Goed nieuws heren (en wellicht ook dames) ! Ik heb de vreugde van het hardlopen weer ontdekt. Deze week kon ik weer voor het eerst hobbelen langs 's lands herenwegen. Niet geplaagd door pijntjes of lamlendigheid mijnerzijds. Uiteraard had mijn conditie ernstig te lijden gehad onder deze noodgedwongen pauze. Maandag kon ik nog maar net de 3,5 km volmaken voordat mijn hartslag op 186 zat, vrijdag mocht ik alweer het genoegen smaken dat ik alweer 4,5 km kon hobbelen. Ik weet, het is nog niet alles mijn conditie, maar in elk geval zit er wel al een stijgende lijn in. Het weekend dan maar. Daar, beste lezer(es), is weinig over te vermelden. Ik ben zelfs niet buiten de deur geweest. Geheel geabsorbeerd door de wondere wereld die PHP heet. Voor Marjolein ben ik een toernooi administratie aan het maken voor de judovereniging in dit verrotte handige scripttaaltje (handig als je bijvoorbeeld in Japan bijvoorbeeld spontaan ontzettend de behoefte hebt om een judoka in te schrijven voor het toernooi in tietjerkstradeel, om maar eens een zijweg te benoemen). Maar door deze fixatie ben ik dus absoluut niet buiten de deur geweest in het weekend. Ik werd hierbij ook nog geholpen door het feit dat zaterdag Marjolein met Martijn naar Hoogezand moesten voor een judotoernooi (bekend van het beroemde Hoogezand-Sappemeer). Dus ik had het rijk alleen met Ruben. En zo ging ook de zondag voorbij, met dit verschil dat dit keer wel mijn familie compleet thuis was, maar daar had ik niet zo'n last van. En zij ook niet van mij, natuurlijk. Dus u merkt beste lezer(es) het blijft saai in het anders zo bruisende Hoevelaken, poort naar de Veluwe.