www.simonfaber.eu

Goed. De werkweek. Qua werk was er weinig te melden. Wel kreeg ik weer een bon voor te snel rijden met de brommer. Dat begint nu echt vervelend te worden. En als ik de bon zo bekijk is dit een geval van dat ik met het drukke verkeer moest meerijden. Iets wat ik in mijn rijlessen geleerd heb. Ik krijg echt nu het gevoel bij deze bon van een overval. De kreet “Je geld, of je leven” komt in mij op. Want ik kan kiezen blijkbaar, tussen doodgereden worden door het omliggende verkeer, of een boete.Maar dat was nog niet eens het meest vervelende deze week. Op vrijdag kregen we definitief te horen van ons reisbureau, dat de reis naar Amerika niet door kan gaan. Corona. U begrijpt, dit werd niet met gejuich ontvangen. Hopelijk kunnen we nog later dit jaar. Maar ik word al wat pessimistisch. Dus het weekend gebruikt om eens na te denken waar we heen willen op vakantie. En we gaan nu naar Italië. Alleen niet zo lang als ik normaal naar Amerika zou gaan. Ook dacht ik dat het een leuk idee zou zijn om een motorvakantie met Ruben te gaan houden. Maar die wilde zijn vakantiedagen liever aan anders besteden. Moet kunnen. Martijn hoefde ik ook niet te vragen, want die heeft net een nieuwe baan geaccepteerd. Dus die heeft geen vakantiedagen. Dus Italië. Ook leuk. Verder weinig te melden over deze week. Het weekend bewust een beetje rustig gehouden. Dus volgende keer meer.

 

Afgelopen week bereikte Marjolein een mijlpaal. Ze werd 60! ZESTIG!!!! Vroeger, toen ik nog de leeftijd had van de korte broek, vond ik dat een bejaarden leeftijd. Nu is mijn wederhelft die grens over. Ik ben getrouwd met een bejaarde. Maar goed. Omdat de restaurants gelukkig weer open zijn, had ik voor de dag na haar verjaardag een tafel gereserveerd in een leuk restaurant in Leusden. Pre corona kon je gewoon dan het restaurant binnenlopen en een ober begeleidde je dan naar je tafel. Tegenwoordig krijg je eerst een aantal vragen die je moet beantwoorden. De procedure deed me sterk denken aan de vragen die je ook moet beantwoorden als je Amerika wil bezoeken (“bent u een terrorist Ja/Nee”) Alsof je ooit zo’n vraag met Ja zou beantwoorden. Van datzelfde gehalte waren de vragen voor als je het restaurant binnen wilde ook. “Hebt u Corona? Ja/Nee”. Alsof je zo’n vraag nog met Ja zou beantwoorden. Daarna volgde het rituele handen reiniging met een handgel, en we mochten het restaurant vervolgens betreden via de afgeplakte looproute. Lekker buiten op het terras gezeten, maar na het voorgerecht werden we toch verzocht om maar binnen te zitten in verband met een naderende bui regen. Het eten was heerlijk, maar daarvoor wilden we ook naar dat restaurant. Op zaterdag heeft Marjolein in zeer besloten kring nog haar verjaardag gevierd. Je zit gauw op het maximum aantal mensen. Normaal is Marjolein meer van de zeer grote hoeveelheid visite, maar tegenwoordig mag dat niet meer. Het was wel gezellig, maar we misten wel een hoop mensen die we ook graag hadden willen zien. Hopelijk is het volgend jaar beter. Op zondag verder weinig meer uitgevoerd. Het was mooi weer, dus de activiteiten waren voor mij weer vanouds. Ben nog wel met de motor door de Oostvaardersplassen gereden. Wat mij wederom opviel aan de polder was het volgende. Ook al waait het in de rest van het land echt niet, in de polder waait het ALTIJD!. Maar het was wel een leuke tocht. En zo kwam er weer een week door het putje.

 

Afgelopen week was de laatste korte werkweek weer voor een lange periode. Ik slaak maar even een diepe zucht. Maandag was het nog Pinksteren. En heel mooi weer. Dus ik heb best wel een lange rit gemaakt met de motor. Op mijn dagteller stond na afloop 225 kilometer. Gemaakt door mooi Nederland. Even provinciaal naar de Holterberg gereden, vandaar via Raalte weer naar Wijhe om daar langs de IJssel naar Zwolle te rijden. Bij Zwolle de IJssel weer oversteken en dan langs de dijk helemaal afzakken naar Deventer. En dan weer via provinciale wegen op naar huis. Nederland is echt mooi. De werkweek daarna was weer thuiswerken uiteraard. Nog steeds aan het inwerken bij mijn nieuwe klant. Maar ik moet bekennen dat ik nu ook wel weer eens collega’s fysiek wil ontmoeten. Teams vergaderingen zijn toch niet alles. En na een korte werkweek werd het vanzelf weer weekend. Een weekend met slechter weer. Dus veel binnen gezeten. Beetje old skool zitten gamen. En uiteraard mijn huishoudelijke taken uitgevoerd. Eigenlijk viel er weinig over te melden dit keer. Dus laten we het bij deze het hier maar weer bij.

 

Ik ben een beetje de tel kwijt in welke corona week we nu zitten, maar het is lang. Eerst was ik redelijk optimistisch over dat het in juli wel overgewaaid zou zijn, nu heb ik er een hard hoofd in. We hebben al gedeelten van onze vakantie geannuleerd, en wellicht dat we de hele trip op een laag pitje moeten zetten. In ieder geval was de werkweek weer als we gewend zijn in deze barre tijden. Het weekend dan maar? Zaterdag even een tochtje naar de Betuwe gemaakt. Bekend van de vele fruittelers. Het leek me altijd een grappig idee om in het kersenseizoen even op de motor daar heen te rijden en dan meteen een hoeveelheid kersen te scoren. Aldus geschiedde. Verder was een vriendin van Marjolein ook binnenkort jarig. Zij is een dag ouder dan Marjolein, dus zijn we zaterdag daar ter visite heen gereden. We waren de enigen, want tegenwoordig moet je visite plannen. Ooit zal alles weer normaal worden. Maar het was heel gezellig. Lekker buiten gegeten, en omdat het bijna zomer is heb je geen idee meer van tijd, want het blijft lang licht. Dus we waren weer redelijk laat weg. Op zondag weinig uitgevoerd. Alleen wat gebruikelijk is op zo’n dag. Dus weinig. En zo zijn we weer aan het eind van een week gekomen.

 

Afgelopen week mocht ik bij een nieuwe opdrachtgever beginnen. Een uit Amsterdam kan ik u verklappen. Van Antwerpen naar Amsterdam, maar het resultaat is dat ik nog steeds thuis zit te werken. De stand up is nu alleen met andere mensen. Op maandag wel even mijn nieuwe laptop opgehaald bij de nieuwe opdrachtgever. Maakt mijn auto ook nog even kilometers. Verder ben ik dus driftig bezig met mijzelf in te werken. En ik moet eerlijk zeggen dat ik het contact met mijn collega’s daarbij wel mis. Je loopt wat makkelijker naar iemands bureau als je iets wilt weten. Tot zover de werkweek dan maar weer. Het weekend. Dat werd getroffen door bijzonder mooi weer. Op zaterdag nog een beetje rond gerost door midden Nederland. Zondag kwam mijn moeder nog ter visite. Dus eerst met haar een tochtje over de Veluwe gemaakt, en daarna in de tuin gebivakkeerd. Zij had een hele fijne dag, zo wist ze ons na afloop te vertellen. Dat was ook nu het de bedoeling van het gebeuren. En eigenlijk kan ik het hier al weer bij laten. Ik trappel natuurlijk om ook de belevenissen van maandag (tweede pinksterdag) hier neer te pennen, maar dan zou ik op de Kast agenda voor uit lopen. En ik moet volgende week ook iets te vermelden hebben niet waar? Tipje van de sluier? Iets met een mooie motorrit. Dus met deze cliffhanger neem ik voor deze week weer afscheid van u.