www.simonfaber.eu

Afgelopen vrijdag ben ik nog met moeder en mijn zusje naar de notaris geweest. We moesten tekenen voor de erfenis. Eerder kan er geen akte van erfrecht worden opgesteld. En dat is weer nodig voor de diverse instanties. We zijn nu drie maanden verder en nog steeds met de afhandeling bezig van het overlijden van mijn vader. Mijn advies is dan ook, overlijdt alstublieft niet. Het geeft een behoorlijke administratieve rompslomp voor de nabestaanden. Verder valt er weinig te melden ben ik bang. Zaterdag nog wel even een ritje gemaakt, maar zondag was het gewoon te smerig weer om naar buiten te gaan. Zaterdag was trouwens ook wel spectaculair met de wind die er woei. Vooral als je een stuk hei ging oversteken. Maar verder hadden we afgelopen weekend geen afspraken en ook geen belevenissen die de moeite waard waren om te worden bewaard voor het nageslacht. Dus dat was het weer.

Laten we ons deze keer maar weer beperken tot het weekend. Dat zijn toch de dagen die er echt iets toe doen. Zaterdag was het nog best redelijk weder. Dus de brommer gepakt en toch maar even een rondje rijden. Niet te lang, want in de middag moesten we nog naar mijn schoonzusje. Zij vierde het feit dat ze vorige week alweer 70 was geworden. Gelijktijdig met de dag dat Martijn alweer 29 is geworden. Wat vliegt de tijd. Om bij dit feit even stil te staan had zij een restaurant/kroeg afgehuurd. En die kreeg ze nog aardig vol kan ik u verklappen. Zij is orthodox vegetarisch. Dus het eten was verstoken van vlees, maar het was echt lekker. Ik vertelde dit ook aan haar, en zij was aangenaam verrast dat ik dit meldde. Normaal gesproken steek ik altijd de draak met haar vegetarische leefstijl. Ik ben nu eenmaal een echte omnivoor. Dus dat ik haar met het eten complimenteerde is iets wat haar wel goed deed. Het was kortom weer heel gezellig. Een hoop familie leden weer gesproken. Toen ik thuis kwam was ik echter wel bijzonder moe. De oogjes gingen rap toe, terwijl ik nog voor de tv gekluisterd zat. De volgende dag naar mijn moeder gegaan. Zij had weer een lading met administratieve afhandeling wegens het overlijden van mijn vader. We hopen dat we nu het eind van de afwikkeling een beetje gaan krijgen. Ik kon in ieder geval weer aan de slag. En daarmee zijn we al weer aan het einde gekomen van de week belevenissen. We gaan er weer fris en fruitig tegen aan.

De werkweek. Als bijzonderheid kan ik vermelden dat ik weer voor het eerst in jaren op een fiets gezeten heb. Dat is voor mij een bijzonderheid. Dat komt namelijk zo. Mijn auto moest voor een onderhoudsbeurt weggebracht worden. Dus doen we dat uiteraard op vrijdag, want dan ben ik in Nederland. Bij het maken van de afspraak vroeg de mevrouw van de garage of ik een leenauto of een fiets mee wilde nemen zolang mijn auto in onderhoud was. En in een vlaag van verstandsverbijstering heb ik gezegd, doe maar de fiets. Het was er uit voor ik er erg in had. Vaag speelde in mijn hoofd het argument dat ik toch thuis werkte, dus dat leek mij een reden om dan maar eens om de fiets te vragen. Dus toen ik de auto op vrijdag weg bracht, besefte ik ook ineens dat de garage voor mij letterlijk aan de andere kant van Amersfoort zat. En ook besefte ik, dat ik eigenlijk een bloedhekel aan fietsen heb. Maar goed. Gedane zaken nemen geen keer, dus peddelde ik ’s morgens op de fiets weer naar huis, en in de avond weer met de fiets naar de autodealer. Fietsen is iets wat je niet verleerd, maar ik ben nog steeds geen fan. Wel viel het mij op dat mijn conditie niet zo slecht is, als ik had aangenomen. En op vrijdag ook een paar keer de motorzaak gebeld, om te zeuren of mijn motor niet al klaar was. (voor de oorzaak, zie vorige bijdragen). En gelukkig op vrijdagavond het verlossende telefoontje, ik kon mijn motorfiets ophalen. Qua weer dus precies op tijd, want ik weet niet hoe het weer bij u was, maar bij ons was het heerlijk weder. Lekker langs ’s Heeren wegen rondrossen.

Op zondag ook nog even mijn moeder opgehaald. Die had ook weer was administratiefs voor mij om te regelen. En mijn zwager met zijn wederhelft kwam ook spontaan langs. Dus wij hadden zondag over belangstelling zeker niet te klagen. Mijn moeder bleef nog lekker eten, en na het eten haar weer naar huis gebracht.

Verder, ter afsluiting, de zondag in gepaste rust doorgebracht.

Het project waar ik aan werk,  is de afgelopen week in een oplevering terecht gekomen. Dus betekent dit voor mij dat het ineens wat rustiger is geworden, want er mag niets aan de code worden aangepast.
En nieuwe dingen worden nog niet opgepakt. Ik haat dit soort perioden. Je wilt wel dingen oppakken, maar het gaat niet. Awel, we bezitten onze ziel maar weer in lijdzaamheid. Dat brengt ons naadloos weer naar het weekend.

Bij ons was het goddelijk weer, ik weet niet of dat ook bij u zo was, maar zoals gezegd in het midden van het land leek het wel voorjaar. Ik had op zaterdag wel met mijn moeder afgesproken om haar laptop eens onder handen te nemen, want dat ding was niet meer vooruit te branden. Maar vanwege het mooie weer toch alvast maar op de motor naar moeder gereden. Dan kon ik na afloop meteen weer door, nietwaar.

Ik heb wat dingen uitgeprobeerd, maar eens zien of het daadwerkelijk nu ook sneller is geworden. De laptop, niet de motor.  En ik kon weer lekker rondrossen op mijn stalen ros. Zowel de zaterdag, alsook de zondag. Ik schat dat ik zeker 300 kilometer aan meer ervaring heb opgedaan van het weekend. Net toen ik zondag terug was, kwam ook Martijn nog even ter visite. Hij stak ook in zijn motor kledij, want hij was samen met zijn vriendin en haar vader ook wezen toeren op hun brommers.

Dus u leest het. Het was een en al brommer jolijt wat de klok sloeg.

Verder staat mij weinig van het weekend voor de geest, dus zal ik nu ook wel de belangrijkste zaken wel behandeld hebben.

 

De werkweek was niet bijster interessant, dus die laten we dan maar onbesproken. Vrijdag nog wel mijn motor aan de reparateur aangeboden ter reparatie. Zie voor de oorzaak hiervan de belevenissen van vorige week. Zaterdag nog ter verjaring geweest bij vrienden. Het was weer fijn om iedereen weer te zien. En ook natuurlijk erg gezellig. Op aanraden van Martijn had ik ook nog een computerspelletje gekocht. Vroeger (toen ik nog onschuldiger was) moest je hiervoor nog naar een zogenaamde computerwinkel. Tegenwoordig plaats je je bestelling op Steam, en een uurtje later is het spel gedownload en kan je gaan spelen. Zondag dus gedwongen om dan maar te gaan computeren, want mijn motor….. En dat was de weinig enerverende week van mij alweer.