www.simonfaber.eu

Behalve dat ik donderdagavond weer op cursus moest tot half tien in de avond, was er over de werkweek weinig spannends te vertellen. Op het moment van schrijven wil mij in ieder geval niet iets bijzonders te binnen schieten. Het weekend dan maar? Zaterdag stond op de planning dat ik een vliegles zou krijgen van een half uur. Dit kado had ik van mijn nakomelingen gekregen. En ik had meteen een afspraak gemaakt om dat dit weekend maar te gaan verzilveren. Maar zaterdagochtend, toen ik opstond, regende het pijpenstelen. Dus maar even bezorgd getelefoneerd naar vliegveld Teuge, waar dit gebeuren op stapel stond. Zij stelden mij gerust, het zou tegen een uur opklaren, maar voor de zekerheid moest ik als ik van huis ging nog maar even bellen of het definitief doorging. Gelukkig klaarde het inderdaad op, en toen ik om een uur van huis vertrok met Ruben was het zelfs stralend weer. Op vliegveld Teuge kregen Ruben en ik nog uitleg over hoe een vliegtuig eigenlijk werkt, en wat de belangrijktste onderdelen van het vliegtuig waren (vleugels, rolroeren en de staartvleugels) en hoe die bediend werden. Voor Ruben was het gesneden koek, maar ik luisterde toch maar aandachtig. Per slot van rekening moest ik later dat ding een stuk vliegen! En ik heb inderdaad een stuk gevlogen! Eerst moest ik taxien over het vliegveld naar de startbaan. Dat valt nog best tegen. Je bestuurt dat vliegtuig dan met twee voetpedalen, en zo'n vliegtuig reageert dan net iets trager dan je denkt, waardoor je automatisch als een dronken bestuurder over de weg slingert. Het opstijgen en landen wordt, gelukkig, nog verzorgt door een ervaren piloot die naast je zit. Ik wilde graag naar Hoevelaken vliegen, maar dat ging helaas niet door. Hoevelaken was niet in een half uur heen en terug te bevliegen. Jammer, maar helaas. In plaats van naar Hoevelaken te vliegen, voerde ons vluchtplan ons naar het noorden naar Zwolle, en daarna de IJssel afzakken richting Deventer en vervolgens weer landen in Teuge. Ik vond het reuze spannend allemaal. Zelf bochten vliegen en zo. Zo'n vliegtuig is toch wel wat anders dan je auto besturen. Iedere windvlaag en thermiekbel die voel je in het stuurtje. Ik was in ieder geval al druk bezig om alleen maar het vliegtuig recht uit, en horizontaal te laten vliegen. Maar ik vond het helemaal geweldig. Een zeer goed en leuk kado. Ruben heeft als passagier achter in gezeten, en hem was de taak toebedeeld om te fotograveren. En dat is goed gelukt. Hieronder is daarvan een impressie weergegeven. U begrijpt dat dit voor mij wel het hoogtepunt van het weekend was. De rest van het weekend kon ik mijn laptop van het werk weer gaan herinrichten. Heel fijn. Zondag nog om twee uur voor de buis gaan zitten en de F1 gekeken. Ik ben een fan van Jenson Button. Ik heb hem ook in mijn raceteam bij het spel van Bert. Maar ik zal toegeven dat ik in deze race helemaal voor Kobayashi was. Wat een leuke strijd om plaats drie. Daardoor was het een hele leuke wedstrijd om te zien. En toen was het weekend weer op.

Deze week werd ik maar liefst 52 jaar oud. Ik word al een hele knaap. En nog steeds niet toe aan mijn midlifecrisis. Als je honderdveertig wil worden komt die pas bij 70 uiteraard. In ieder geval was ik op mijn verjaardag niet thuis. Werken, dat stond op het feestprogram. Met als sluitstuk een cursus tot half tien 's avonds. Zodat ik pas om half elf thuis was. Wel verraste Marjolein mij 's ochtends met een ontbijt op bed. Om half zeven in de ochtend! Anyway. Het was lief bedoeld. Ik mag ook wel zeggen dat ik flink verwend ben. Ik had al een oogje op de nieuwe HTC One X telefoon. En die is het ook geworden. En een dvd getiteld The Iron Lady. Met in de hoofdrol Meryl Streep. Op zaterdag vierde ik mijn verjaardag voor de familie. De kinderen hadden voor mij een hele leuke surprise bedacht. Ik mag een vliegles nemen van een half uur op vliegveld Teugen. Geweldig. Vroeger ging ik nog wel eens mee met mijn zwager, toen hij nog zijn brevet had, maar dat was al weer een aantal jaren geleden. Een heel leuk kado dus. Ik moet zelf nog even de afspraak maken, en ik neem waarschijnlijk Ruben met me mee. Die heeft beroepsmatig natuurlijk iets met vliegen. Verder had ik natuurlijk de kamer weer behoorlijk vol op zaterdagavond. Maar om half twee konden we toch ons bed opzoeken. Het was weer heel gezellig geweest. Ik heb me uitstekend vermaakt. Op zondag nog de verkregen dvd bekeken. Wat een geweldige film. Wat een actrice deze Meryl Streep. Die gaat nog eens heel groot worden!!! Toch? Het was of je de orginele Maggie hoorde en zag. Echt een aanrader. Verder stond zondag in het teken van uitbrakken. En ging er weer een maand naar de vergetelheid.

Het was redelijk spannend de afgelopen week op werkgebied, kan ik u verklappen. Dat komt, omdat mijn werkgever gaat reorganiseren. Inmiddels ben ik vanuit het verleden een beetje reorganisatie ervaringsdeskundige geworden. PinkRoccade en Getronics waren in het reorganiseren echt meesters. Dus ik ken het klappen van de zweep wel. Een eigenschap van al deze reorganisaties was, dat men van te voren aangaf wat de criteria zouden zijn voor mensen om weg gereorganiseerd te worden. Je kon je dan van te voren zenuwachtig maken, of niet.
Cap daarentegen maakte deze criteria niet van te voren bekend. Ik weet op het moment van schrijven nog steeds niet welke criteria men hanteerde. Het enige wat bekend was, was dat je op maandag tussen 10 uur 's morgens tot half een 's middags gebeld kon worden door je manager. Als je dat gebeurde wist je dat je langste tijd bij Cap wel gehad had.
Gelukkig ben ik niet gebeld. Ik mag blijkbaar nog voorlopig blijven. Het feit dat je namelijk in een opdracht zit is voor Cap niet zo belangrijk. Ik heb namelijk, hier bij mijn opdrachtgever, gehoord dat een paar mensen die in een opdracht zitten toch Cap moeten verlaten. Dus, nogmaals, ik ben redelijk opgelucht dat ik de dans weer ontsprongen ben. Voorlopig. De rest van de week ging verder wel rimpeloos aan mij voorbij. Donderdagavond nog cursus gehad, maar verder niets bijzonders.
En het weekend dan? Heb ik daar niets spannends over te vertellen?
Nee. We hadden geen afspraken staan, en hebben ons in Hoevelaken rustig gehouden. Beetje lezen, tv kijken en computeren. Zo kan ik het hele weekend samenvatten. Dus waren dit weer de belevenissen uit het centrum van het land.


Afgelopen maandagavond mochten we ons als Capvereninging nog verzamelen in het Beatrixtheater in het Utrechtse plaatsje U.
Dit naar aanleiding van de reorganisatie ronde die ons bedrijf had getroffen. Ik heb in ieder geval nog 5 personen getroffen die destijds ook bij TAS gewerkt hadden. Dat luchte toch wel op, dat zij in ieder geval ook weer een ronde overleeft hadden. Verder hoorde ik nog de directeur de verwachting uitspreken dat hij nu niet meer binnen twee jaar gaat reorganiseren. We zullen zien.
Maar goed dat was dus de maandagavond. Een welbestede avond dus. Verder kabbelde de week weer vredig voort. Op zaterdag vierde ik de eerste etappe van mijn verjaardag. Vrienden kwamen op zaterdagavond langs. En ik kan u verklappen dat het wederom gezellig was. Ook kwam Martijn plotsklaps langs. Hij had zijn eerste auto aangeschaft. Een Hyundai uit 1997. Ik heb geen verstand van auto's, maar dit model zag er zeer sportief uit. Eigenlijk kon je er maar met zijn tweeen in zitten, alhoewel er wel symbolisch een achterbank aanwezig was. Ondanks de hoge leeftijd van de auto zag hij er zeer goed onderhouden uit. De auto was zelfs nog in het bezit van een APK. En volgens de teller had hij maar 150.000 km gelopen. Of dit ook de werkelijke stand is, weet ik niet. 150.000 in vijftien jaar is wel heel weinig namelijk. Maar Martijn is er blij mee. Hij demonstreerde zelfs het pittige karakter van de auto nog, door met gierende banden weg te rijden. Dat leert hij vanzelf af denk ik, als hij nieuwe banden moet gaan kopen, of als hij vaak moet tanken. Hoe dan ook. Voor hem was het natuurlijk een historische gebeurtenis. Zijn eerste auto.
De zondag niet veel uitgevoerd. Ik had eigenlijk nog wat aan mijn cursus moeten doen, maar kon de moed niet opbrengen. Dus dat was het alweer.
Trouwens nog even een vraagje. Wat is er aan de hand met Kinky? Zijn laatste levensteken stamt van 29 mei. Zelfs de Klusjesman heeft nog na die tijd bijdragen geleverd!!!

Het viel allemaal niet mede, zo'n eerste werkweek. Het overkomt mij regelmatig na een terugtocht van over de grote visvijver dat ik last krijg van een paar slapeloze nachten. Wat na ijlende effecten van de jetlag. En daar had ik deze week ook een paar dagen behoorlijk last van. Verder was het natuurlijk zo, dat een paar uur aan mijn werkplek gezeten, de vakantie weer een verre herinnering wordt. Het was of ik niet weggeweest was. Het was ook beredruk. Ik mijn jeugdig enthousiasme had ik mij tijdens mijn vakantie opgegeven voor een cursus, die na mijn vakantie zou starten. En dat betekende, toen ik terugkwam van vakantie, dat ik nog een heleboel moest voorbereiden. De hoeveelheid die ik moest voorbereiden had ik iets onderschat. Resultaat, ik was de hele week 's avonds bezig tot een uur of half een. Gelukkig kon ik toch een aantal nachten niet slapen. En zo heeft ieder voordeel weer zijn nadeel. Het weekend dan maar bespreken? Goed. Vrijdagavond vierde de vriendin van Martijn nog haar verjaardag. En daar waren wij ook bij uitgenodigd. Het was in ieder geval een geslaagd begin van het weekend. Wij kunnen goed opschieten met haar ouders, dus het werd heel gezellig en ongemerkt ook nog redelijk laat. Voor ons ouderen dan. De jeugd kan uiteraard tot de volgende ochtend door, maar daar zijn wij niet meer van. Zaterdag nog wat acties uitgevoerd voor mijn cursus, maar zondag besloot ik dat het genoeg was. Ik ging lekker in de tuin zitten! Met een boek! Alleen voor de F1 ging ik, uiteraard, nog naar binnen om de verrichtingen te volgen van de coureurs. Daarna weer fluks naar buiten. Vitamine D opdoen! Kortom, ik kan hier natuurlijk lang over praten, maar de zondag ging in ledigheid voorbij. En toen stond er vervolgens een spannende week weer voor de boeg.