www.simonfaber.eu

Geen bijdrage

Geen bijdrage

De werkweek was lekker kort. Slechts vier dagen hoefde ik mij maar nuttig te maken voor de maatschappij. Want de week begon met tweede paasdag. Ik geloof niet dat ik veel bijzonders heb uitgevoerd die Paasmaandag. In ieder geval niet naar meubel boulevards of iets in die strekking. Dat schijnt een traditie te zijn in Nederland. Maar wel een waar ik mij nog nooit in gestort heb. Dus na een werkweek van vier dagen brak het weekend weer aan. En eigenlijk ging dit weekend ook in stilte voorbij. Ben zelfs niet wezen toeren op de motor. Wel kwam op zaterdag mijn moeder nog langs. Hier is toch een patroon te ontwaren voor de geoefende kast:lezer. Wel, in plaats van op de brommer, weer eens uren besteed achter mijn PC. Zinloos spelletjes doen. Ook mooi.

De werkweek ging weer in vreugde voorbij. Voor ik het wist was het weer vrijdagmiddag. Tijd voor het weekend. En, om met Jan Pelleboer te spreken, het weekend was weer een zeven. Zaterdag even de drankvoorraad aangevuld bij de slijter. Je moet toch wat in tijden van Corona. Zondag met Marjolein een eindje wezen toeren in de cabriolet. Dakje los, wind in je haren. Go with that banana. En net toen we weer thuis waren kwam Ruben aanwaaien. Dus de F1 maar opgenomen, en lekker gezellig zitten ouwehoeren met mijn jongste zoon. Toen hij wederom huiswaarts was getogen, met het bord op de schoot gekeken naar de F1. Ik heb genoten, maar daar zal ik niet de enige in geweest zijn.

Het was mij een kort werkweekje dit keer. Mijn werkgever had iedereen verzocht om vrijdag vrij te nemen. Hij mag, dat vindt hij zelf in elk geval, een aantal dagen in het jaar verplicht aanwijzen om verlof te nemen. Dus vrijdag was zo’n dag. En eigenlijk kon ik het dit keer daar wel mee eens zijn. Lekker een lang weekend. Ook wel fijn. Maar eigenlijk heb ik deze dagen alleen maar benut om niet veel uit te voeren. Zondag kwam in de middag Martijn nog langs om zijn ouders eens te bezoeken. En hij heeft nu gewoon de knoop doorgehakt. Volgend jaar wil hij trouwen. Eigenlijk wilde hij al eerder trouwen, maar Corona. U weet wel. Nu heeft hij een datum geprikt voor volgend jaar, en ook al een locatie geregeld. Dus het wordt voor hem nu allemaal wat concreter. Toen Martijn weer net weg ging stond ineens de volgende motor bij ons in de voortuin. Ruben kwam even langs ter visite. Echt de afwisseling van de wacht. Ruben bleef ook meteen een vorkje mee prikken bij ons, want Marjolein had zich lekker uitgesloofd in de keuken. En omdat in verband met Ramadan de avondklok met een uur is opgeschoven, kon Ruben nog even wat langer bij ons blijven. Dus dat was weer een leuke bijkomstigheid. Verder kabbelt het leven vrolijk voort…….