Blijkbaar heb ik toch nog een gevoelige snaar geraakt vorige week met mijn opmerkingen. Ik ben weer geheel gemotiveerd enzo. Ik had blijkbaar een compleet verkeerd beeld van de wereld en van de COO:Kast in het bijzonder. Ik had namelijk de indruk dat de belangstelling tanende was, maar ik laat me graag overtuigen door de feiten. Dan nu maar over naar de wekelijkse gang van zaken. Hartverwarmend, in een woord hartverwarmend, de reacties die op mijn opmerking aangaande de status van de COOL:Kast kwamen. Ik ben compleet gerustgesteld. Even had ik namelijk het idee dat de belangstelling voor ons wekelijks sociaal hoekje een beetje tanende was, maar cijfers en statistiek liegen niet, en het was duidelijk mijn verwrongen wereldbeeld welke mij parten speelde. Over de werkweek wil ik kort zijn. Helaas is de werkelijkheid anders. De werkweek is alles behalve kort. Dit mede dankzij al mijn enthousiaste medeweggebruikers. De files worden maar langer en langer. Was vroeger een reistijd van 2 uur enkele reis iets waarover je je moest opwinden. Vorige week was dit gewoon standaard. Sukkels die op een weg waar je met z’n allen gewoon in dezelfde richting moet rijden, zonder kruisingen of stoplichten toch nog in staat zijn om ongelukken te veroorzaken waren wederom de smaakmakers op ’s lands herenwegen. Maar goed, genoeg over dit lijden. Ik voelde mij de god ganse week hondsmoe, gepaard gaande met hoofdpijn, dus ging het lopen deze week wederom niet door. En dit al voor de tweede week in successie, want de vorige week was ik verkouden. Als dat maar goed gaat. Zaterdag had Martijn een judo toernooi. En wel een team toernooi. Je speelt dan met 7 man in een team, ieder teamlid vertegenwoordigd een bepaalde gewichtsklasse. Martijn deed dit toernooi bijzonder goed. Zo goed zelfs, dat de bondscoach na afloop nog apart bij Martijn langs kwam om hem te complimenteren met zijn spel. Hij had dan ook gelijkgespeeld tegen de Nederlands kampioen en onterecht verloren van de nummer twee. Dus dat ging wel lekker. Uiteraard is het een fijn idee, dat de bondscoach nog apart jou komt complimenteren. Ikzelf ben ook bij het toernooi als toeschouwer aanwezig geweest, want het was een thuistoernooi, dus lekker dichtbij. Zondag niet veel uitgevoerd, dus daar kan ik kort over zijn. En toen was de week al weer besproken en geevalueerd. Tot de volgende KAST maar weer.