www.simonfaber.eu

Ik heb nog steeds last van mijn arm. Ik kan hem niet zonder pijn optillen, dus heb ik maar een afspraak ingeschoten bij een fysiotherapeut. Ben benieuwd wat dat gaat opleveren. En deze week beleefde Ruben zijn laatste week in Woensdrecht. Voorlopig dan. In ieder geval is hij nu voor een jaar geplaatst in Rhenen. Dus we hebben weer een kind in huis! Het weekend dan maar. Vanwege de pijn in mijn arm, heb ik mezelf nog steeds op PC rantsoen gezet. Dus dan schiet er ineens weer tijd over voor karweitjes enzo. En voor lezen! Het ene boek na het andere ben ik nu aan het verslinden. Zondag werd het ook nog eens verdraaid mooi weer, dus zat de heer Faber, en ook mevrouw Faber, lekker in de tuin. Boekje, pilsje, zonnetje. Er zijn vervelender manieren om je vrije tijd aan te besteden, zeg ik maar. En daarmee werd de week weer heerlijk mee afgesloten. De komende week eens kijken wat de fysio mij gaat brengen.

Ik begin mij een beetje zorgen te maken. En wel over mijn arm. De afgelopen week merkte ik op dat ik problemen heb om mijn jas aan te krijgen. Mijn rechterarm wil niet echt pijnloos bewegingen maken die het aantrekken van een jas vergemakkelijken. Ik heb al mijn computermuis omgezet naar de linkerhand, en na wat onwennig geschuif raak ik daar redelijk aan gewend. Voorlopig mijn rechterarm maar flink ontzien. Ik zie het nog een weekje aan, als het dan niet over is, maar even een medisch consult in gaan winnen. Door deze klachten maar meteen ook voorgenomen om thuis voorlopig niet te gaan computeren. Jammer, het is een favoriete vrijetijdsbesteding van mij, maar voorlopig maar even hennig aan (en rap een beetje). Het gevolg hiervan is dat ik het weekend veel gelezen heb in boeken. Ook leuk. Verder kan ik melden dat het verrotte rustig was in huize Faber. Marjolein was een paar dagen in Brussel. Ook leuk. Het gevolg was dat ik samen met Ruben eenzaam achterbleef. Maar desondanks hebben we ons wel vermaakt hoor. Ruben heeft by the way te horen gekregen dat hij met ingang van 12 maart overgeplaatst wordt naar Rhenen. En dat is vlakbij! In Rhenen zit nog een afdeling van de luchtmacht waar F16 computer onderdelen getest worden. En daar gaat hij, samen met zijn kameraad, werken. Dat betekent dat hij weer door de weeks thuis zal zijn! Dat genoegen mogen we echter maar een jaar smaken. Het is namelijk dan de bedoeling dat de afdeling in Rhenen gaat verkassen naar Woensdrecht (waar hij nu ook zit). Maar voorlopig kan hij weer een jaar bij moeders pappot. En dat was het alweer.

Blijkbaar leef ik in een stilte voor de storm, beste leesvrienden. En dit brengt met zich mee dat ik in een sleur beland ben. Er gebeurt weinig tot niets wat het vermelden bijna waard is. De werkweken rijgen zich genadeloos aaneen. Ik moet wel bekennen dat ik nog steeds geniet van het feit dat ik weinig woon werk reistijd heb. En sinds de afgelopen week merk ik ook dat het nog licht is als ik thuis kom, en al licht is als ik van huis af ga. Lovely. Het weekend dan maar. Daar kan ik kort over zijn. Hij was kort. En meer valt er eigenlijk niets over te zeggen. Ik geloof dat de engelse term voor de activiteit die ik heb ontplooit cocooning heet. In ieder geval ben ik niet de deur uit geweest, en heb behalve mijn gezin niemand gezien. Zoals ik al zei. Het zal wellicht de stilte voor de storm zijn. Tot dusver de lezing van de week.

Van de werkweek staat mij niet zoveel meer bij, dus schiet ik maar meteen door naar het weekend. Zaterdag kenmerkte zich door allerhande rotkluswaardigheden. Zoals de auto die in bad moest (langleve de wasstraat!), en meer van die ongein. Maar ook was zaterdag mijn oudste spruit jarig. Hij is nu 22 geworden. Hij bewoont tegenwoordig een kamer van 12 m2 in een zusterhuis, dus dat is wat aan de krappe kant om verjaardagvisite te ontvangen, dachten we. Dus wij hadden de zaterdagmiddag het huis vol met Martijn zijn verjaardagsvisite. Opa en Oma, zijn schoonouders, zijn vriendin en nog een aantal vrienden. Kortom, een hoeveelheid mensen die in ieder geval de bezettingscapaciteit van een studentenkamer ruimschoots overtrof. Rond een uur of zeven met de hele cluster naar een Chinees restaurant gegaan in het pittoreske Leusden. Dat was uiteraard ook nog reuze gezellig. Om een uur of tien des avonds was iedereen wel uitgegeten en mochten de oudjes naar huis, terwijl het voor de jeugd pas ging beginnen. De volgende dag een beetje zitten prutsen met JOOMLA. Ik ben bezig mijn website om te zetten in dit content management product. Martijn kwam laat in de middag ook nog even langswaaien. Hij kwam even zijn verjaarskado's ophalen in de auto van Marjolein. Op zijn brommertje was dat niet te doen. Wij hadden hem een burostoel kado gedaan. Hij zat namelijk op een klapstoeltje achter zijn buro, en dat sleep je niet even op je brommer met je mee. Hij had het prima naar zijn zin gehad, en het was redelijk vroeg geworden op de zondag voor hij zijn bed had gezien. Ach ja, de jeugd van tegenwoordig. Nietwaar ? We zien weer vol vertrouwen de gebeurtenissen van de komende week op ons af komen.

Zo, we hebben de laatste koude week van de winter nu weer gehad, denk ik. Iedere dag mocht ik twee maal daags met een bijl een wak hakken in mijn vijver. Dat zal nu voorlopig wel weer afgelopen zijn. Desalnietemin was het natuurlijk nog bijzonder fris de afgelopen week. En wat viel er nog meer voor, de afgelopen week? Wel, op het werkgebied kabbelt alles vredig voort. Het weekend dan maar. Ik heb wederom de kans voorbij laten schieten om te gaan schaatsen. Ik vond het binnen iets te behaaglijk. Dus, zoals het er nu naar uit ziet, zullen mijn schaatsen lekker in het vet opgeslagen blijven. Wel mochten we zaterdagavond nog ter verjaring begeven. Vrienden van ons vierden hun verjaardag met een gezellig samenzijn. En dat was wel weer gezellig. Martijn ging met zijn broer en zijn vriendin met de auto van Marjolein ter verjaring van hun nichtje (24) in Alphen. En ik wil niet snoeven of zo, maar de oude lui waren nota beide benen later thuis dan de jeugd! De volgende morgen mocht ik bij mijn ouders nog even de PC consultant uit hangen. Mijn moeder wegwijs gemaakt in de wondere wereld van foto's en filmpjes op je PC zetten vanaf de camera, en hoe je ze daarna ook kan bekijken. In de middag kwamen mijn schoonzus en haar man nog even ter borrel over de vloer. En dat was ook wederom weer heel gezellig. En zo ging weer een week vredig naar de vergetelheid.