We zijn nog driftig bezig om ervaring op te doen op het traject Hoevelaken – Den Haag. Vooralsnog ben ik gematigd optimistisch. Tot nu toe is de enkele reistijd ongeveer 5 kwartier. Een uitzondering in de negatieve zin was de donderdag. Toen was het anderhalf uur, maar altijd nog sneller dan het openbaar vervoer. Ook op het werk is het vooralsnog de spreekwoordelijke kat in het vreemde pakhuis. Ik moet mijn draai nog vinden. Wellicht ook niet echt vreemd als je in een bestaand team wordt toegevoegd. Maar goed. Het weekend. Daar kunnen we redelijk kort over zijn. Ik moest nog pasfoto’s laten maken, en dat lukt je niet meer in Hoevelaken. Dan moet je echt over de gemeentegrens. Dus op naar Leusden om dit te laten doen. Nauwelijks in Leusden aangekomen word ik door een gemotoriseerde politie agent een zijstraat in gedirigeerd. Samen met de automobielen die achter mij reden. De reden was niet geheel duidelijk maar we moesten in de zijstraat keurig wachten. Bleek dat we moesten wachten op een wielerwedstrijd. Die moest net langs komen toen ik ter boodschap ging. Dus dan zit je een poosje te wachten en dan zie je eerst een aantal politie agenten op hun motor met zwaailichten voorbijkomen. Dan een poosje niets. Dan vier wielrenners met haast. Dat zou ik ook hebben als er wat van die motoren en auto’s met racefiesten op het dak je achterop zitten. Dan een hele poos weer niets. Gevolgd door een dertigtal mannen op de fiets met haast. Ook die werden achterop gezeten door motoren en auto’s met fietsen. Dan weer een poosje niets. Ten slotte gevolgd door een stuk of zes fietsers met iets minder haast, terwijl ook zij hinderlijk gevolgd werden. Daarna moesten we nog een paar minuten wachten of dat werkelijk de laatste fietsers waren, en toen konden wij ook onze weg weer vervolgen. Zo maak je nog eens wat mee, bij ons op het platteland. Verder kan ik de rest van het weekend samenvatten met het woord rust. Alleen nog de F1 gekeken op zondag, en dat was het eigenlijk wel weer.