www.simonfaber.eu

De afgelopen week kreeg ik het verlossende woord van de opticien dat mijn nieuwe bril voor mij klaar lag om opgehaald te worden. Dus donderdag avond, meteen vanuit mijn werk, naar de brillenboer.

Daar aangekomen nog een beetje de bril recht laten zetten, en toen was het tijd om af te rekenen. Vol vertrouwen haalde ik mijn betaalpas uit mijn portemonnee. En op dat moment wist ik echt mijn pincode nog.

Ik steek mijn pinpas in de automaat, en precies op dat moment schiet mijn verstand op blank. Met de beste wil van de wereld wist ik mijn pincode niet meer te herinneren. Na twee vruchteloze pogingen toch maar voor de zekerheid mijn pinpas er weer uit gehaald.

En ik moest er even voor gaan zitten om me mijn pincode weer te herinneren.  Dat duurde een minuut of vijf, en toen wist ik plotsklaps mijn pincode weer. Dit is mij nog nooit overkomen. Mijn eerste senioren momentje. De opticien probeerde mij nog gerust te stellen, volgens hem kwam dit soort dingen vaker voor in zijn praktijk. Maar ik voelde mij toch redelijk voor gek staan in de winkel.  Ook constateerde ik van de week plotseling dat de siliconenkit aan de buitenkant van mijn aquarium los begon te laten. En dat is toch redelijk beangstigend. Honderdzestig liter water is in een aquarium wellicht niet zoveel, daarbuiten, op de vloer bijvoorbeeld, is het wel veel. Dus meteen maar provisorisch een reparatie uitvoeren met siliconenkit.  Het echte vertrouwen in de bak is echter weg. Ik heb dit aquarium nu alweer 18 jaar, dus garantie zit er niet echt meer op. Dus op zaterdag besloten om maar een nieuw aquarium aan te schaffen. Kortom het was een weekje van de grote uitgaven kan ik verklappen. Aankomende week word mijn aquarium bezorgd. Er ligt dus de komende weken een pens vol werk voor mij in het verschiet. Verder kan ik u weinig meer mededelen. Dit waren ze weer de belevenissen uit het leven van Simon.

Wordt ongetwijfeld vervolgd…….

De eerste volle werkweek weer in het nieuwe jaar. En dat was meteen ook de samenvatting van de afgelopen week. Weinig beleefd dit keer. Wel hadden we plannen. We zouden oorspronkelijk namelijk zaterdag met mijn ouders naar het Maurits huis in Den Haag gaan, gevolgd door wat shoppen in het Haagse. Zoals u eerder hebt kunnen lezen had Marjolein weer museum jaarkaarten namelijk gehad, en die moesten we nog inwijden. Maar op zaterdag was het, om het vriendelijk te zeggen, redelijk onstuimig weer. Wij zagen het dus niet zo zitten om met dat weer naar Den Haag te moeten rijden en daar met rotweer te moeten rondsjouwen. Dus dat plan staat weer op de plank. Dus was het een heel rustig weekend. Beetje computeren, kolonisten van Cathan spelen en video kijken. Dat was het wel.

Uiteraard wil ik alle lezers van dit reeds zeer oude blog, alle goeds toewensen voor 2015. Dat jullie allemaal een zeer succesvol en gezond en gelukkig jaar mogen beleven.

Maar eerst moeten we, uiteraard, nog de laatste belevenissen van het vorige jaar met u doornemen. En ook de eerste belevenissen van dit jaar.  Het was weer een kort werkweekje. En ook nog tevens een heel rustig werkweekje.

Zeer kleine bezettingen op kantoor, zeer rustig op de weg. Zo rustig op de weg dat ik dinsdag nog zelfs voor winkelsluitingstijd in Leusden kon zijn om mijn traditionele vuurwerk pakket aan te schaffen. En voor winkelsluitingstijden ergens zijn in Leusden of Hoevelaken is mij nog nooit gelukt.

Woensdag, de laatste dag van 2014, nog gewoon gewerkt. In de avond ging Ruben nog naar zijn broer om daar oud en nieuw te vieren. En het vuurwerk van negen hoog over Amersfoort te bewonderen. Wij gingen naar mijn schoonzus, en hebben daar oud en nieuw uitgezeten. Dat was weer zeer gezellig. Uiteraard nog mijn vuurwerk afgestoken. Om half drie lag ik weer in mijn vertrouwde mandje. De volgende dag was ik wederom behoorlijk brak. Ook dat is een Nieuwjaar traditie. Ook de visite die we dan afleggen bij mijn ouders op die dag kan onder de traditie geschaard worden. En toen waren de feestdagen gelukkig weer op. Zaterdag zijn we nog bij Martijn wezen eten. Dat was op zich het doel niet eens. Martijn woont praktisch naast een bioscoop en we hadden het plan opgevat om met zijn allen naar de bioscoop te gaan. Met zijn vijven naar de nieuwste Hobbit film in 3D. Een hele zit, drie uur film zonder plaspauze. Maar wel heel mooi gemaakt. Het blijft uiteraard zeer bizar dat ze van die dikke pil, die In De Ban Van De Ring is, slechts drie films van hebben gemaakt. En van zo’n dun boekje als de Hobbit hebben ze ook drie films weten te maken. Ergens klopt hier iets niet. Zondag verder weinig uitgevoerd. Alleen de kersttroep weer opgeborgen. Een klusje wat sneller klaar is dan de boel optuigen kan ik u verklappen. Dus nu is alles weer terug naar normaal.