Kon ik u vorige week nog vertellen dat ik bij de staat der Nederlanden ben opgezegd, deze week kan ik u kond doen van het feit dat diezelfde staat der Nederlanden mij weer met een maand heeft verlengd. Men wijzigt nogal snel van inzicht hier. Maar dan wel weer in een nieuwe rol. Ik moet processen gaan ontwerpen. Maar natuurlijk. We gaan het wel weer beleven. Maar goed, op zich was ik wel blij met de verlenging. Ook al om het feit dat ik namelijk oorspronkelijk de afgelopen week drie avonden kwijt was aan mijn werkgever. Dat moet ik nader uitleggen. Op maandagavond moest ik nog naar Cap voor een bijeenkomst van verontruste oudere werknemers. De focus bij mijn werkgever ligt namelijk geheel bij de jonge professional, en wij oude knarren hebben het gevoel dat we er maar een beetje bij hangen. Daar moesten we maar eens over praten. Dus dat was maandag avond. Dinsdag avond mochten alle bij de belastingdienst gedetacheerde collega's van Cap bij elkaar komen voor een vergadering. Op de dag zelf kreeg ik ineens het verzoek om ook even een praatje te houden voor mijn collega's over waar ik nu in hemelsnaam mee bezig ben. Ok. Niets kunnen voorbereiden, dus dat werd een verhaaltje uit de losse pols. Ging best wel goed, dank u. En woensdag mocht ik weer naar Utrecht komen om mij voor te bereiden op acties voor als ik in de beschikbaarheid kom. Dus ik stond al letterlijk met mijn jas aan om naar die avond af te reizen, toen mijn account manager mij belde met de mededeling dat ik alsnog weer met een maand ben verlengd. Dus toen hoefde ik niet naar die avond!! Ik moet toegeven dat ik daar wel blij mee was, want het werd wel een beetje veel. Dus toen werd het ook nog eens weekend. Zaterdag in de middag nog de stad ingegaan om een kerst kadootje te scoren voor mijn lief. En weer viel het mij op hoe mooi Amersfoort eigenlijk is. 's Avonds mochten wij nog ter verjaring van mijn zwager (man van mijn zus) naar Alphen aan den Rijn rijden. Zoals vorige week al opgemerkt, het is weer December. Feestgedruis!! Beetje laat thuis, en nog later in mijn mandje. De volgende ochtend toch weer om negen uur uit de klamme lappen. En het voelt een beetje kil in huis. En ook, er komt geen warm water meer uit de kraan! Dus douchen is afzien! Blijkt dat de verwarmingsketel er mee is opgehouden. Natuurlijk op zondag. Toch maar even de verwarmingsmonteur gebeld, en die man kon gelukkig een uurtje later aanbellen om het euvel te gaan verhelpen. Bleek een elektrisch onderdeel van de ketel het begeven te hebben, en gelukkig kon de monteur dit euvel verhelpen. Daarna verspreidde zich een aangename warme gloed door ons huis. Sint Nicolaas is uiteraard het land weer uit. Dus vond Marjolein het tijd om de kerstboom te gaan installeren, en alle andere kerst parafernalia. Dus de boom staat weer. De kat had dit nog nooit meegemaakt, en vond vooral al die kerstballen in de boom zeer interessant. Toen we dat doorkregen hebben we de onbreekbare ballen maar laag gehangen, en de rest zo hoog mogelijk. Toch hoorde ik in de nacht van zondag op maandag de kat enthousiast met een van de kerstballen spelen. Maar dat hoort eigenlijk niet bij dit verslag. In de middag kwam mijn zwager (broer van mijn vrouw) nog langs met zijn wederhelft. Beetje borrelen, beetje ouwe hoeren, u kent dat wel. En op deze wijze ging de afgelopen week weer de geschiedenis boeken in.