In de laatste week van het jaar 2021 was ik vrij. Dus heb ik mijn tijd niet zinvol besteed. Een beetje motorrijden, een beetje mijn motor oppoetsen, spelletjes doen op de computer en dat was het wel zo’n beetje. Op maandag nog wel even met mijn moeder naar Zeewolde gereden. Wat is er nu zo boeiend aan Zeewolde? Absoluut niets, kan ik u verklappen. Maar hier was wel een afspraak gemaakt voor mijn moeder om een booster prik te halen. Mijn moeder is slechts 82 en had nog steeds geen oproep gekregen om een booster prik te halen in december. Dus heb ik een afspraak gemaakt via de website. Want telefonisch waren de dames en heren van de GGD totaal onbereikbaar. Maar de dichtstbijzijnde priklocatie was voor mijn moeder dus Zeewolde. Dit terwijl Amersfoort op een steenworp afstand van ons ligt. De drukte viel bijzonder mee in Zeewolde. Geen wachtrijen. Mijn moeder kon meteen geholpen worden, en is nu een booster prik rijker. En zoals gezegd ging de rest van de week in vreugde voorbij. Op donderdag was ik het eigenlijk zat dat ik nog steeds niet naar Amerika kon. Ik zou eens een reis gaan boeken, liefst eind januari. Want tegenwoordig kan je geen lange termijn planningen meer maken. Maar op de site van buitenlandse zaken las ik dat met ingang van 30 december, Amerika een hoog risicogebied was geworden. Dit is een beetje vreemd, want als ik vrienden in Florida mag geloven, loopt het daar allemaal wel los qua corona. Maar goed. Amerika is nu een hoog risico gebied. Wat inhoud dat je minimaal 10 dagen in thuis quarantaine kan gaan zitten als je terug komt. Dan maar niet, en hopen op een mooie zomer. Vrijdag was het oudjaarsdag. Normaal staat Marjolein dan oliebollen te bakken dat het een aard heeft. Dit keer niet, en ging zij naar Martijn toe om oliebollen te halen voor ons. Martijn heeft blijkbaar de traditie overgenomen van zijn moeder om ladingen oliebollen te produceren voor familie en kennissen. Oudejaarsavond hebben we met zijn tweeën doorgebracht. Beetje netflixen. Om 12 uur zijn we naar de werkkamer van Marjolein gegaan. Daar heb je een leuk uitzicht over Hoevelaken. En daar hebben we genoten van het vuurwerk verbod. Wat me opviel was dat er een hoop siervuurwerk werd afgestoken, en dat siervuurwerk was ook nog eens van hoge kwaliteit. Schitterend gewoon. Op nieuwjaarsdag ben ik traditiegetrouw bijzonder brak. En dit jaar was geen uitzondering. En dat terwijl ik al om half 2 in mijn mandje lag. Zelfs mijn moeder lag later op haar bed! Maar 1 januari hoort ook brak te zijn. Traditie, nietwaar? Ook tot die tradities behoort de visite die wij afleggen bij mijn moeder. Daar ook meteen gegeten, en daarna rap weer naar huis. Die avond werd het niet zo laat in het huis van de doctor kan ik u verklappen! Rest mij nu niets anders dan de Kast:genoten, onze trouwe lezer(es) en al hun familie een voorspoedig 2022 toe te wensen. Laten we hopen dat dit het jaar is, dat we eindelijk van die idiote, en nergens op gebaseerde, coronamaatregelen af zullen zijn.