Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 848
Helaas, ik heb het weer gehad. De vakantie is weer voorbij. Na vijf weken van vakantie ben ik weer terug. Ik mag wel zeggen, dat ik het weer uitstekend naar mijn zin heb gehad in het Amerikaanse. Voorlopig hoef ik me niet meer druk te maken over vrije dagen, want die heb ik bijna niet meer. Nog een dag of drie, en dan zijn al mijn dagen weer op. Maar nogmaals, het was het wel weer waard. We zijn dit jaar onder andere ook weer naar Key West geweest. Voor de geintereseerde lezer: De Keys zijn een soort van wadden eilanden van de Verenigde Staten van Noord Amerika. En Key West is tevens het meest zuidelijke puntje van dit groots en meeslepend land. Bovendien is Key West tevens een bastion en toevluchtsoord voor hippies en alternatieve lui. Dit maakt het ook leuk om hier eens naar toe te gaan. De sfeer die op dit eiland heerst is echt relaxed. Uiteraard hebben we dit jaar ook weer gekanoed. De natuur in Florida is echt wel bijzonder. Je komt ook echt nog wilde dieren tegen. Ook nu weer tijdens het kanoen. Dit jaar was het aantal alligators waar je langs voer weer toegenomen, en zelfs heb ik zeekoeien zien zwemmen. Wat mij ieder jaar weer verbaast is het gebrek aan internet cafe's in dit land van onbegrensde mogelijkheden, anders had u uiteraard wel eerder van mij gehoord. Afgelopen vrijdag ben ik weer in Orlando op het vliegtuig gestapt. Uitgezwaaid door mijn vrouw en kinderen. Zij blijven nog een week. Zaterdag ochtend om half acht des morgens was ik weer op vaderlandsche bodem. Moe, maar voldaan.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 870
U heeft nog wat van mij te goed beste lezer(es). Vorige week heb ik verstek laten gaan. Ik was out of the Cool:Closet. Mea Culpa, mea maxima culpa. We nemen u dus nog een terug naar de gebeurtenissen van twee weken geleden. Van die werkweek staat mij niets bij, dus schakel ik moeiteloos over naar dat bijbehorende weekend. Mijn schoonvader zit inmiddels, zoals u wellicht nog weet, in een bejaardenhuis. Dit betekende dat zijn appartement verkocht werd. Aangezien zijn appartement met ingang van 1 juli opgeleverd moet worden, was het dus zaak om zijn flat leeg te halen. Een mens verzamelt dan toch een hoop spullen. Maar met vereende krachten slaagden wij er in om op deze zaterdag zijn flat leeg te halen. Veel spullen gingen naar de kringloopwinkel. Het woord winkel vind ik misleidend, want het impliceert dat er een inkoop beleid aan te pas komt bij deze mensen. Maar je mag die spullen, die nog goed zijn, gratis daar afgeven. Zelfs een simpel woord van dank kan er nog niet vanaf. De rest van de spullen ging naar de vuilstort. Uiteraard waren er nog een aantal zaken waar een emotionele lading achter zat, en deze werden dan door de betreffende belangstellende geclaimed. Toch blijft het een trieste zaak om spullen die deze mensen om zich heen verzameld hadden ter stort aan te moeten bieden. Heel apart :-(( Zondag weinig gedaan. Martijn zat met de judo vereniging in Oost duitsland en kwam pas tegen elven 's avonds terug. Wel met een eerste prijs. En toen was het alweer vorige week. In deze week, bleek dat ik nog veel kon leren. Mijn baas vond het nodig om mij ter cursus te sturen. De cursus was getiteld Informatie analyse en methodieken (deftig nietwaar ?). En ik heb me hier uitsteken mee vermaakt. Enig nadeel van dit cursus gebeuren was dat hij gehouden werd in Zaltbommel. Zaltbommel is vanuit Hoevelaken ongeveer net zo ver als Zwolle. Helaas is het stukken minder bereikbaar ! Toch, ondanks file ergenisjes, voelde het aan als een vakantie. Zaterdag weinig bijzonders. Beetje ontspannen, beetje onkruid wieden. Ik begin het namelijk een beetje te leren. Onkruid is namelijk dat spul dat tussen je tegels groeit ! Omdat woensdag mijn eega vierde dat ze een jaartje ouder is geworden (ik ben nu met een oudere vrouw getrouwd ;-)) kwamen zondag mijn ouders en schoonvader langs om dit heugelijke feit toch nog extra glans te verlenen. Eigenlijk hadden we gehoopt op mooi weer, zodat we konden gaan BBQ-en. Maar de weergoden waren ons minder goed gezind. Dit hield dus in dat ik in de tuin stond te BBQ-en, en de rest lekker binnen zat om het door mij geleverde voer te verwerken. Toch wel gezellig. Ik merk nu dat ik lekker af kan gaan tellen voor mijn vakantie !!!! Nog maar twee weken.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 857
Afgelopen week mocht ik samen met Ruben naar een bijeenkomst van zijn nieuwe school. Hij gaat na de vakantie ook naar de middelbare school, en wordt dan ook brugmugger. Twee jaar geleden mocht ik deze bijeenkomst samen met Martijn bijwonen. Ik kon nu dan ook constateren dat men ieder jaar blijkbaar hetzelfde verhaal vertelt. Dezelfde grappen over basislarven en brugmuggers, en dezelfde indeling van de rest van de avond. Maar voor Ruben was het allemaal erg nieuw en uiteraard reuze spannend. Gelukkig zit hij bij kinderen in de klas waarmee hij ook al 8 jaar op de basisschool heeft doorgebracht. Nu is hij nog driftig bezig om zich voor te bereiden op de afscheids musical. Verder vorm ik nu wederom een minderheid in huize Faber. De rest van de familie is geobsedeerd door het EK voetbal. Dus enige inspraak over het te kijken tv programma kan ik wel vergeten. Zaterdag moest Marjolein nog jujitsu examen doen. Ze ging haar gele band halen. Uiteraard ben ik wezen kijken, ook al betekende dit dat ik er vroeg voor moest opstaan. Maar dat had ik er uiteraard wel voor over. Ze haalde het examen met succes, dus ze mag nu de gele band dragen. Ik begin zo langzamerhand af te vragen of ik ook niet op jujitsu moet gaan. Al was het alleen maar om mij staande te kunnen houden in het gezin. Verder was de zaterdag een rustige dag. Zondag vierden mijn ouders het feit dat ze reeds 45 jaar in de echt verbonden zijn. Dit feit had reeds plaats gevonden in mei, maar door omstandigheden was zondag de dag dat dit gevierd werd. Marjolein was op het idee gekomen om een z. g. stretched limousine te huren voor het bruidspaar, en ze een trip door memory lane aan te bieden. Kortom een rondrit langs plekjes waar ze gewoond en gewerkt hebben. Dit viel in goede aarde mag ik wel zeggen. Op zich was het wel spectaculair om deze limousine bij mijn ouders voor de deur te krijgen. Mijn ouders wonen namelijk in een rijtje huizen met een leuk gazonperk van gemeentewegen voor de deur. En de straat hieromheen is niet berekend op lange wagens kan ik u vertellen. Dus dat werd een aantal malen heen en weer manoevreren om de woonstee mijner ouders weer te verlaten. Mijn kinderen mochten mee met Opa en Oma op hun tocht. Verder hebben we nog later op de dag, toen de toer weer was afgelopen, gebowled samen met het gezin van mijn zus en uiteraard mijn ouders. 's Avonds heb ik kennis mogen maken met het verschijnsel wokken. Mijn ouders hadden nog meer familie en kennisen uitgenodigd en met dit gezelschap zijn we in Amersfoort wezen wokken. Een zeer aan te bevelen vorm van Chinees kan ik u verklappen. En om de klassiekn nog te citeren: LEKKUUUUUUURRRRRRRHHHHH. (ik hoop dat ik het goed gespeld heb). Moe maar voldaan was de familie Faber rond half tien weer thuis. Tot zover even weer deze lezing. Bij deze wil ik u nog even mededelen dat dit even mijn laatste bijdrage zal zijn voor de kast. Deze jongen gaat op vakantie vrijdag. Op naar het land der onbegrensde mogelijkheden. Ik wil wel proberen om u vanuit dit land mijn belevenissen te mailen, maar de ervaring leert mij helaas dat in dit prachtige land het aantal internet cafe's per vierkante mijl bedroevend laag is. Dus waarschijnlijk hoort u over vijf weken weer van mij.
Saludos amigos.