www.simonfaber.eu

Voor Ruben was het de afgelopen week vroeg weekend. Hij kwam zich op woensdagavond al weer zich melden in huize Faber. Een lekker lang weekend voor meneer. Voor de overige zwoegers der aarde ging dit uiteraard nog niet op. Die waren net op de helft van de werkweek. Het weekend was niet echt om over naar de Kast te schrijven. Vrijdag avond constateerde Marjolein dat seizoen vier van de Game of Thrones beschikbaar was voor de verkoop. Ruben en Marjolein zijn beiden hier fan van. Ikzelf heb zo’n serie na 1 seizoen wel weer gezien. Dus Marjolein meteen op vrijdagavond bij BOL de dvd besteld, en ik ben bang dat ik nu echt reclame maak, maar de volgende dag lag inderdaad de DVD bij ons op de voordeurmat. Dus werd er dit weekend naar Game of Thrones gekeken. Ikzelf voelde mij weer wat minnig op de flarden. Zaterdag een kloppende pijn achter mijn oogbollen. Deze pijn verplaatste zich op zondagochtend spontaan ineens tussen mijn schouders. Het positieve effect van mijn lijden was in ieder geval dat ik wel een bron van vermaak voor mijn gezin vormde. Die vonden de houdingen waarin ik door de pijn tussen mijn schouderbladen gedwongen was wel amusant. Waarschijnlijk deed ik ze denken aan een beroemd fictief personage welke zijn leven sleet in de Notre Dame te Parijs. Op zondag uiteraard ook nog de F1 wedstrijd gezien. En ik moet zeggen, ik heb slechtere races gezien. Heel erg knap van Max de manier waarop hij op de baan verschillende inhaalacties ondernam. Petje af! En uiteraard was het fijn om Ferrari weer eens competitief bezig te zien. Verder liep het weekend weer zachtjes naar zijn einde toe, en kon ik verder in stilte lijden.

Heeft u me gemist de vorige week? Ik wel ! De dagen gaan in regelmaat voorbij, en eerlijk gezegd was de deadline voor ons Kast:Gebeuren alweer verstreken voor ik me daar bewust van werd. Maar nu heb je toch wel wat te melden? Na twee weken stilte heb je toch wel wat te melden? Ehhhh. Nee. Sorry. Wellicht vindt u het interessant te vernemen dat bij mijn huidige klant men het serieus overweegt om mij tot het einde van het jaar te verlengen. Dat zou niet gek zijn, niet waar? De weekenden zijn oases van rust. Er gebeurt weinig in. Gelukkig maar ? Dus ………..

Een beetje saaie week achter de rug. Stond voornamelijk in het teken van werk. Zoals vorige week al aangestipt, werd Ruben ook nog eens ziek. Griep. En deze week was hij dan ook nog thuis aan het uitzieken. Woensdag was hij dusdanig opgeknapt dat hij het er weer op kon gaan wagen, en vertrok toen weer naar zijn basis. In het kader van een mens is nooit te oud om te leren moest ik me weer gaan voorbereiden op een volgende certificering. Dat betekende dus iedere avond een e-learning volgen en ook het hele weekend kon ik hier aan gaan besteden. Dus een andere wijze om de week te karakteriseren was dus druk, druk, druk, druk……… Dus geen sociaal leven. Het spijt mij donders. Maar ooit zal er weer een tijd aanbreken dat we weer eens een weekend leuke dingen kunnen gaan doen. Toch?

Geen Bijdrage

Het was weer een drukke werkweek. Wel kreeg ik te horen dat, mits men het budget rond kan krijgen, mijn klant mij graag wil houden tot eind mei. Dat zou mooi zijn. Zaterdag was Marjolein op pad, en moest ik boodschappen doen. Een bezigheid die ik niet al te vaak doe. Omdat ik niet al te vaak boodschappen haal kwam ik erachter dat ik de winkel wel vier keer doorgelopen ben op zoek naar de producten die ik van node had. Onbekendheid met de locaties van de producten speelde mij parten. ’s Avonds de plaatselijke chinees vereerd met onze klandizie. Ruben en ik hadden onze zinnen gezet op chinees, en dus kan ik de babi pangang score weer op 1 zetten. Zondag nog even bij mijn zwager langs gereden om een bakkie te doen. En dat is toch wel noflyk, zoals ze in Friesland zeggen. Gedurende het weekend werd Ruben nog ziek. En dat lag niet aan de Chinees! Griep verschijnselen. Daardoor besloot hij om zondag maar niet af te reizen naar de basis, maar thuis te blijven. En daarmee weer een einde gekomen aan de week zoals wij die kenden.