www.simonfaber.eu

Kast:Genoten ! Sta mij toe dat ik u allen een zeer gelukkig nieuw jaar mag toe wensen. De afgelopen week (vorig jaar dus) was ik vrij. Ik hoefde in ieder geval niet naar mijn werk. Uiteraard kwam ik de dagen nog best wel door met allerlei klusjes. Maandag ging Martijn nog naar een trainingskamp in Rotterdam. Om één uur in de middag belde hij op. Hij kwam naar huis, want hij was geblesseerd, en hij wilde meteen even langs het ziekenhuis om naar zijn geblesseerde been te laten kijken. Hij kon amper meer op dat been staan. Meteen vroeg ik hem, of hij nog wel thuis kon komen. Hij was namelijk zelf met de auto naar Rotterdam gereden. Maar dat was geen probleem sprak hij, want zittend had hij geen last van zijn been. Gevolg. Ik zat om twee uur met Martijn bij de eerste hulp in het ziekenhuis. En dat was druk. Op de A28 was namelijk net een kettingbotsing gebeurt, en een aantal gewonden meende ook zich te moeten melden bij de eerste hulp van het ziekenhuis. Martijn's onderbeen was twee maal zo dik als normaal. De dokter heeft fotoos laten maken van zijn been, maar er zat gelukkig geen scheurtje in het bot. Wel denkt men nu dat er een scheurtje zit in een een van zijn beenvliezen waardoor er vocht kan ophopen onder het vlies. In ieder geval moet hij na negen dagen terug komen bij de orthopeed. En waren wij pas om vier uur uit het ziekenhuis. Verder ging de week redelijk rimpelloos voorbij. Nog wel vuurwerk aangeschaft, en op oudejaarsavond zijn Marjolein, Ruben en ik naar mijn schoonzus gereden om daar de avond uit te zitten. Martijn ging voor het eerst niet mee. Hij ging met een aantal vrienden oudejaarsavond vieren. Wij waren tegen drie uur weer in de beschaafde wereld. De volgende dag lekker brak de dag doorgebracht bij mijn ouders. Traditiegetrouw. Zaterdag kwamen mijn ouders en wij er nog achter dat we helemaal geen kalender hadden van de plaatselijke chinees. Normaal gaan we altijd met mijn vaders verjaardag naar de chinees in december, en scoren op deze wijze dan nog een kalender. En dat wij nu dus geen kalender van de chinees hadden was onacceptabel. Zaterdag dus nog met mijn ouders naar de chinees gegaan en de eerste babi pangang score van het jaar genoteerd. En een kalender gescoord uiteraard. Missie volbracht. Zondag nog de kerstboom afgetuigd en opgeruimd en alle sporen van het feestgedruis verwijderd. We kunnen er weer een jaartje tegenaan!