Site Navigatie
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 700
De afgelopen week kreeg ik te horen dat mijn opdracht eind mei is afgelopen bij mijn klant. Jammer. Maar blijkbaar is het budget op, en kan men niet ergens nog een potje met geld vinden om mij tot het einde van het jaar te kunnen inhuren. Nu is het eind mei afgelopen. Dat hoort er allemaal bij, zullen we maar denken. Zulks is het leven van een detacheerder. Verder kom ik maar niet van dat vervelende verkoudheidshoestje af. Heel vervelend allemaal. Ruben kwam op donderdag alweer thuis. Hij heeft nu vakantie gepland, maar blijft gewoon thuis. Het weekend dan maar. Dat was weer een fijn lang weekend. Op zondag nog ’s morgens ter koffie bij mijn ouders geweest. Koffie ontaard algauw in drank, en dus was het nog heel lang erg gezellig bij mijn ouders. Laat in de middag weer naar huis toe gegaan. Ik neem u ook maar even meteen mee naar Koningsdag. Hoewel dit eigenlijk niet bij de vorige week hoort. Koningsdag begint altijd in Hoevelaken met het wekken van het dorp door de jeugd. Kinderen binden blikjes achter hun fiets en gaan dan midden in de nacht (acht uur in de morgen) rondrijden en kabaal maken, met als doel dat iedereen op staat. Ik laat mij dat uiteraard niet zeggen door die snotneuzen, dus ik blijf hardnekkig liggen. Dat zal ze leren. Verder was het heerlijk weder op deze Koningsdag, dus ik kon in de middag weer lekker in het zonnetje zitten vergezeld door het goede gezelschap dat mijn gezin is. En dat wastweer.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 731
Een korte werkweek was ons deel de afgelopen week. Is ook wel eens fijn. Toch moest ik nog even weer de PC doctor spelen. Dit keer voor de laptop van Marjolein. Spontaan begonnen haar USB poorten het te begeven. Nog wel het een en ander geprobeerd, maar ik kreeg ze ook niet meer aan de pruttel. Het is ook wel een oud beestje, waar nog een prille versie van Windows Vista op draaide en waarvan de laptop batterij al jaaaaaren kapot is. Dus eigenlijk was al snel de beslissing gevallen om een nieuwe te bestellen. En geheel volgens verwachting deed de laptop van Marjolein weer geheel normaal op het moment dat ik de bestelling voor de nieuw laptop had geplaatst! Nou, ja. Toch de bestelling maar door laten gaan. Op vrijdag ochtend toen ik mijn ontbijt bij elkaar aan het smeren was, viel ineens mijn oog op een briefje van Ruben. Hij was in het holst van de vrijdagochtend al thuis gekomen. Hij had de hele week in Leeuwarden gezeten, en daar elke avond tot 11 uur lopen zwoegen en zweten. Dus hij had zijn overuren weer voor elkaar en meteen uit zijn werk (23:00 hour) de trein naar huis genomen. Dat was dus een mooi lang weekend voor hem. Op zaterdag had ik mij voorgenomen om mij voor te bereiden op het examen wat ik binnenkort moet afleggen. Maar bij het opstaan kwam ik tot de ontdekking dat ik me helemaal niet goed voelde. Koppijn, keelpijn, misselijk. Uiteraard in het weekend. Zelfs op een gegeven moment weer mijn bed ingedoken. Om drie toch maar besloten dat ik er uit moest komen. Mezelf met paracetamol verdoofd, en zo kon ik mij nog enigszins staande houden. Op de zaterdag avond toch nog naar mijn zusje gegaan. Zij was namelijk jarig dit weekend. Dus vooraf nog een dosis paracetamol genomen en gaan met die banaan. Op zondag was ik alweer aardig opgeknapt. Ik ben nooit lang ziek. Dus ik kon nog ten volle genieten van de race in China. Ik vond het een leuke wedstrijd met veel spannende inhaal manoeuvres. Niet in de laatste plaats gedaan door de jongste van het stel. Jammer dat zijn auto in bijna de laatste ronde nog stuk ging. Hij had zeker beter verdiend.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 703
Afgelopen week mocht ik mij nog wederom laten certificeren voor het een en ander. En dat moest nog uiteraard een beetje voor bereid worden die week. Maar toen ik maandagavond thuis kwam, was ik helemaal niet lekker. Nog steeds de nasleep van een weekend waarin ik ook niet goed was. Kortom de verkoudheid speelde mij nog steeds ernstig parten. Gelukkig knapte ik in de loop van de week wel weer aardig op, dus ik kon mij toch nog redelijk gaan voorbereiden op mijn examen. En vrijdag middag kon ik eerder afscheid nemen bij mijn klant en richting Huizen rijden om daar examen te gaan doen. En ik ben weer een certificaat rijker! Al mijn inspanningen waren niet voor niets! Betekende ook dat ik redelijk op tijd thuis was om het weekend in te gaan luiden. Ook ben ik deze week goudvissen kwijt geraakt. Marjolein zat van de week in de kamer en keek de tuin in, toen ze een reiger bij onze vijver waarnam. En deze reiger viste net op dat moment een grote goudvis uit onze vijver. Op aandringen van Marjolein vloog het beest vervolgens weg, met medeneming van in ieder geval een goudvis. Maar sinds dat moment laat zich geen enkele vis zich meer zien. En ik had er een stuk of 14 in zitten, waaronder eigen kweek! Ik weet op dit moment nog niet of mijn vijver dus nu in een klap is leeggevist of dat de rest van de vissen zich schuil houdt. Ik hoop uiteraard op het laatste. Verder was een van de laatste tantes die Marjolein nog heeft dit weekend jarig. Voor het gemak werd dit bij ons gevierd. En op deze wijze heb ik nog eens kennis gemaakt met een neef van Marjolein die ik nog nooit ontmoet had. Hij heeft heel lang in Australië gewoond, maar wil toch zijn laatste jaren in Nederland blijven. De man is inmiddels 82 en vond Australië wel weer welletjes. Ter verhoging van de feestvreugd zijn we daarna met zijn allen wezen eten in een pannenkoekenhuis in Leusden. Lekker een beetje beschut in de serre van het pannenkoekenhuis in het zonnetje. En ik heb weer LEKKKKUUUUURRRRHHHH gegeten. Een pannenkoek met shoarma speciaal, alstublieft. Daarna weer naar huis en dankzij de moderne wonderen der techniek de opname van de F1 race bekeken. Vond er niet veel aan. Maar dat is persoonlijk denk ik.
- Details
- Written by Simon
- Category: 2015
- Hits: 659
De afgelopen week was weer een korte voor Ruben. Hij stond op woensdag avond alweer bij ons voor de deur. En eigenlijk niet eens omdat hij vrij wilde zijn, maar omdat hij een nieuw paspoort moest ophalen. We wonen nu eenmaal in een gemeente die zijn zelfstandigheid alweer een tiental jaren verloren heeft. Dat heeft natuurlijk gevolgen. Een van de gevolgen is dat het gemeenteloket van de pitoreske gemeente waar ik woon nog maar twee middagen per week open is. Dinsdag en donderdag. Voor de overige dagen kan je je vervoegen in de hoofdgemeente. Zo’n tien kilometer verder. En Ruben kon zijn paspoort ophalen op donderdag. Maar hij moet wel helemaal uit Woensdrecht daarvoor komen, dus vandaar dat hij maar weer een paar dagen opofferde om zijn paspoort te kunnen ophalen. Verder brak natuurlijk dit weekend nog de Paasdagen aan. Eigenlijk was dit al een beetje op vrijdag te merken. Bijzonder rustig op kantoor, en toen ik weer naar huis mocht was de reistijd bijna in een record tijd af te leggen. Amper file. Op zondag nog even met Marjolein het graf van mijn schoonouders bezocht. Mijn schoonmoeder zou op zondag jarig zijn geweest, dus toch maar even langs gaan. Het is alweer 12 jaar geleden dat ze overleed. Waar blijft de tijd. Daarna nog een boswandeling gemaakt. Het was per slot van rekening bijzonder mooi weer. En qua drukte viel het nog enorm mee kan ik verklappen. Daarna nog mijn ouders opgehaald om de eerste Paasdag met ons door te brengen. Martijn met aanhang kwam ook langs, dus het was nog heel lang gezellig in huize Faber. En dan is nu ook tevens de periode aangebroken van de korte werkweken en de lange weekenden. Heel fijns….