een overname. Er wordt al driftig gespeculeerd hoe het bedrijf in de toekomst zal gaan heten. Creatieven onder ons hebben het al over GAYTronics (Het Gay moet dan een beetje Pink vertegenwoordigen). Het beheerst in elk geval veel van de gesprekken die we hier op de werkvloer hebben. Prive kabbelt het leven vrolijk verder. De PC van Marjolein heb ik redelijk weer weten te herstellen, die van mezelf nog niet. Ik ben nu nog opzoek naar een moederboard voor een HP Brio computer. Dus als iemand nog iets weet ?.......... Zaterdag was het uiteraard weer judoen. Het was een thuis toernooi, dus ik was de complete familie hieraan kwijt. Alleen Martijn diende te judoen, de rest had zich als vrijwilliger opgegeven om te helpen met de werkzaamheden die bij een toernooi organisatie komen kijken. Zelf ben ik ook nog even wezen kijken naar de verrichtingen van mijn oudste spruit. Hij deed het wel goed. Hij verloor in elk geval geen enkele wedstrijd. Hij speelde er een gelijk, en wist de andere vijf wedstrijden te winnen. Toen Martijn gespeeld had, ben ik op huus aangegaan. De rest van de familie bleef bij het toernooi hangen. Dit was pas om een uur of elf 's avonds afgelopen. Op zondag hebben we ons zeer rustig gehouden. Martijn had van een vriendje wat DVD's weten te lenen, en die hebben we vervolgens maar eens zitten bewonderen op deze zondag. Achtereenvolgens heb ik dus Troy, Spiderman II en Shrek 2 gezien. Shrek 2 had ik al eens gezien, maar het was geen straf om deze nog eens te moeten bewonderen. En zo kwam er weer een einde aan deze week.

Eigenlijk begint mijn verhaal al anderhalve week geleden. Toen ik op een donderdag avond naar huis reed, hoorde ik namelijk ter hoogte van het schoon gelegen Nunspeet een geratel onder mijn auto. Het leek namelijk net alsof ik over iets heen reed, maar in mijn achteruitkijkspiegel zag ik niets waarover ik heen gewalst zou moeten zijn. Dus ik zette dit voorval uit mijn gedachten. Wel viel het mij sindsdien op dat als ik met mijn voiture stil stond ik een typische verbrande plasticlucht rook. In het begin denk je dan, dat de auto voor je deze lucht verspreid, maar deze stelling bleek al gauw onhoudbaar. De lucht kwam blijkbaar toch van mijn eigen kar. Maar geen alarmerende lampjes, of iets dergelijks, dus wat doe je dan, juist: Doorrijden ! Dus maandagavond toen ik naar huis karde, zag ik toch mijn grote schrik het olielampje aangaan als ik, een beetje sportief, het klaverblad Hoevelaken rondde. En dit terwijl ik in het weekend het beestje nog voorzien had van 2 liter superieure olie. Dus thuis maar rap weer olie peilen, en tot mijn inmense verbazing constateren dat er amper meer olie inzat. Snel maar weer olie er in donderen, en de volgende dag toch maar als eerste naar de garage gaan om dit probleem te laten onderzoeken. Nader onderzoek leerde dat de, en ik moet nu helaas enigzins technisch worden, olieplug er uitgedonderd was. Hierdoor verloor ik dus in rap tempo olie. De zoveelste keer dat ik met panne bij de garage mag aankloppen met dit ding. Het positieve aan dit verhaal was wel, dat ik als leenauto een gloednagelnieuwe Opel Vectra StationWagen mee kreeg. Wat rijdt dit ding lekker zeg ! Je moet echt uitkijken dat je niet zo ongemerkt 160 gaat rijden. Verder bracht de werkweek weinig bijzonderheden. Ik zit alleen een beetje tegen een verkoudheid/griepje aan te hikken. Niet erg genoeg om thuis te blijven, vervelend genoeg om niet te gaan hardlopen. Donderdagavond nog even naar een voorlichtingssessie geweest betreffende de eventuele, aanstaande fusie met Getronics. Ik was in het begin hier nogal bitter over gestemd, maar tijdens de presentatie van de redenen voor een fusie, raakte ik wat minder negatief. Aan het eind van de sessie was ik zelfs bijna enthousiast. Toch een prestatie van ons aller leider. Afgelopen zaterdag even alleen naar de stad gegaan (Amersfoort, uiteraard). De Sint is reeds in aantocht, dus ik moest alvast wat Nicolaas inkopen verrichten. Slechts gedeeltelijk geslaagd helaas. Alleen voor Marjolein heb ik een goed boek gevonden, voor de jongens kon ik helaas niet slagen, maar ik heb nog de tijd... Zondag wederom helemaal niets uitgevoerd, dus hier valt ook niets over te vermelden. Het werd in elk geval weer zo maandag.

De afgelopen week was weinig enerverend beste lezers. Het spijt mij machtig. Van de hele werkweek staat mij alleen nog maar bij dat ik weer in geslaagd ben om drie maal te hardlopen, zelfs in de regen afgelopen vrijdag !!! En zij die mijn avonturen een beetje gevolgd hebben de afgelopen jaren weten, wat dat voor een bijzonderheid is. Het weekend was een uur langer dan normaal, eindelijk weer ons afgestolen uurtje terug van de zomertijd. Dat uurtje heb ik aangenaam besteed. De judo ploeg was zondag weer het huis uit, zodat ik wel even de PC van Marjolein onder handen kon nemen. Dacht ik. Een mens kan zich vergissen. Alles wat mis kon gaan, ging ook mis. Het gevolg is dat ik nog met een slecht functionerende Pc van Marjolein zit, en verwijtende blikken reeds heb mogen ontvangen. En hoewel het eigenlijk niet meer bij de belevenissen van de afgelopen week hoorde, werd ik maandag 1 november verrast met het bericht, dat ik (wederom) zonder te solliciteren een andere baas ga krijgen. Getronics zal mijn nieuwe baas worden. Ach, we zien het allemaal wel. Tot zover mijn korte bijdrage.