www.simonfaber.eu

De werkweek gaat volgens het inmiddels bekende ritme voorbij. Het enige wat ik er over kwijt wil, is dat het nu een beetje onzeker is, hoelang het project nog gaat duren. En hoelang ik nog naar Antwerpen moet gaan. Maar verder wil ik hier nog niet over uitweiden. Het is spannend, dat is het enige wat ik er nog over kwijt wil. Op vrijdag, omdat ik toch door de week wat uren teveel had gemaakt, heb ik nog mijn motor weggebracht voor onderhoud. Met tevens het verzoek om ook eens kritisch naar mijn voorband te kijken. Het is per slot van rekening al mei, en ik vond nog steeds dat men wel eens de straten en wegen mocht gaan strooien. Het was voor mijn gevoel nog steeds glad. Bleek dus dat dit niet aan het strooi beleid van de overheid lag, maar meer aan het feit dat mijn voorband een slick geworden was. Dat vermoeden had ik al. Maar goed, nu is de brommer dan ook klaar voor een zomerlang toeren. Dus op zaterdag dat dan ook maar gedaan. De motor onderhoudsmeneer had mij nog op het hart gedrukt dat ik de eerste honderd kilometer een beetje rustig moest rijden met de nieuwe band. En op het wereld wijde web sprak zelfs iemand dat je moest rijden als een oud wijf. Dat doe ik normaal al, dus nu reed ik de eerste honderd kilometer dan maar als een oud wijf met rollator problemen. Daarna kon ik wederom mijn oude rijstijl hanteren, en ik kan u verklappen dat het een wereld van verschil maakt, een band met profiel. Het was zaterdag heerlijk weer in het midden van het land, dus we hebben ook nog lekker daarna in de tuin gezeten onder het genot van een drankje en een hapje. Zondag nog even naar mijn moeder voor administratie en koffie. En daarna nog maar weer verder gegaan met het grote brommer rijden. Het was veel minder feestelijk weer als de zaterdag, dus helaas daarna niet in de tuin gebivakkeerd. Je kan ook niet alles hebben. En dat was het alweer voor deze week.

Donderdag had ik mijn laatste cursusavond Inleiding in Python. Dus dat kennen we ook weer, zullen we maar zeggen. En verder valt over de werkweek weinig te vermelden. Zaterdag vierde mijn moeder haar verjaardag. Tachtig is ze nu geworden. Met haar kinderen en kleinkinderen en aanhang zijn we naar de Griek in Leusden geweest. Bij Kast genoten gaat er nu een lampje branden. Griek in Leusden? Kan dat bekend voorkomen? Zeker, het is dezelfde Griek waar we ooit ook eens een reünie bij hebben gehad. Dus ik hoef de kast genoten waarschijnlijk niet te vertellen hoe dit in de smaak is gevallen. Want, ook dit keer was het weer zeer smakelijk. Het was de eerste verjaardag van mijn moeder die ze zonder mijn vader moest vieren in 60 jaar tijd. Die gedachte bleef uiteraard wel hangen gedurende haar verjaardag, maar het was toch heel gezellig om met zijn allen uit eten te gaan. Zondag weinig uitgevoerd. Uiteraard de auto race bekeken. Ik vond het bijzonder spannend, en was redelijk verheugd dat Max in ieder geval zijn derde plek wist te behouden. Toen we ’s avonds voor de televisie zaten kreeg Marjolein ineens een telefoontje. De buurvrouw van een tante van Marjolein meldde dat haar tante in het ziekenhuis was opgenomen. Haar tante woont nog op zichzelf, maar alleen en heeft ook geen kinderen. Zij was vrijdag gevallen, en heeft vervolgens twee dagen op de grond gelegen in haar flat. Ze kon niet meer overeind komen. Op een gegeven moment heeft ze zondag toch nog de aandacht weten te krijgen van de buurvrouw, en vervolgens is ze opgenomen in het ziekenhuis. Daar maakt ze het redelijk goed, maar de vraag is nu wat er nu moet gaan gebeuren, want wij denken dat ze nu echt niet meer op zichzelf kan wonen. Hier gaan we dus waarschijnlijk nog wel meer van horen…

Afgelopen maandag was het natuurlijk nog tweede paasdag. En het was nog mooi weer ook nog. Mijn moeder hadden we nog uitgenodigd voor die dag, dus lekker in de tuin een beetje lopen kletsen en drinken en gezellig zijn, en ’s avonds nog gezellig met zijn drieën bij ons eten. Door de paas was de werkweek uiteraard maar 4 dagen. Waarvan ik er maar 2 in België moest doorbrengen. Want ik moest op donderdagavond wel weer op tijd in Utrecht zijn vanwege een cursus Python. En dan was het makkelijker indien ik niet rechtstreeks vanuit België daarheen moest kachelen. De komende paar weken zijn mijn thuiswerk dagen dus donderdag en vrijdag, want de komende weken heb ik dus de cursus Python op donderdag. Was trouwens nog een heel gedoe om Utrecht op tijd te bereiken kan ik u vertellen. Ik moest om half 7 in Utrecht zijn. En ik dacht dat ik dan wel om kwart over vijf van huis kon gaan, om dan op tijd op de cursus te verschijnen. Dat was dus een misrekening. Ik kwam dus te laat op de cursus aan, gelukkig niet echt heel veel te laat. Maar het is ronduit belachelijk dat je meer dan een uur en een kwartier over een afstand van slechts 40 kilometer doet. Dan het weekend. Koningsdag. Het weer zat op zaterdag niet mede. Moest nog wat administratieve taken voor mijn moeder verrichten, en verder gaat deze Koningsdag bij mij niet echt als spannend te boek. Op zondag nog even een klein tochtje op de brommer gemaakt. Wat mij er aan doet denken, dat ik maar een afspraak moet maken met de motor onderhoud meneer. Mijn voorband begint toch wat glad te worden. Iets wat je redelijk kan merken. Af en toe heb ik namelijk nog het idee dat het glad is, terwijl het toch al een paar weken dooi is. Ook op zondag nog de F1 bekeken, uiteraard. Baku. Weinig enerverend. Net als de rest van het weekend trouwens.

Ook deze week was ik maar twee dagen in het verre België. Want 1 mei is een feestdag in België. Dus was ik dit keer alleen maandag en dinsdag in Antwerpen. Woensdag mocht ik gelukkig wel thuis werken. En ik kan u verklappen dat als de rest van je collega’s en je klant een feestdag aan het vieren zijn dan schiet je wel lekker op. Ongestoord kunnen werken. Hemels. Donderdag avond nog ter cursus geweest. Python leren. Dus de avond in ieder geval nuttig besteed. Het weekend was het redelijk naatje qua weersomstandigheden. Tussen de buien door even de brommer in het sop gedaan. Knapte hij wel enorm van op. Verder hadden we weinig activiteiten dit weekend. Op zondag nog wel even bij mijn moeder de computerdoctor uitgehangen. Kan mijn moeder ook weer verder op het wereldwijdeweb. Maar verder ging dit weekend uit als een nachtkaars.

Werkweek is al weer zolang geleden, dat is een groot zwart gat geworden. Wel was het vakantie in België, en dus heb ik bewezen dat je in anderhalf uur echt van deur naar deur kan rijden. Alleen bij Antwerpen Oost was het wat druk, maar dat mocht geen naam hebben. Zaterdag dan maar. Martijn had te kennen gegeven dat hij wel eens een stukje wilde rijden, met de motor. Dus zijn we samen een stukje wezen toeren. Hij had nog nooit de route langs de Lek gereden. Ik wilde eerst de zuidkant van de Lek nemen. Maar toen startte Martijn zijn motor. En indachtig de verkeersborden die aan de zuidkant van de Lek staan, waarin harde motorgeluiden sterk ontraden werd, besloot ik meteen op dat moment dat we maar aan de noord de Lek gingen berijden. Wat een lawaai kwam er van die motor af. Ik snapte ook in een keer waarop hij oordoppen droeg. Maar de rit was, zeker wat mij betreft, zeker geslaagd. Martijn vond de route ook geweldig, dus een geslaagde zaterdag. Zondag was het nog steeds heerlijk weder. Het leek wel zomer. Qua activiteiten was er wel wat overlap met zaterdag. In de avond nog de jaarlijkse familie bijeenkomst gehad. Trouwe lezertjes hoeven maar in de bijdragen van afgelopen jaren te kijken, om te zien dat we inderdaad jaarlijks met mijn schoonfamilie gezamenlijk bijeenkomen bij het graf van mijn schoonouders, en dat we dan aansluitend met het hele koppel gaan uit eten. Vanwege het wanstaltig mooie weer konden we nu met zonder jas buiten op het terras eten, en pas om half tien in de avond werd het wat aan de frisse kant om zonder jas buiten te bivakkeren, en dat was dan meteen het sein om de bijeenkomst af te sluiten. Het eten was weer voortreffelijk, en het gezelschap uitmuntend. Dus men spreekt ook hier van een geslaagde gebeurtenis. En toen was 2/3 van het paasweekend weer op, en zijn we aan het einde van deze bespreking.