Ik pijnig mijn hersenen weer af of er nog iets bijzonders is gebeurd in de afgelopen werkweek. En een dingetje was nog wel aardig te vermelden. Zoals u uit mijn eerdere bijdragen al heeft kunnen lezen, ziet het er ernstig naar uit dat mijn opdracht hier uiteindelijk op 31 maart afloopt. Aan alles komt een eind, en ik heb hier dan ook al weer 2,5 jaar gezeten. Al moet ik toegeven dat de laatste maanden echt voorbij gekropen zijn. Maar goed, dat is een ander verhaal. Anyway. Ik ga waarschijnlijk op 1 april hier weg. Nu is mijn opdrachtgever ook bezig om over te gaan van Windows XP naar Windows 7. Want Microsoft ondersteunt de boel niet meer. En ik kon mij ook echt wel voorstellen dat je als organisatie lekker op XP bleef zitten, want dat was tenminste een toonbeeld van stabiliteit. Maar goed, men is al een tijdje bezig om over te gaan naar een nieuwere versie van Windows. En daarvoor krijgen medewerkers dan ook een andere laptop. Nu had ik voor mezelf nog het idee dat ik gewoon met mijn "oude" laptop met XP mijn tijd nog wel zou kunnen uitdienen. Maar tot mijn verbazing kreeg ik toch nog een uitnodiging om een nieuwe laptop te komen halen, en mijn oude in te leveren. Voor twee weken! Vul hier nu uw eigen grap in aangaande de aard van de organisatie waar ik bij werkzaam ben.
Het weekend. Martijn ging een housewarming party geven. Hij is nu officieel over in zijn nieuwe flat. Dus dat moest gevierd worden. Maar eerst wilde hij aan zijn ouders en grootouders ook nog zijn kantoor laten zien, waar hij zijn bedrijf voert. Hij huurt met zijn compagnon een kantoor in Nijkerk. En wij waren daar nog nooit geweest. Dus eerst een rondleiding in Nijkerk. Martijn natuurlijk apetrots, en ik kan u verklappen dat waren zijn (groot)ouders ook! Daarna met gezwinde spoed naar de nieuwe flat van Martijn. Zijn flat ligt vlakbij het station Amersfoort, bijna aan het spoor. Maar daar hoor je helemaal niets van. Zijn flat was van buiten ook al herkenbaar, want hij heeft als enige in het flatgebouw een tuinkabouter op zijn balkon staan.
Overdag was het meer voor de ouderen en de familie. 's Avonds had hij zijn vrienden en aanverwante zaken uitgenodigd. Het was allemaal heel erg leuk en gezellig, en ik ben ook heel erg blij voor hem dat hij nu zo'n mooi stekje heeft. Om zijn visite nog te voederen had Martijn nog een Chinees aan laten rukken, dus vul hier de bekende kast:kreet maar weer in.
En toen werd het zondag. In de middag kwam Ruben nog thuis. Die was bij zijn broer blijven hangen om verder nog de housewarming te vieren, en was meteen dan ook maar bij hem blijven pitten. Tussen de middag kwam hij met het treintje nog thuis, en hij had nog op het station van Amersfoort iemand met EHBO moeten helpen. Op het perron was iemand ineens niet goed geworden, en de persoon was ook bewustenloos geraakt. Ruben heeft toen zijn EHBO vaardigheden op de man losgelaten door zijn mond leeg te maken (slijm, braaksel) en de man in de stabiele zijligging te leggen. En vervolgens wachten tot er een ziekenauto kwam. Nu is Amersfoort best een redelijk grote provinciestad, maar Ruben heeft toch een half uur op een ambulance moeten wachten. Dat vind ik toch wel lang. Maar ik ben uiteraard trots op Ruben, dat hij zijn hoofd koel hield en meteen ook de man ging helpen. Ik kan u verklappen dat een hoop mensen alleen maar apatisch gaan zitten kijken in zo'n geval. Dus, hulde Ruben!
En uiteraard begon op zondag nog het F1 seizoen. Om twee uur zat ik voor de buis, met het vertrouwde commentaar van O. Mol. Ik moet wel wennen aan het nieuwe geluid van de motoren, denk ik. En ook het feit dat je gediskwalificeerd kan raken omdat je auto teveel brandstof verbruikte vind ik, heel bijzonder, om het maar heel diplomatiek te zeggen. En dat was het weer voor deze week. We gaan er weer een mooie week van maken, toch?