Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 866
Ik moet bekennen dat van lopen de afgelopen week maar weinig is terecht gekomen. Alleen Maandag bracht enig soelaas. Woensdag was Marjolein aan de beurt om Martijn naar de bondstraining te chauferen zodat ik even op Ruben moest passen, en vrijdag was, zoals u wellicht ook heb mogen ervaren, een beetje stormachtig. Zaterdag werd mij verzocht om de oudste van mijn kroost te begeleiden in de aanschaf van een gamepad voor den PC. Hij vond dat een onontbeerlijk stukje hardware voor zijn PC. Ikzelf had mij nog nooit in dergelijke hardware verdiept, en ik stond dan ook verbaasd over de prijzen die men voor dergelijke producten vraagt. We hadden geheel Amersfoort afgestruind, maar zijn keuze bleeft toch op een draadloos apparaat van zo'n 59 Euri steken. Of je een emmer leeg gooit. Daar heb je bijna een harde schijf voor ! Maar goed, hij is er blij mee en bovendien het was zijn zakgeld. Zaterdagavond ging Ruben naar een discofeestje. Een van zijn klasgenootjes organiseerde dat. Dus de haren dienden goed in de gel te worden gezet. Het meest blitse shirt werd uit de kast getrokken en aan gedaan. Toen ik een aantal uren later ons feestbeest weer ging ophalen, kon ik door de voorruit van de feestwoning naar binnen kijken. Ik herkende het blitse shirt al van verre, en zag dat men zich onledig hield met het zogenaamde schuivelen. Een glimlach kon ik niet onderdrukken. Hier kwamen wat jeugdherrinneringen naar boven ;-)). Toen ik in de dans kamer aankwam zag ik dat men inderdaad wel schuifelde maar dat het eigenlijk toch wel eng ervaren werd dat je dat met een meisje moest doen. De armen zover mogelijk gestrekt om haar nog maar niet tegen je aan te voelen, op deze wijze schuivel je nog als je 11 bent. Bovendien had men ook een rookmachine aangeschaft, en deze hard aan het werk gezet, zodat ook het uitzicht beperkt bleef. Zondag was de familie weer aan het judoen geslagen, zodat ik helemaal alleen achter bleef. Eerst zag het er naar uit dat ik dus zeer ongestoord de F1 race zou kunnen bewonderen. Maar dit ging niet helemaal door. Mij was verzocht om mijn schoonvader te begeleiden, terwijl hij op visite bij mijn ouders ging. Dus de middag gezellig bij mijn ouders doorgebracht. 's Avonds mijn schoonvader weer naar huis gebracht, en gelukkig was ik zo verstandig geweest om het F1 circus op te nemen, zodat ik hier nog even van kon genieten. De start opstelling op de grid was voor mijn team een droom situatie. Webber op plaats twee en een Ferrari op plaats een. Helaas viel Webje uit. Volgende keer beter. Verder de avond voor de buis doorgebracht, en na weer een leuke aflevering van Dead like me, weer rap tussen de klamme lappen gekropen. Want we gaan er weer fris en fruitig tegen aan deze week !
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 861
Deze week kreeg Ruben de uitslag binnen van zijn CITO toets. Volgens zijn CITO toets zit hij ergens tussen VMBO-T (vroeger de MAVO) en VMBO-kader (LTS ? LEAO?). Dit verbaasde ons niet. Met Ruben heb je altijd strijd over wanneer hij zijn huiswerk gaat maken. Tegenwoordig hebben ze ook op de lagere school al huiswerk. En met Ruben is het iedere keer weer een strijd. Dit in tegenstelling tot zijn broer, die je nooit daarover achter zijn vodden aan hoeft te zitten. Ook is Ruben erg slordig in het beantwoorden van vragen. Hij snapt het allemaal wel, maar is iemand die veel slordigheids fouten maakt. Dit illustreert hij dan bijvoorbeeld door een rekentaak helemaal foutloos te maken, en in de volgende taak, waar dezelfde soort sommen staan, er geeneen goed te hebben. Als bijvoorbeeld dan de uitkomst 9,68 zou moeten zijn op een deling, krijgt hij er 9,70 uit.. Bij benadering goed, dus. Helaas, wordt op school een meer exacte benadering verwacht. Maar goed, het doel was hem op de VMBO-T te krijgen, en dat gaat waarschijnlijk wel lukken. Ook het advies van de leraar wijst die kant op. Zaterdag geen zak meegemaakt. En zondag ook niet. Dit keer was Ruben die zondag moest judoen, zodat ik voor de verandering eens met Martijn alleen thuis was. En ach ja, ik heb ook nog gelopen deze week. Ik heb eindelijk nu voor mezelf een redelijk loopschema gevonden, wat een beetje variatie aanbrengt in mijn lopen. Maandags 5,3 km, woensdags 8,5 en vrijdags 10 km. Ik moet zeggen dit bevalt me wel. Waarschijnlijk hou ik u wel op de hoogte van mijn bevindingen in deze. Volgende week maar weer dan ?
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 837
Het was een gebroken weekje, de afgelopen week. Op woensdag was namelijk Martijn jarig. 14 Winters is hij nu geworden. Voorwaar een hele leeftijd. Ik heb, om dit te vieren, op woensdag dus maar vrij genomen. Op zich een rustig dagje gehad. Alleen mijn schoonvader, mijn ouders en mijn schoonzus met haar man gaven acte de presence. Eigenlijk was het hierdoor nu ook dubbelop feest, omdat mijn schoonzus ook jarig was. Op zich was het wel lekker, om op deze wijze de werweek te onderbreken. Verder was de werkweek er weer een uit een lange serie. Zaterdag mocht Martijn meedoen aan de districts kampioenschappen van midden Nederland voor -17. Ach, als je als prille 14 jarige tegen kleerkasten van 16 moet spelen, heb je nog niet veel in te brengen. Ach de Olympische gedachte telt, vooral dit jaar, natuurlijk ook. En met twee gewonnen wedstrijden en twee verloren was het toch nog leuk. Ik had vorig jaar de stille hoop dat kinderverjaardagen nu rap afgelopen zou zijn, daar het not done was om op deze wijze je verjaardag te vieren. Toch wilde Martijn zijn verjaardag niet helemaal geruisloos voor bij laten gaan, dus zondag had hij zijn vrienden uitgenodigd voor een voedzame gourmet dis. Om twee uur werd men hiervoor verwacht te huize Faber. Voor het eerst sinds tien jaar waren er nu ook weer meisjes bij (2). Voorwaarde voor het vieren was wel, dat wij als ouders ons onzichtbaar zouden maken. Dus zijn Marjolein en ik maar ter visite bij mijn ouders gegaan. Wij werden nog uitgeleide gedaan door de massa, met de verzekering dat ze zelf wel de brandweer konden bellen. Heel gerustellend. Toch waren we dus wel blij dat bij terugkomst het huis nog onbeschadigd op zijn plek stond. De schare had zich na het bunkeren zich voor de tv gevlijd en was lekker passief aan het buizen. Om acht uur was de rust in huize Faber weer teruggekeerd, en konden we weer over naar de orde van de dag. Dit hield in, dat we gingen kanaalzwemmen. Tijdens deze oefening kwam ik erachter dat de film Analyze This werd uitgezonden. Deze had ik nooit gezien, dus ik bleef hierbij hangen. Wat een grappige film. Ik heb inderdaad een aantal malen smakelijk moeten lachen. En daarna was de koek weer op ! Het werd weer tijd om energie te gaan opdoen voor de komende werkweek. Tot zover dus !
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 825
Even weer mij de belevenissen van de afgelpen week weer op het netvlies brengen. De afgelopen week weer met sloven en dergelijke doorgebracht. Ook het hardlopen gaat uitstekend, mag ik wel zeggen. Ik voel me weer als de jonge god, die ik eigenlijk ook nog wel ben. De tijden zijn nog niet om over naar huis te schrijven, maar dat komt nog wel. Zaterdag hadden wij ons in huize Faber heilig voorgenomen om eens wat klusjes ter hand te nemen. Bijvoorbeeld het vegen van de schoorsteen, en weer kan ik u vertellen dat het bij een voornemen is gebleven. Dan maar de auto door de wasstraat heen rijden. Dan had ik toch nog het idee dat ik nuttig bezig was. Ruben wilde wel mee. De grote atractie is dan om in de auto te blijven zitten, terwijl deze door de wasstraat getrokken wordt. Hij is inmiddels 11 maar het blijft blijkbaar toch wel leuk om mee te maken. Verder lekker niets uitgevoerd. Zondag moest Martijn opdraven voor een team toernooi bij Rotterdam. Dus Marjolein en Martijn waren de godganse dag weer onder den pannen. Het resultaat mog in elk geval er zijn. Het team werd eerste. En vooruit, ik zal ook een paar foto's toevoegen. Ruben en ik zaten dus vreedzaam thuis. Lekker computer spellen tegen elkaar spelen over het netwerk. Age of Empires is momenteel zeer favoriet bij ons. Erg leuk, vooral tegen elkaar. En ach, zo gaan de dagen in vreugde voorbij. In de avond nog gekeken naar een nieuwe serie op de kijkbuis, getiteld Death like me. Ik vind het wel een goede serie. En dan nu maar weer afwachten of deze week nog wat spannends gebeurt in het leven van Simon Faber.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2004
- Hits: 813
De afgelopen werkweek mocht ik even de lente ontdekken in de ogen van de tandarts assistente, maar blijkbaar was ik niet interressant genoeg om op korte termijn mekaar nog eens te ontmoeten. Over een half jaar mag ik weer terugkomen, en kijken of het dan nog steeds lente is. Verder ging ook deze week weer lekker snel voorbij. Vrijdag de week nog weer feestelijk uitgeluid met 7 km loopje. Zaterdag zijn we met het complete gezin naar de stad van Dood & Verderf geweest. Het hoort bij een goede traditie dat wij eens per jaar een neef opzoeken die daar woonachtig is. Voor mij gaan dan altijd jeugdherrinneringen opspelen. Ik heb daar namelijk nog twee jaar op school gezeten. Toch is Amsterdam wel mooi. Ook hoort bij de traditie dat wij dan even binnenlopen bij een Chineze winkel op die gracht waar ze altijd een bloemenmarkt hebben. Ze verkopen daar ook meubelen (de chinees dan, niet de bloemenmarkt), en iedere keer komen we dan bijna in de verleiding om een rozenhouten eettafel met stoelen te kopen. Ook dit jaar hebben we aan de verleiding weerstand weten te bieden, maar het kostte meer moeite dan anders. Wat ik wel apart vind is dat je op die bloemenmarkt ook nog starterskits kan kopen om weed planten te kweken. Maar dat zal ongetwijfeld aan mijn provinciale inslag liggen. Op zondag had ik het rijk alleen met Ruben. Martijn en zijn moeder waren naar het verre Belgie getrokken om daar te gaan judoen. Martijn dan, Marjolein is meer het supporters type. De vraag van mijn wederhelft voor deze dag was of ik de was wilde verzorgen. Geen probleem, ik stop wel was in die machine. Echter na een uurtje ging ik de machine eens controleren, want het bleeft wel erg rustig. Het apparaat deed niets meer, en was duidelijk nog niet eens halverwege. *&^()( waren ongeveer mijn gedachten, en die sprak ik dan ook uit. Ik vermoedde dat het filter wellicht verstopt was, dus dat maar eens er uitdraaien. En dan loopt ook de wasmachine leeg..... Inderdaad, filter compleet verstopt want om nu ook nog eens de broekzakken leeg te halen is voor mijn kroost wel heel vermoeiend. Wederom *()&^$#% (touwtyf.....). Filter leeg, badkamer blank, en dan maar filter er weer in doen. Wasmachine aan....... Blijft gewoon uit. Bezorgdheid maakt zich nu van mij meester. Wat nu ? Toch maar eens de stroomtoevoer controleren, en ja hoor.... De stekker steekt in een tijdklok, en die was keurig uit gegaan. Nu maakt een schaamtegevoel zich van mij meester. Maar ach, weer een ervaring rijker. Verder heb ik wel de zondagsrust gerespecteerd, zodat ik nu weer fris en fruitig aan den arbeid mag !