www.simonfaber.eu

Details
Category: 2012
Hits: 827

De week voor ik zelf op vakantie ging, zat ik dus samen met Ruben alleen thuis. Marjolein was met haar broer en zijn gezin alvast vooruit gereisd naar het beloofde land, en Ruben en ik moesten nog een week in het zweet ons aanschijns door ploeteren. Dat betekende onder andere dat ik als ik thuis kwam nog eerst allerlei huishoudelijke taken op mij af zag komen. Koken, wassen, stofzuigen. En wat dies nog meer zei. Maar daar word je een grote jongen van. Dus dat overleefde ik ook wel weer. Op mijn werk moest ik nog even allerlei dingen voor mijn vakantie af maken. Maar uiteindelijk kon ik toch vrijdag nog tegen ze zeggen dat ik ze wel weer zou zien in september! Dat klonk nog ver weg! Op vrijdagavond kwam Martijn alvast langs. Hij zou ons de volgende dag naar Schiphol brengen. Zaterdag heel vroeg opstaan. Om half zeven het huis verlaten en samen met Ruben de grote reis over de plas begonnen. Gelukkig een goede vlucht gehad. Uiteindelijk in Orlando aangekomen en daar opgewacht door Marjolein en mijn zwager. En toen brak dus de vakantie aan. De volgende dag mocht Ruben al weer meteen op reis gaan. Het gezin van mijn zwager ging nog een cruise maken, en Ruben ging met hen mee. De cruise voerde langs Haïti, Jamaica, Mexico en daarna weer terug naar Florida. Dus Ruben ging redelijk brak van de jetlag vervolgens de boot op. Marjolein en ik bleven vervolgens ruim negen dagen alleen achter in Florida. Daar niet al te veel uitgevoerd. Je moet ook een beetje bijkomen natuurlijk. Na negen dagen keerde Ruben terug met het gezin van mijn zwager. Hij had zich prima vermaakt op de cruise en allerlei spannende dingen gedaan. Onder andere abseilen in Jamaica. Zwemmen met dolfijnen. In mexico een of andere Inca tempel bezocht. Kan ook een ander indianenvolk zijn. Dat loopt bij mij algauw door elkaar. Mijn zwager en zijn gezin gingen in de twee weken daarna nog vaak naar Disney parken. Vaak vergezeld van Ruben en Marjolein. Ikzelf ben wel een paar keer mee geweest, maar niet naar alle parken, alleen naar die parken die mij het meeste aanspraken. En na die twee weken vertrok mijn zwager weer naar Nederland, samen met zijn gezin en Ruben. Ruben moest weer aan den arbeid. Die heeft ook maar een beperkt aantal dagen. Dus toen bleven Marjolein en ik weer achter. Die resterende twee weken zijn we nog een dagje naar het strand gegaan (Golf van Mexico), wezen kanoën (en hierbij weer veel schildpadden en soorten vogels gespot) en wezen shoppen (kleding) en ook nog visite ontvangen van enkele Amerikaanse kennissen. Ook ben ik nog door het oog van de naald gegaan. Tijdens een wandelingetje in onze buurt gingen we een tochtje maken naar het achterliggende bos bij ons in de buurt. Hiervoor moesten we nog door een stuk gras heen denderen. En daar ging ik dus bijna op een slang staan. Het beest voelde zich hierdoor bedreigt en kwam al met zijn kop overeind, in de aanvalshouding. Ik heb geen verstand van slangen, en beschouw daarom maar iedere slang als giftig, en week maar meteen terug van het beest. Later in de naslagwerken bleek dat dat toch een goede strategie was geweest, want het bleek om een cottonmouth slang te gaan, en die is inderdaad giftig. Living on the edge, dus.. Van de storm Isaac hebben we, gelukkig, weinig last gehad. Het was wel een aantal dagen redelijk spannend, omdat ze eerst voorspelden dat Isaac helemaal over Florida zou gaan. Maar naarmate de tijd vorderde en ging de koers van deze storm steeds meer naar het westen, en kwam daardoor steeds meer in de golf van Mexico terecht. Uiteindelijk ging de storm inderdaad dwars door de golf, en hebben wij er slecht twee dagen met slecht weer aan overgehouden. En toen was afgelopen donderdag ineens de vacantie voorbij, en moesten we weer naar huis. De terugreis ging smetteloos, en zo kon het gebeuren dat wij op vrijdag in een Nederland aankwamen, waar het net leek of de herfst al had toegeslagen. Gelukkig bleek deze dag niet exemplarisch te zijn voor de rest van de afgelopen vijf weken. De rest van het weekend stond in het teken van het bijkomen van de jetlag. En toen mocht ik op maandag weer naar het werk.

Details
Category: 2012
Hits: 835
Lieden,
Dit is alweer de laatste bijdrage van mij voor de vakantie. De teller staat op 1. De dagteller is zelfs nu van stal gehaald. Maar voor het zover is, zal ik u nog even meevoeren naar de gebeurtenissen van afgelopen week. Omdat we wederom de plas gaan oversteken, en mijn ouders ook zo'n verrotte handige laptop hebben met webcam ingebouwd en microphone enzo, leek het ons wel handig om mijn ouders te introduceren in de wondere wereld van Skype. Dus woensdag even bij mijn ouders Skype geïnstalleerd. Fluitje van een uitgestorven muntsoort. Mijn ouders ook nog de voordelen van Skype verteld (gratis), maar het overtuigende verkoopargument was toch wel dat ze nu ook met de camera in staat waren om de opgebelden te zien. Dat vond mijn moeder toch wel een verrotte handige feature. Verder kabbelde alles op mijn werk wel aardig door. De stilte voor de storm zullen we maar zeggen. Het weekend begon deze keer in het allerholst van de ochtend. Mijn meisje ging al vooruit naar Amerika. Wij vieren  de vakantie dit keer met het gezin van mijn zwager. Dus samen met het gezin van mijn zwager vertrok de taxi met de reden van mijn bestaan om half zeven naar Schiphol. Ruben en mij verweest achter latend. Dus het huis was wat stiller in het weekend. Omdat ik zelf natuurlijk volgende week al aan de beurt ben, betekende dit dat ik zaterdag nog allerlei zaken te regelen had. Zo moest mijn vistank nog gekuist worden, en ook de vijverpomp diende nog even schoongemaakt te worden. En koken. Dat moest ik nu ook doen in het weekend. Dus u merkt het de doctor was druk, druk, druk. Toch zondag nog de tijd gevonden om de F1 te bekijken. Leuke race, en met een (uiteindelijke) tweede plaats van Jenson Button, scoorde ik tenminste weer eens wat punten in het F1 spel. Dit jaar heeft de F1 redelijk rekening gehouden met de vakantie van de heer Faber. Ik mis dit jaar maar een wedstrijd! Die van Hongarije. Ik geloof dat ik die zelfs nog nooit gezien heb. Die valt namelijk altijd in mijn vakantie. Martijn kwam ook nog langs in het weekend. Met hem nog even wat huishoudelijke zaken doorgelopen, want hij komt in het huis zitten als Ruben en ik vertrokken zijn. Dat is voor de kat ook wel zo gezellig. En toen was de week alweer voorbij. Ik meld me weder als ik weer in de beschaafde wereld terug ben.

Details
Category: 2012
Hits: 817

Wanneer begint die beloofde opwarming van de aarde nu eens! Het is verdorie juli, en de keren dat ik lekker buiten heb kunnen zitten zijn op de vingers van een hand te tellen. Maar in ieder geval was een van die keren gelukkig nog wel het afgelopen weekend. De werkweek ging weer in een waas voorbij. Dat betekent volgens mij, dat er geen noemenswaardige dingen zijn gebeurt. Gewoon zwoegen in het zweets mijns aanschijns. Hoewel dat zweet wel moeilijk is hier bij mijn opdrachtgever. U weet waarschijnlijk wel dat ambtenaren moeite hebben met het produceren van zweet. Even een flauwe opmerking tussen door. In werkelijkheid zijn het net gewone werknemers bij andere bedrijven. Goed genoeg over werk. Het weekend. En zoals aangegeven was in ieder geval een dag van het weekend nog een beetje mooi weer. En dat was maar goed ook, want zaterdag kregen we een aantal collega's van Marjolein te eten. Marjolein had voor de zekerheid ook binnen de tafel gedekt, maar het bleek dat het mogelijk was om lekker in de tuin te eten. En dat ondanks pessimistische weersvoorspellingen dat het zou gaan regenen. Hieruit bleek maar weer eens dat het voorspellen van het weer nog niet echt een exacte wetenschap is. Wat mij dan altijd weer verbaasd is het feit dat ze blijkbaar niet in staat zijn om het weer op korte termijn te voorspellen, maar wel zeker weten welke kant het klimaat op gaat. Maar goed, dit terzijde. Het was in ieder geval heel gezellig in de tuin van de familie Faber. En zoals wel vaker gebeurt in goed gezelschap, vloog de tijd voorbij. De volgende dag had het slechte weer eindelijk ook Hoevelaken bereikt. En met het slechte weer kwam ook een of ander virusje aanwaaien. Ik werd in ieder geval wakker met keelpijn, en dat is niet meer overgegaan. In de middag nog naar de verrichtingen van de auto's op Silverstone gekeken. Leuke race. Vooral tegen het einde. En weer wist Maldonado zich razend populair te maken bij een collega. Hoewel ik dit keer wel vond dat hij er niet echt wat aan kon doen. In de avond klaarde het weer een beetje op, en toen ben ik maar halsstarrig buiten in de tuin gaan zitten. Wel overdekt, maar wel buiten. Ik laat me toch niet op de kop zitten door die verregende zomer. En inmiddels kwam ik er achter dat ik de vakantieteller weer van stal kan halen. Nog drie weken !!!!

Details
Category: 2012
Hits: 844
Deze week behaagde het mijn werkgever het weer om een mailtje naar al zijn Nederlandse werknemers te sturen, waarin in zeer mooie turbotaal en zonder het beestje echt bij de naam te noemen, werd aangekondigd dat er een reorganisatie op stapel staat. Uiteraard kon ik het mailtje terugbrengen tot zijn essentie (er moeten mensen uit), want ik ben inmiddels al een ervaringsdeskundige op dit gebied, niet waar? Bij PinkRoccade al een aantal reorganisatie ronden gehad, dat werd niet beter bij vervolgens Getronics. En nu gaat ook Cap aan het reorganiseren. Gelukkig kreeg ik net deze week hier bij de belastingdienst te horen dat mijn contract verlengd was tot het eind van het jaar. Ik weet alleen niet of dit voldoende zal zijn om de reorganisatieronde aan mij voorbij te laten gaan. Wat dat betreft kan je geen peil op mijn werkgever trekken.... We zullen het wel zien.
Het weekend dan maar weer. Wat valt daar nog over te vertellen. Het weer is prut. De zomer is te koud, en Marjolein haar laptop was zo traag als de bekende faecalien in een oude trechter. Dus zou ik dat varkentje zaterdag wel even wassen. Een uurtje had ik daar voor mezelf voor ingepland. Af en toe ben ik zo naief. Marjolein gebruikte namelijk als virusscanner Symantec. En ik had zomaar het idee, dat deze virusscanner de oorzaak was van het trage gebeuren. Dus die zou ik er wel even af gooien en vervangen door de gratis virusscanner van Microsoft. Mijn hemel!!! Die virusscanner van Symantec is zelf het grootste virus wat er rond liep. Had ik dat ding via normale wijze gedeinstalleerd, begon hij zichzelf weer spontaan te installeren!! Zelfs als ik hardhandig de programmadirectorie weg gooide, kwam dat tyfus ding weer terug. Ten einde raad heb ik toen maar in de registry handmatig iedere verwijzing naar Symantec verwijderd. En dat was nogal een groots en meeslepend werkje. Dat virus had zichzelf overal in de registry zich verstopt. Maar uiteindelijk, na drie uur, was ik eindelijk verlost van Symantec. Wat een prut werk!! Tip van de week: Gebruik nooit de Symantec virusscanner.
Maar goed, zo ging de zaterdag in vreugde voorbij. Zondag kwam mijn zusje en haar man nog ter visite. We hadden afgesproken dat we er een dagje uit van zouden maken. We zouden naar de Veluwe gaan, en daar gaan wandelen en fietsen. Gelukkig was het droog weer. Ik moest zelfs de zonnebril op! En we hebben er een leuke dag van gemaakt. Ook nog even in het Museonder geweest, een lokale expositie over wat er groeit en bloeit op de Veluwe, met leuke wetenswaardigheden. En tot besluit nog een afzakkertje. Kortom het was weer gezellig.
En toen kwam mijn vakantieteller alweer op twee te staan.

Details
Category: 2012
Hits: 771

De week begon met, een voor mij, spannende gebeurtenis. Mijn nieuwe lease auto werd afgeleverd. En nog wel bij mij op de werkplek. Het betekende ook dat ik afscheid moest nemen van mijn peugeot 308, toch met een beetje weemoed want het was een fijne auto. Maar daar staat wel wat tegenover kan ik u verklappen. Ik meen tijdens onze reunie al verklapt te hebben dat het een peugeot 508 zou worden. En ik had hem al in het wild een paar keer zien rijden, maar ikzelf had nog nooit in zo'n auto gezeten. Ik maak geen proefritten. Ik bestel via de lease site een auto die aan twee dingen moet voldoen. Hij moet in mijn leasebudget passen (belangrijkste criterium) en hij moet er wel aardig uitzien. En als derde criterium (meer een "would have") het liefste een peugeot. Nou, dat is met de peugeot 508 wel gelukt. In mijn oude auto had ik al mijn autoradio er uit gehaald om deze in de volgende in te bouwen. Dat hoefde dus niet. Die zat er al in. Samen met nog allerlei andere electronische gadgets, zoals navigatie en carkit. Allebei zaken die ik ook al prive had, en die dus nu in de auto van Marjolein een bestemming hebben gekregen. Een probleem met de auto deed zich echter voor toen ik met de auto naar huis wilde rijden. Het is een automaat en een hybride. En die hebben toch een aparte startprocedure. Ik zit dus in de auto, met mijn voet op het rempedaal. En druk op de start knop. Ding heeft een startknop ipv een sleutelcontact. Anyway, ik drukte dus op de startknop. Niets. Geen motorgeluid. Stilte. Had ik al verteld dat het een hybride is? Dat blijkt er mee te maken te hebben. Pas toen ik na een paar minuten verward naar mijn dashboard had gestaard, de auto in de versnelling zette begon de auto spontaan te rijden. Kortom dat was even wennen. Aan het feit dat ik nu niet meer hoef te schakelen hoefde ik minder te wennen. In Amerika rijden we ook altijd in automaten. Maar ik mag wel zeggen dat ik erg blij ben met de nieuwe auto. Ook het thuisfront vond hem geweldig. Of om in de woorden van Ruben te spreken, de auto is erg peppi. Wat dat dan ook moge betekenen. Ook Marjolein moest even goed studeren voor ze de auto in beweging kreeg. De rest van de week ging verder redelijk kalm verder, zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Het weekend kenmerkte zich ook al door gepaste rust. Zondag kwam Martijn met zijn vriending nog langs. Ook zij moesten natuurlijk de auto nog bewonderen, en deden dit ook. Het was, volgens Martijn, wel is waar geen Audi, maar hij kwam wel in de buurt. Verder nog de laatste loodjes aan mijn netwerkserver geconfigureerd, en toen was de week weer op.

  1. Week 25 (18 - 24 juni):
  2. Week 24 (11 - 17 juni):
  3. Week 23 (4 - 10 juni):
  4. Week 22 (28 mei - 3 juni):