Ik heb mijn eerste volledige werkweek er weer op zitten bij mijn nieuwe klant. En, als ik mijn eerste indruk even moet geven, het is even wennen. Ten eerste is het in Den Haag. En dat is toch 90 kilometer, enkele reis. Op een traject wat nou niet bekend staat om zijn rustige verkeer. Ten tweede is een nieuwe werkomgeving altijd even wennen. Nieuwe procedures, nieuwe collega’s. De bekende kat in een vreemd pakhuis gevoel. Maar wij zal handhaaf! Ik ben er in elk geval wel in geslaagd om in een week, twee desktop PC’s kapot te maken. Ach, het is een gave. Wat mijn ogen zien, kunnen mijn handen slopen. Maar ook aan deze week kwam weer een einde. Het weekend. Dat begon op vrijdagavond natuurlijk. Omdat we Ruben na onze vakantie nog niet gezien hadden, zijn we op vrijdag avond bij hem op bezoek geweest. En dat was weer uiterst gezellig, kan ik u verklappen. Omdat hij ook jarig was geweest tijdens onze vakantie, werd hij door ons overladen met spullen die hij in zijn huishouden goed kan gebruiken, maar waar je zelf niet zo gauw aan denkt om aan te schaffen. Zoals een goede broodrooster bijvoorbeeld. Dus de vrijdagavond was al weer goed gevuld. Op zaterdag kregen we visite van een collega van Marjolein met zijn vrouw. Omdat we best wel trots zijn op Amersfoort, en het toevallig ook nog eens monumenten dag was, hebben we ze een rondleiding gegeven door Amersfoort. En zijn we bijzondere monumenten ook nog ingegaan. Zo was ik nog nooit van mijn leven in de koppelpoort geweest, maar nu met monumenten dag kon je daar ook in. Heel bijzonder. Verder zijn we nog in een huisje van een begijnenhofje geweest, de oude mannenzaal in Amersfoort en ook nog even in de St Joriskerk gekeken. Kortom ik kon zelf ook nog even de toerist uithangen. Na afloop nog even in de laatste bierbrouwerij van Amersfoort nog even een biertje gedaan, en daarna weer op huis aan. ’s Avonds had Marjolein zich nog culinair uitgeslooft, dus ik geef deze dag het cijfer negen. Daarom de zondag maar uitgeroepen tot rustdag, en ook niets gedaan, behalve dan een beetje suf voor me uit zitten staren. En dat, beste lezer, was het alweer voor deze week.