Ik ga nog maar vier dagen in de week naar mijn opdrachtgever. Dat is eigenlijk het nieuws qua werk. Officieel heb ik al twee jaar een 32 uren contract met mijn opdrachtgever, maar tot nu toe had ik ook de afspraak dat ik dit kon compenseren met mijn eigen vakantie dagen. Maar nu mijn opdracht aan zijn einde gaat komen, kan ik dat niet meer bolwerken. Dus vanaf nu tot het einde van de maand nog maar vier dagen in de week bij mijn opdrachtgever en een dag in de week bij mijn werkgever. En dit was dan alweer de werkweek. Het weekend dan maar. Op zaterdag ging Marjolein een dagje naar Almere (of all places). Het rijk aan Ruben en mij overlatend. Ik zelf had nog wat puntjes op mijn agenda staan, en een van die punten was in elk geval een begin maken met het herinrichten van mijn computerkamertje. In deze kamer staat al jaren een hele zware kast mij in de weg. Die moest in ieder geval eens een ander plekje krijgen. Dit alles is de opmaat voor het feit dat ik een nieuw bureau wil, en die moet ik wel kwijt kunnen in mijn hok. Dus daar was ik nog wel even zoet mee. Voor ik het wist was het alweer half zes, en kwam Marjolein ook weer boven water. Terug uit het pittoreske Almere.
Toen was het uiteraard al weer veel te laat om te gaan koken, nietwaar? Geen probleem. Met zijn drieën naar het plaatselijke pannenkoeken huis gelopen. Daar ben ik mij weer te buiten gegaan aan een pannenkoek met kippenlevertjes. Ik twijfel bij dit pannenkoeken huis altijd tussen deze pannenkoek, of een pannenkoek met shoarma. Maar dit keer ging ik toch weer voor de kippenlevertjes. De alom bekende kast:kreet kan hier ingevuld worden....................
Na de dis ging Ruben nog weer uit in de omgeving van Amersfoort, zodat Marjolein en ik weer het huis alleen hadden.
Op zondag niet veel uitgevoerd. Dus nu zijn we weer volledig uitgerust en klaar om de werkweek weer te laten beginnen.
O ja. Voor ik het nog vergeet. Mijn (af)teller staat alweer op 4,5.