De werkweek, ik ben hem al weer kwijt. Een kwestie van verdringing denk ik.Het week einde dan maar. Zaterdag een beetje rond huis lopen klooien. En des avonds naar een feestje geweest, welke georganiseerd werd door kennissen van het judo gebeuren. Deze ouders, een geslaagde combinatie van ons koloniaal verleden (hij een antiliaan, zij een indonesische), hadden voor deze gelegenheid een buffet samengesteld van allerlei heerlijke indonesische gerechten. Ik kan hier alleen maar de Kast:Kreet LEKKUUUUUUURRRRRR aanheffen. En ook zeer gezellig. De judojeugd had zich duidelijk afgescheiden van de judo ouders, maar ach dat is de leeftijd. Zondag stond er wederom niets op het programma. Vroeger ging Marjolein nog wel eens met Martijn naar een toernooi, maar hij is nu op een leeftijd gekomen dat hij niet meer naar ieder toernooi toe mag van zijn trainer. Alleen een paar geselecteerde toernooien staan op het programma. Dus dat betekent dat Marjolein het wat rustiger krijgt. Martijn niet, want die krijgt gewoon meer trainingsarbeid voor zijn kiezen. Ook op zondag. Verder het einde van het weekend afgewacht, en dat was ‘t.