www.simonfaber.eu

De afgelopen week zal het u ook wel niet ontgaan zijn dat het Corona virus behoorlijk de gemoederen bezig houdt. Mijn opdrachtgever heeft al verordonneerd dat we nog maar twee dagen in de week onsite mogen zijn. We hebben dus nu het team ook maar in tweeën gehakt. Een deel werkt op maandag en dinsdag onsite, de andere helft werkt op woensdag en donderdag onsite. En iedereen werkt op vrijdag vanuit zijn eigen huis. Voor mezelf maak ik mijn nog niet zo druk om dat virus. Ik ben nog jong genoeg. Voor mijn moeder maak ik mij wel zorgen. Zij is boven de tachtig. En wil nog altijd zelf de boodschappen halen. Ondanks dat wij aangeboden hebben om voor de boodschappen te gaan halen. Maar ze wil er zelf nog even naar buiten kunnen, en dan is voor haar boodschappen halen een manier om even wat anders te zien dan haar appartement. Op vrijdag moest ik nog even van mijn baas naar een klant in Amsterdam. Daar nog met de trein naar toe gegaan. Het openbaar vervoer was nog redelijk bezet. Slechts een reiziger had de moeite genomen om een mondkapje op te doen. Nadeel van de mondkapjes is dat ze niet goed aansluiten op je gezicht. Je kon zo door de kieren bij zijn wang naar binnen kijken. Hebben mensen wel een goed idee hoe klein een virus is? Want zelfs als het wel goed aansluit zijn de poriën in die mondkapjes waardoor je moet ademen voor een virus gelijk aan een kasteelpoort die open staat. Maar goed. Het weekend dan maar. Het was eens droog voor de verandering. Dus zaterdag meteen een forse motor tocht gemaakt. In de middag nog mijn moeder opgehaald. Ze bleef meteen bij ons eten. Was uiteraard erg gezellig. Op zondag was het wederom droog. Het moet niet gekker worden. Moeten we binnenkort misschien weer de tuin sproeien. Maar ook op zondag weer even de motor ter hand genomen. En dit keer helemaal buiten mijn comfortzone gereden. Over de Holterberg. Was toch wel even toeren, maar zeer de moeite waard. Het is daar erg mooi. Verder op zondag niet de F1 opening van het jaar gezien. Dat gaat nog wel even duren ben ik bang. Dus hiermee sluit ik dan tevens deze episode maar weer af.

Eigenlijk zijn er weinig status updates te melden over de afgelopen week. Ook het weekend ging vreedzaam voorbij. Het is al bijzonder te vermelden dat het zaterdag een keertje droog was. En dat ik daarom maar weer eens de motor pakte. En ik was daar niet alleen in. Uit alle hoeken en gaten kwam motor rijdend Nederland uit zijn winterslaap. Zo leek het tenminste. En ik kon ze geen ongelijk geven. Op zondag vereerde Ruben ons nog met een bezoekje. Dus dat was uiteraard weer heel gezellig. Voor dat Ruben kwam was ik zelf nog een ritje gaan maken. Want ze hadden me droog weer beloofd! Dat was dus niet zo. Maar goed ik was er toch even uit. In de regen. En verder hebben we toen maar weer het einde van het weekend afgewacht.

Laten we de werkweek maar laten voor wat hij was. Wat blijft er dan nog over? Het weekend werd compleet beheerst door het slechte weer. Het bepaald meteen ook je activiteiten die je wilt ontplooien. En u begrijpt, ik werd dus ernstig gehinderd in mijn activiteiten door het weer. Eerst waren we nog van plan, met de leden van de motor whatsapp groep waar ik in zit, om naar de motor beurs in Utrecht te gaan. Martijn had oorspronkelijk dit plan geopperd. Maar hij is tegenwoordig druk. Bijzonder druk. En een voor een vielen de deelnemers af. Jammer. Ik had zelf hier wellicht ook meer actie op kunnen ondernemen. Zaterdag avond had mijn moeder Marjolein en mij in elk geval nog meegenomen naar een leuk restaurant in Leusden. Wij zorgden voor het vervoer. Mijn moeder voor de rekening. En hoewel het restaurant aan de buitenkant weinig uitstraling had, maakte het interieur en de kwaliteit van het gebodene alles goed. Het was voortreffelijk. Dit restaurant houden wij in gedachten. Op zondag nog wat administratieve zaken voor mijn moeder geregeld. Daar was het weer uitermate geschikt voor. En verder hebben we weer weinig beleefd. Was het maar eens een weekendje droog! Tot zover dan maar weer.

Afgelopen week werd Martijn 30 jaar oud. Dertig!!! Dat hij dertig is geworden is natuurlijk heel fijn voor hem, maar het zegt meteen iets over mij. Ik heb nu een zoon die een dertiger is. Ik voel me een beetje oud worden. Anyway. Op vrijdagavond werd er even stil gestaan bij dit heugelijke feit. Martijn had de kroeg bij hem in de buurt afgehuurd, en werkelijk zijn hele familie en vriendenkring uitgenodigd om stil te staan bij deze mijlpaal. Wij hadden natuurlijk mijn moeder meegenomen naar de kroeg. Laat ik hierbij memoreren dat ik na afloop nog zeker een dag schor ben geweest, en u kan zich een voorstelling maken over hoe gezellig het wellicht was. Waren uiteraard pas om half een thuis. Zaterdag was het zowaar een poosje droog. Dus geholpen door de buienradar precies getimed wanneer de buien zouden vallen en daar mijn buitenhuize activiteiten op afgestemd. En een herhaling hiervan vond op zondag plaats. Op zaterdag ook begonnen met de Netflix serie Drive to Survive. En ik weet niet of hier sprake is van bingewatching maar op zondag had ik al de laatste aflevering ook al bekeken. Een goeie serie dus. Omdat ik mijn vissen in het aquarium bijna niet meer kon onderscheiden, was het zondag ook tijd om weer eens om de bak te gaan kuisen. Verder valt er over de afgelopen week niets te melden.

Afgelopen week moest mijn moeder op visite bij een specialist in het ziekenhuis. Ze heeft al een zeker een jaar last van haar heup. En eindelijk was dan de kogel door de kerk, en ging ze er eens naar laten kijken. Gelukkig viel het nog mee. Er zit wel wat slijtage aan haar heup, maar ze hoeft nu nog niet direct een nieuwe heup te laten installeren. Wel zij de dokter dat haar spieren behoorlijk stijf waren, en dat ze wat vaker moest gaan fietsen. Nu durft mijn moeder niet goed meer te fietsen, dus de oplossing was de aanschaf van een home trainer..Op zaterdag was het nog redelijk weer, dus ben ik met Marjolein op stap geweest op de Veluwe. En iedere keer als ik daar vertoef, valt het mij op dat we in een heel mooi land wonen. Zondag was het weder prut. Dus lang in bad liggen dobberen. Daarna naar mijn moeder, want de hometrainer was al afgeleverd, en moest nog in elkaar gezet worden. Het apparaat was redelijk simpel in elkaar te schroeven, wat het gecompliceerd maakte was de werk tekening. Men had volstaan met een drietal plaatjes, waarop men de onderdelen had uitgetekend. Voorzien van willekeurige getallen, zonder enige uitleg. Maar het is uiteindelijk gelukt. Eenmaal thuis gekomen ook nog even de vijverpomp schoongemaakt. In de regen!! U ziet wat voor ontberingen ik heb moeten doorstaan. En omdat zondag zich kenmerkte door regen en harde wind, verder de dag binnenshuis doorgebracht. En gewacht op het einde van de week.