www.simonfaber.eu

De afgelopen week was mijn vader jarig. Op donderdagavond even bij mijn ouders langs geweest om hem te feliciteren met het behalen van zijn 75e verjaardag. Niet te lang gebleven, want zondag viert hij het echt. Vrijdag was een vroegertje voor de heer Faber. Officieel zou ik om half vier een afspraak hebben met mijn baas in Nieuwegein om beoordeeld te worden, maar de secretaresse had mij al gebeld of dit niet wat eerder kon. Om een uur ’s middags, in Nieuwegein. Ach vooruit dan maar. Dus om kwart voor een was ik in Nieuwegein, en om 10 over een stond ik alweer buiten. En om nu weer helemaal terug te rijden naar Gouda, voor een paar uurkes. Nee, dat wilde ik niet. Dus ik heb deze uren maar verantwoord onder het kopje werkoverleg. Dus ik op tijd thuis. Wel een lekker gevoel moet ik zeggen. Het was nu ook voor het eerst in mijn carriere dat ik in de baas zijn tijd kon gaan hardlopen. Zaterdag moest ik de kerstboom halen. Normaal hergebruik ik een kerstboom uit mijn tuin, maar dit keer besloot ik om eens een verse boom bij de leverancier te halen, want de kerstbomen in mijn tuin werden wat armetierig. Uiteraard na het halen van de boom volgt het optuigen van het exemplaar. Dit keer was het een groepsgebeuren. Normaal tuig ik altijd de boom alleen op, omdat Marjolein en de kinderen rond die tijd altijd een toernooi hebben, maar dit jaar ging die vlieger niet op. Het resultaat was, uiteraard, weer adembenemend. Zondag vertrok Marjolein met Martijn om 6 uur ’s morgens naar Berghum (Fryslân). Hij moest om 8 uur daar op de weegschaal staan. Hij werd in dit toernooi derde. Bij terugkeer van de judoploeg zijn we vervolgens naar mijn ouders gegaan om de verjaardag van mijn vader te vieren, samen met het gezin van mijn zus. Om een uur of 6 trokken we met de hele ploeg richting chinees. Hier weer lekker gegeten, gelukkig zat in de chinees/indische rijsttafel een portie babi pangang zodat ik de score op 1 kan zetten ! En, o ja, uiteraard was het LEKKUUUUURRRRH ! Verzadigd en verkwikt ging de familie na afloop weer op huis aan, om daar het einde van het week af te wachten.